24
Ocalmy od zapomnienia
16.XII.2008 16.0I.2009 * Kurier Galicyjski
CMENTARZ W KACZYCE
IWONA WOLAK
dumy, gdy ca³ymi rodzinami
-KICIÑSKA tekst
stajemy nad grobami blis-
ARTUR GRZYBOWSKI
kich, przyozdabiaj¹c je kwia-
zdjêcia
kojarz¹ nic, tym bardziej, ze
tami i zniczami, sk³ania do
cmentarz jest straszliwie
refleksji nad w³asnym ¿yciem,
Nie tylko na Kresach s¹
zaniedbany, a nagrobki znisz-
teraŸniejszoœci¹, przesz³oœci¹
cmentarze, które przy-
czone przez czas.
i przysz³oœci¹. Warto równie¿
krywa czas niepamiêci
Zmarli, którzy spoczêli na
wspomnieæ o tych, których
kaczyckim cmentarzu, to pol-
los rzuci³ daleko od Ojczyzny.
Przepiêkny stary cmentarz
scy górnicy, którzy przybyli tu
Zadbaæ o miejsce, w którym
w Kaczyce, malowniczo upla-
w po³owie XIX w, z okolic
zakoñczy³o sw¹ wêdrówkê
sowa³ siê na po³udniowym
Wieliczki i Bochni, by podzie-
kilka pokoleñ Polaków,
stoku, powy¿ej koœcio³a.
liæ siê doœwiadczeniem zawo-
Wiedzie do niego, ostro w górê,
dowym w zakresie wydobycia
bardzo stroma droga. Warto
podj¹æ trud, by znaleŸæ siê w
miejscu tak urokliwym, gdzie
na tle „Panoramy gór, œpi¹
pierwsi osadnicy… Polacy,
Ukraiñcy i Niemcy”. Rozpoœ-
ciera siê st¹d wspania³y wi-
Nagrobek Candidy Halickiej
dok na Kaczykê i s¹siednie
sta³y niewielkie wzniesienia,
Cmentarz jest ogrodzony.
poroœniête traw¹, pozwalaj¹ce
Znajduje siê na nim kilka
domyœlaæ siê, ¿e zostali tu
dorodnych drzew, sporo
pochowani ludzie.
samosiejek i bujnych krze-
Cmentarz bardzo podu-
wów. W ca³oœci poroœniêty
pad³, odk¹d zaniechano po-
wysoko traw¹, któr¹ od czasu
chówków. W gêstwinie zie-
do czasu skosi czyjaœ gos-
soli. Przybyli i zostali. Wraz z
leni zaledwie widoczne
osiad³ych na rumuñskiej
podarska rêka, ods³aniaj¹c
rodzinami osiedli w miejscu,
resztki pomników, potrzaska-
ziemi. Pozbawiony opieki,
poczernia³e krzy¿e i znisz-
któremu nadali nazwê Kaczy-
nych kamiennych elemen-
ma³y cmentarzyk niszczeje,
czone, kamienne szcz¹tki.
ka. Niewielki, cichy cmentarz
tów dekoracyjnych, pogru-
porasta zieleni¹, groby zapa-
W œwietle zachodz¹cego
jest pami¹tk¹ po tych pierw-
daj¹ siê coraz bardziej.
szych, którzy ¿yli tu i praco-
Nied³ugo œlad po nim zaginie,
wali. Po tych, którzy byli
a wraz z nim zginie pamiêæ
wzgórza. Widaæ cerkiew pra-
polskimi pionierami górnictwa
o pierwszych polskich osad-
wos³awn¹, koœció³ katolicki
solnego na Bukowinie i pozo-
nikach.
(maj¹cy status bazyliki mniej-
stali tu na zawsze. Oni i ich
Ostatni pogrzeb na ka-
szej) i cerkiew greckoka-
rodziny. Niestety, miejsce to,
czyckim cmentarzu mia³
tolick¹. Na cmentarzu wiêk-
w którym pochówki odbywa³y
miejsce w lutym 2008 r. za
szoϾ pochowanych to Polacy.
siê od po³owy XIX w. do
zgod¹ biskupa z Jassy.
Zdarzaj¹ siê wprawdzie
1964 r., uleg³o zapomnieniu
Zmar³a Candida Halicka
nazwiska niemieckie, ale
i daleko posuniêtej dewasta-
chcia³a spocz¹æ razem z mê-
czêsto wprowadzaj¹ w b³¹d.
cji. Pozosta³o niewiele na-
¿em, pochowanym w 1964 r.
„To m¹¿ tu pochowany, on by³
grobków, a up³yw czasu od-
Pochówek ten by³ preceden-
Polak, ale dzieci dali niemiec-
cisn¹³ na nich swoje wyraŸne
chotanych, rdz¹ powleczonych
sem. Mo¿e to wydarzenie
s³oñca tajemnicze cienie
ki napis…” – mówi stara
piêtno. Elementy kamienne
metalowych krat i ozdób.
zwróci uwagê mieszkaj¹cych
k³ad¹ siê na mogi³ach. Wios-
kobieta z reporta¿u o starym
uleg³y zniszczeniu. Nie zacho-
Rozrzucone w nie³adzie
tam Polaków i zachêci do
n¹ groby porastaj¹ pêki roz-
cmentarzu kaczyckim. („Re-
wa³ siê w ca³oœci ¿aden meta-
krzy¿e poprzerastane traw¹
podjêcia dzia³añ, bêd¹cych
kwit³ych, ¿ó³tych kwiatów.
porta¿ o starym cmentarzu”).
lowy krzy¿, a napisy s¹ bardzo
wyzieraj¹ spoœród uschniê-
ratunkiem dla tak cennej pa-
To narcyze i ¿onkile. Widok
Kobieta udziela bardzo po-
s³abo widoczne, lub w ogóle
tych badyli zió³ i krzewów
mi¹tki, jak¹ jest to zabytkowe
urzekaj¹cy, jakby sama
bie¿nych informacji „A te
nieczytelne. Choæ ich stan
dzikiej ró¿y. Zardzewia³e
ju¿ miejsce kultu i tradycji.
natura troszczy³a siê o tych,
anio³y, to polski ksi¹dz…”.
pozostawia wiele do ¿yczenia,
tabliczki, kamienne zatarte
Mo¿e m³odsze pokolenie bê-
o których ¿ywi ju¿ zapomnieli.
Niestety, nie zna nazwisk i nie
najlepiej zachowane nagrobki
napisy z trudem zdradzaj¹
dzie mia³o okazjê przekonaæ
Wszak cz³owiek ¿yje tak d³u-
pamiêta dat. Ma³o, kto pa-
nale¿¹ do najbogatszych
nazwiska zmar³ych lub
siê, ¿e patriotyzm nie jest
go, jak ¿yje o nim pamiêæ.
miêta z ¿yj¹cych jeszcze star-
urzêdników salinarnych. Po
pokrywaj¹ je tajemnic¹ na
tylko pojêciem wyjêtym z
Dzieñ Zmar³ych, który w
szych mieszkañców. M³odsi nie
zwyk³ych górnikach pozo-
zawsze.
ksi¹¿ek.
Polsce jest czasem ciszy i za-
Konkurs został rozstrzygnięty
babci”. Konsultant - Maria
MOJA MAŁA OJCZYZNA
IRENA MASALSKA
Pustelnik, prezes polskiego
tekst i zdjêcie
Towarzystwa im. Adama
Mickiewicza w Czortkowie.
5 grudnia w Konsulacie
okrêg konsu-
Nagrodê otrzyma³a tak¿e
Generalnym RP we Lwowie
larny jest takim
pani Anna, nauczycielka lau-
odby³o siê wrêczenie nagród
okrêgiem, w
reatów.
w konkursie „Moja ma³a
którym bardzo
Wszystkie prace zosta³y
Ojczyzna. Zosta³ on og³o-
czêsto mamy
przygotowane bardzo staran-
szony przez Konsulat Gene-
do czynienia z
nie, opatrzone s¹ wieloma
ralny RP we Lwowie.
mieszaniem
ilustracjami oraz bibliografi¹.
siê kultur. To
Nagrody laureatom wrê-
Redakcja nawi¹za³a ju¿
jestteren, gdzie
cza³ nowy Konsul Generalny
kontakt z Juli¹ Naugolnyk
RP we Lwowie Grzegorz
narody – polski
(inni laureaci nie byli obecni
Opaliñski. Powiedzia³ na
i ukraiñski –
przy wrêczaniu nagród) w
¿yj¹ wspólnie
wstêpie: „Szczególna pozycja
sprawie ewentualnego przed-
Rafal Pleczysty, lat 14,
od wielu lat.”
Lwowa wynika z tego, ¿e
ruku fragmentów jej pracy na
Na konkurs wp³ynê³y trzy
z Siemianówki na Ziemi
mamy okazjê pracowaæ z tak
pielêgnowaniu kultury pol-
³amach naszego pisma.
prace, zatem trzy równorzêd-
Lwowskiej, autor pracy pt.
wspania³ymi ludŸmi, jak wy,
skiej, polskiego jêzyka,
Wszystkim lauratom ¿yczymy
ne nagrody otrzymali:
„Królewska wieœ Siemianów-
pañstwo. Konsulat jest tym
polskich tradycji. W pierw-
dalszych sukcesów badaw-
Julia Naugolnyk, lat 15,
ka”. Konsultant - Anna Woj-
urzêdem, który stara siê byæ
szych dniach mego pobytu
czych i twórczych. Dziêkujemy
ze Szczerca na Ziemi Lwow-
ciechowska-Sztab³awa.
jak najbardziej przyjazny dla
tutaj mam zaszczyt wyró¿niæ
natomiast Konsulatowi Ge-
Taras Hrabowy, lat 16,
skiej, autorka pracy pt.
wszystkich naszych rodaków,
dwóch laureatów i jedn¹ lau-
neralnemu RP we Lwowie za
„Szczerzec”. Konsultantem
z Czortkowa, obwód tarnopol-
tutaj mieszkaj¹cych. Jest
reatkê konkursu „Moja ma³a
tak wspania³¹ inicjatywê
by³a Anna Wojciechowska-
ski, autor pracy „¯ycie i dziejê
urzêdem, znanym z tego, ¿e
Ojczyzna.” Chodzi o tê ziemiê,
propagowania patriotyzmu
Sztab³awa.
prawdziwej Polki, mojej pra-
bardzo wiele uwagi poœwiêca
na której ¿yjemy. Lwowski
lokalnego i powrotu do korzeni.