23

Kurier Galicyjski * 16.XII.2008 16.0I.2009

PAMIĘĆ

OBCHODY XX LECIA

– NADZIEJĄ ZMARŁYCH

TML I KPW WE WROCŁAWIU

BO¯ENA SOKO£OWSKA

czêsto po heroicznej walce z

chorob¹ i cierpieniem. Matka

STANIS£AW DURYS

Wroc³awia zosta³a przywie-

Pracowali sumiennie, ko-

cierpia³a, gdy dzieci jej umie-

ziona 1/3 dóbr biblioteki.

chali nas, okazywali ¿yczliwoœæ

ra³y, buntowa³a siê, pyta³a:

W dniach 4 i 5 paŸdzier-

„dlaczego?”, gdy Bóg zsy³a³ na

Stronie ukraiñskiej propo-

œwiatu i ludziom. Jakkolwiek

ni¹ cierpienia, ba³a siê, ¿e nie

ciekawe i barwne by³yby ich

nika odbywa³y siê uroczys-

nowano zamianê zbiorów

wytrzyma, teraz wie, ¿e On tak

ziemskie przygody, wyraziste

toœci jubileuszowe 20-lecia

prac Szewczenki na polskie

chcia³. Moje dzieci s¹ w niebie

charaktery, nie dowiemy siê

powo³ania Zarz¹du G³ównego

bia³e kruki ze zbiorów

– mówi, s¹ tam szczêœliwe.

tego z konwencjonalnych

Towarzystwa Mi³oœników

Ossolineum we Lwowie.

formu³ek i zwrotów. Jednak,

Nasze ¿ycie, porównane z wiecz-

Lwowa i Kresów Po³udniowo-

Strona ukraiñska siê nie

stali czytelnicy stron pism

noœci¹, to tak, jakby siê wesz³o

drukowanych i elektronicz-

do pokoju i powiesi³o p³aszcz.

Wschodnich. Zainauguro-

zgodzi³a. Po d³ugich pertrak-

nych, poœwiêconych zmar³ym,

Liczy siê to, co jest tam. Ale

wano je w gmachu Opery

ta c j a c h z a d e c y d o w a n o

wiedz¹, ¿e powoli kszta³tuje

¿yæ trzeba, nie tylko siê modliæ.

Wroc³awskiej, niedawno

o tym, ¿e strona polska

siê nowy obyczaj. Nekrologi

¯yæ nie dla siebie, dla innych.

oddanym do u¿ytku.

bêdzie siê opiekowa³a zbio-

i wspomnienia coraz czêœciej

¯yæ. Coraz œmielej zdzieramy

Na sali siedzieli przed-

rami, dokonywa³a w Polsce

powœci¹gliw¹ zas³onê tajemnicy

przykuwaj¹ uwagê wzrusza-

stawiciele oko³o szeœædzie-

konserwacji zbiorów i po ich

i mówimy wprost o okolicz-

j¹cymi, emocjonalnymi opo-

noœciach œmierci.

wieœciami o Tych, którzy

siêciu oddzia³ów TML i KPW

wystawie bêdzie je kierowa³a

Byæ mo¿e, jesteœmy mniej

odeszli. Podczas d³ugich

z ca³ej Polski oraz goœcie,

do Lwowa. Wystawy bêd¹ siê

religijni. Byæ mo¿e, uwa¿amy

ceremonii pogrzebowych

zaproszeni z ca³ej Polski, ze

odbywa³y w wybudowanym

odpoczêli. Potem zostali za-

szepcze siê, ¿e „Drogi Zmar³y”

pewne zwroty za zbyt staro-

Lwowa i inni.

specjalnie muzeum we Wroc-

proszeni na piknik do strzel-

mia³ piêkny nekrolog, co

œwieckie. Tak czy inaczej, mijaj¹

Profesor Stanis³aw S³a-

³awiu.

nicy wroc³awskiej, gdzie

wcale nie oznacza ju¿ po-

tygodnie, a w nekrologach nie

womir Nicieja, autor prac o

Ze zbiorów Ossolineum

odby³o siê spotkanie inte-

chwa³y dla s³ów, odlanych ze

pojawia siê tak oczywista

spi¿u. Przeciwnie. Piêkne po-

kiedyœ formu³a „Bóg wezwa³

Cmentarzu Orl¹t i Cmenta-

powinny korzystaæ wszystkie

gracyjne przy kie³baskach

¿egnanie opisuje sukcesy i

Go do siebie”, „odszed³ do ¿ycia

rzu £yczakowskim, wyst¹pi³

narody, szanuj¹ce literaturê

i dobrej muzyce.

klêski, przymioty i przywary,

wiecznego”. Jeœli szukamy uko-

z prelekcj¹. G³os zabrali Pre-

i sztukê, gdy¿ jest to dorobek

Nastêpnego dnia, 5 paŸ-

jenia, spod pióra p³yn¹ s³owa

ludzk¹ niedolê i odwagê.

zes ZG TML i KPW Andrzej

na skalê œwiatow¹.

dziernika, odby³o siê spotka-

„odszed³ na wieczn¹ wartê”,

S³owem, stanowi prawdziwe

Kamiñski oraz cz³onkowie

Po spotkaniu w Ossoli-

nie w bibliotece Zak³adu

„po¿egna³ ten œwiat”. Nikt nie

zwierciad³o ¿ycia. Niektórzy,

umiera ju¿ na posterunku,

Zarz¹du G³ównego – Danuta

neum w koœciele pw. œwiêtej

wiêc maj¹ niebanalne i dale-

Narodowego im. Ossoliñskich

ten jêzyk znikn¹³ wraz z ak-

kie od obowi¹zkowej pompa-

Œliwiñska, Wac³aw Baczyñ-

El¿biety odby³a siê Msza

we Wroc³awiu – czyli w Osso-

tycznoœci ¿yciorysy. Jeszcze

tywistami, towarzyszami,

ski i inni. Goœcie honorowi

œwiêta dla wszystkich uczest-

lineum – z panem dyrekto-

siê nie zdarza przeczytanie, ¿e

dzia³aczami. Coraz wa¿niejsze

zostali odznaczeni okolicz-

ników obchodów jubileuszo-

rem Adolfem Juzwenk¹.

zmar³y swoj¹ d³ugowiecznoœæ

staj¹ siê przymioty ducha.

noœciowym medalem z okazji

wych. Po mszy œw. prezes

Pan profesor Juzwenko

zawdziêcza³ przyjêtej w odpo-

Mówimy „nie umiera ten, kto

XX-lecia TML we Wroc³awiu.

ZG TML i KPW pan Andrzej

opowiedzia³ o swoim ¿yciu

wiednim wieku zasadzie „¿ad-

trwa w pamiêci ¿ywych” i pra-

nego papierosa, ¿adnego

gniemy daæ rzeczywiste do-

W czêœci artystycznej

Kamiñski podziêkowa³ za

i o Lwowie, naœwietli³ dzia-

wody tej pamiêci. Chcemy, by

kielicha, ¿adnej ¿ony”. Nikt

wyst¹pi³ goœcinnie chór

piêkn¹ homiliê ks. bisku-

³alnoœæ i rozwój biblioteki w

by³a indywidualna, w³asna, a

nie podwa¿a starej i niez³omnej

„Echo” ze Lwowa pod dyrek-

powi, który celebrowa³ Mszê

czasach obecnych. Opowie-

zmar³y wyró¿nia³ siê wœród

zasady „o zmar³ym albo

cj¹ Edwarda Kuca. Zapre-

œw. i wrêczy³ medal jubileu-

dzia³ o historii powstania

innych skromnych, kole¿eñ-

dobrze albo wcale”, ale bliscy

zentowa³ ciekawy program

szowy z okazji XX-lecia TML.

Zak³adu Narodowego im.

skich, uczynnych i prawych

bywaj¹ samotni, apodyktyczni,

artystyczny.

Serdecznie dziêkujemy

Ossoliñskich. Zbiory biblio-

uparci, zagubieni i nie zawsze

ludzi.MobilizujemywyobraŸniê,

szczêœliwi. Miewaj¹ s³abostki

która podpowiada banalne

Po obiedzie, który siê odby³

Organizatorom za pamiêæ

teki - to symbol XIX wieku,

i œmiesznostki. Wdowa zapra-

s³owa i czasem udaje siê nam

w Klubie Oficerów, wszyscy

i zaproszenie.

bastion polskiego ducha. Do

sza w nekrologu wszystkich

powiedzieæ krótko: „Odszed³

przyjació³ i znajomych na

cz³owiek wielkich marzeñ i wiel-

d³ugi wieczór pogodnych

kich dokonañ. Dobry duch

V Ogólnopolska Konferencja UTW

wspomnieñ, bo On sobie tak

ca³ej rodziny. Najwierniejszy

przyjaciel ka¿dego z nas”.

¿yczy³. Inna ¿ona uwa¿a za

Czasem ¿egnamy przyjaciela

stosowne powiedzieæ, ¿e œlub

STEFANIA £ABAZIEWICZ

jednym wa¿nym zdaniem:

odby³ siê w sierpniu, a ju¿

„Poda³ mi rêkê, gdy wszyscy

teraz we wrzeœniu, zaprasza

W Warszawie w dniach 6

siê odwrócili”. Odchodzimy,

na ceremoniê pogrzebow¹.

W krótkich nekrologach wyda-

jako wychowankowie szkó³,

– 10 paŸdziernika odby³a siê

rzenia z ¿ycia okreœla siê na

choæ nie ka¿da warta jest

V Ogólnopolska Konferencja

ogó³ uroczystymi s³owami.

wspomnienia. Niezmiernie

UTW pod patronatem prezy-

Znikaj¹ jednak tak chêtnie

wa¿na jest karta patriotyczna.

denta Miasta Sto³ecznego

u¿ywane kiedyœ strzeliste

¯egnamy powstañców, Sybi-

Warszawy pani Hanny Gron-

zwroty: „Bóg zabra³ Go do

raków, harcerzy, jednak uwa-

kiewicz-Waltz. Organiza-

siebie”, „po¿egna³ ten œwiat”,

¿amy, ¿e trzeba powiedzieæ

torzy konferencji to: Fun-

o tym, kto urodzi³ siê we

„odszed³ na zawsze”, „zasn¹³

dacja Uniwersytetu Jagiel-

Lwowie, a jest poza granicami

w Panu”. Odwa¿niej, a mo¿e

loñskiego w ramach programu

swego rodzinnego miasta.

bardziej realistycznie, stawiamy

UTW Polsko - Amerykañska

Wiemy, ¿e ka¿dy z nas straci³

czo³a œmierci i nie unikamy

Fundacja. Partnerzy: Parla-

kogoœ bliskiego i tak trudno

jej imienia.

mentarny Zespó³ ds. Osób

Dostrzegamy wyraŸn¹

siê z tym pogodziæ, ale takie

Starszych, Senacka Komisja

Temat konferencji brzmia³:

natem prezydenta Miasta

ró¿nicê miêdzy s³owem „zmar³”

ju¿ jest ¿ycie, ¿e kiedyœ na-

Rodziny i Polityki Spo³ecz-

„III wiek w XXI w.” Chodzi³o

Sto³ecznego Warszawy pani

i „odszed³” lub „zgas³”. Odej-

st¹pi ta chwila i tak trudno

nej, Urz¹d Miasta Sto³ecz-

m.in. o informatyzacjê ¿ycia

Hanny Gronkiewicz-Waltz.

œcie budzi uczucie melancho-

jest siê rozstaæ. Jednak, wie-

nego Warszawy, Ministerstwo

seniorów, rzecznictwo inte-

Po dyskusji plenarnej

lii i smutku, sk³ania do ref-

my, ¿e zgas³e ¿ycie z czasem

Skarbu Pañstwa, Polskie

resów seniorów. Wys³ucha-

wy³oni³o siê kilka proble-

leksji nad przemijaniem, a nie

ulegnie ca³kowitemu zapom-

Towarzystwo Gerontologiczne,

liœmy wielu wyst¹pieñ kom-

mów, które zostan¹ zg³oszo-

do buntu i protestu. Gasn¹

nieniu, potrafimy jeszcze mie-

UTW przy Szkole G³ównej

petentnych osób, ministrów,

ne do Senatu i Sejmu RP do

si¹c, dwa po œmierci przy-

i odchodz¹ ludzie starzy,

Handlowej.

profesorów,doradcówpremiera,

rozpatrzenia. Nastêpnie

pomnieæ „Drogiego Przyja-

prababcie i nestorzy rodów.

Uczestnicy konferencji

marsza³ka, senatora. Po wy-

odby³o siê zamkniêcie kon-

ciela” w spóŸnionym wspom-

To dla nich wybija „ostatnia

byli przyjmowani w kan-

stêpach odby³y siê dyskusje

ferencji.

nieniu, w paru zdaniach,

godzina”, „nadchodzi kres”

celarii Prezesa Rady Minis-

w grupach.

Sk³adamy serdeczne po-

dowodz¹cych, ¿e choæ „nic

i nieuchronna chwila „oddania

ducha”. Rodzice i dzieci umie-

nie wype³ni pustki po zmar-

trów, a tak¿e w Kancelarii

Zwiedziliœmy Muzeum

dziêkowania Organizatorom

raj¹ z ca³¹ ostro¿noœci¹ tego

³ych”, pozostaj¹ przecie¿

Senatu RP. Zostaliœmy powi-

Powstania Warszawskiego

i Patronom za wspó³pracê.

faktu, gin¹ tragicznie, opu-

nasze wdziêczne serca!

tani w imieniu organizatorów

oraz wys³uchaliœmy koncer-

szczaj¹ nas niespodziewanie,

KG

KG

równie¿ przez marsza³ka

tu w Sali Balowej Zamku

KG

KG

a jeœli odchodz¹, to nagle,

Bogdana Borusewicza.

Królewskiego pod patro-