20

Granice światów

14 28 lutego 2009 * Kurier Galicyjski

GDZIE PŁYNIE WODA CZYSTA...

Część II

Krzysztof tak¿e jest wyczu-

lony na Ducha Œwiêtego, jak

prawie ka¿dy utalentowany

przez Boga artysta. Jak sam

EUGENIUSZ TUZOW

mówi³ o sobie - nawróci³ siê

- LUBAÑSKI

ostatecznie po 40. roku swego

tekst i zdjêcia,

¿ycia, ale przedtem w m³odoœci

Kijów

skoñczy³ studia teologiczne na

KUL-u (Katolicki Uniwersytet

Przejechaliœmy przez Kar-

Lubelski) na wydziale teologii

paty i jesteœmy w Tatrach.

ikon bizantyjskich i ruskich.

Góry s¹ coraz wy¿sze. Pejza¿e

Obrazy wspó³czesne Krzysia

bajeczne. Nie wierzê, i¿ to

nieraz przypominaj¹ technicz-

w³aœnie ja jestem tu w tych

nie ikony prawos³awne. Jego

górach czarodziejskich. Za

zdaniem - Duch Œwiêty nie

mymi plecami pozosta³ ten

tworzy czegoœ nowego na

inny œwiat po drugiej stronie

Ziemi, ale, gdy przychodzi do

Bugu i wagon sypialno-byd-

cz³owieka to wszystko naoko³o

lêcy relacji strategicznej Uk-

niego wygl¹da na nowo. „Jes-

raina-Polska. Mój Bo¿e,

teœmy tu obecni na rekolek-

utworzy³eœ ten œwiat tak piêkny,

cjach, bo tak chcia³ Duch

ale da³eœ ludziom woln¹ wolê

Œwiêty. Dlatego nikt nie wy-

– i w tym jest nasze szczêœcie

i nieszczêœcie, bo niewolnik

z wolnoœci uczyni niewolê, z

czystoœci - brud, z mi³oœci –

przemóc, z prawdy – k³amstwo.

Ale mniejsza o to, bo teraz

przebywam w normalnym

œwiecie, normalnych ludzi –

³adu i wiary w Boga. Tu w

Kroœcienku nad Dunajcem

nawet góry s¹ wierz¹ce w

Jezusa. Lubiê górali, lubiê ich

szczere, dotykaj¹ce serca ko-

lêdy. Jedziemy autem wzd³u¿

b³êkitnego i czystego jak niebo

Dunajca. Chocia¿ mróz zapa-

imieniny zacz¹³ siê od mod-

straciæ przytomnoœæ. I trudno

nowa³ nad Tatrami ale Duna-

litwy w kapliczce Ruchu

by³o uwierzyæ w to, ¿e jesteœmy

jec jest wbrew pogodzie -

„Œwiat³o-¯ycie”. Przed wejœciem

tu w tym miejscu, a nie za

przeŸroczysty, jak oczy aniel-

do kapliczki ujrza³em, jak na

wschodni¹ œcian¹. Mój Bo¿e,

skie i p³ynie wci¹¿ nieza-

d³oni z wysokoœci Kopiej Górki

trzeba by³o przejœæ tyle dróg,

Paw³a. Ale, aby byæ bli¿ej do

jedzie st¹d z pustymi rêkami,

marzniêty, œpiewaj¹c odwieczn¹

– Kroœcienko i powiedzia³em:

aby znaleŸæ to miejsce w

Ducha Œwiêtego musimy siê

bo relacja z Duchem Œwiêtym

pieœñ mi³oœci do Boga. Obok

Mój Bo¿e, za ¿ycia jestem w

górach, gdzie mieszka Jezusik

o Niego potkn¹æ. Byæ bli¿ej

jest relacj¹ najwy¿sz¹ - z sa-

nowego koœcio³a kroœcienkow-

raju. W kapliczce usiedliœmy

nowonarodzony – a na dole

oznacza byæ sob¹. Trzeba

mym Bogiem” – stwierdzi³

skiego skrêcamy w prawo i sta-

z ¿on¹ obok maleñkiego Je-

p³ynie czysta woda Dunajca.

otworzyæ nasze serca na

Kszysztof. Wtedy zrozumia³em

jemy obok drogowskazu –

zusika pod choink¹. Nie bêdê

I przypomnia³em sobie myœl

Ducha Œwiêtego i poœwiêciæ

jeszcze raz, i¿ nie przypad-

Centrum Ruchu „Œwiat³o-

opisywa³ „Jutrzni”, ale pierw-

œw. Joanny d’Arc: „Dobro i

Mu swój czas” – t³umaczy³

kowo przyjecha³em do Kroœ-

¯ycie”. Jesteœmy na miejscu.

sze uczucia by³y, i¿ wszystko

piêkno jest odblaskiem mi³oœci,

podczas rekolekcji swoje

cienka. Patrzy³em na twarz

Wspinamy siê we czwórkê na

naoko³o jest inne ni¿ w moim

wiêc trzeba siê o nie w ¿yciu

doœwiadczenia – Krzysztof.

z posiwia³¹ brod¹ artysty

Kopi¹ Górkê, bo samochód nie

¿yciu codziennym w Kijowie.

staraæ. Nie mo¿e byæ w brzy-

Opowiedzia³ nawet, jak go

Bo¿ego - Krzysztofa Kabata

potrafi wjechaæ na zaœnie¿one

Na œniadaniu odczuwa³em

docie dobrze nikomu, co

DuchŒwiêtyuratowa³ niedawno

z zaufaniem – niby to zna-

i œliskie wzgórze.

bliskoϾ tych ludzi zebranych

ducha ma Bo¿ego.” Coœ po-

od œmierci w wypadku samo-

liœmy siê od lat i dziêkowa³em

W sto³ówce obozu oazowego

z ró¿nych zak¹tków Polski.

dobnego w wieku XIX powie-

chodowym. Jecha³ nowym

Panu Bogu za wszystko w

wita nas ksi¹dz Adam W¹sik

Naprzeciwko mnie siedzia³

dzia³ wielki Rosjanin, polskiego

autem razem z córk¹ do ma-

dniu swych imienin.

i ¿artuj¹c czêstuje zup¹ piel-

Krzysztof z Odnowy w Duchu

pochodzenia Teodor Dosto-

my, aby z ni¹ spêdziæ Œwiêta

Wyzwolenie z niewoli

grzyma. Od razu czujemy siê

Œwiêtym, który mieszka stale

jewski – krasota spasiot mir.

Bo¿ego Narodzenia. Po drodze,

z ¿on¹ swojsko - niby to tra-

w Nowym Targu. Trochê póŸ-

Zapominam w Tatrach pol-

niedaleko miejsca zamiesz-

I nast¹pi³ dzieñ Œwiêta

filiœmy do jednej rodziny, gdzie

niej dowiedzia³em siê, ¿e jest

skich o wszelkiej brzydocie.

kania swej matki, nagle

Sylwestrowego w Centrum

nie ma pychy, ale jest zwyk³a

moderatorem ruchu oazowego

Moja dusza uskrzydlona wzno-

zatrzyma³ siê u swojej znajo-

Ruchu „Œwiat³o-¯ycie”. Od

mi³oœæ cz³owieka. Pytam ks.

i artyst¹ plastykiem. Po œnia-

si siê ku piêknu w oczeki-

mej zakonnicy, bo mu coœ

rana czu³em siê œwietnie, ale

Adama w jaki sposób maj¹

daniu zaprosi³ nas na reko-

waniu na Nowy 2009 Rok.

wewn¹trz podpowiedzia³o, i¿

po zjedzeniu placka w sto-

przebiegaæ rekolekcje i jak

lekcje, w której chcia³ siê po-

z autem jest nie tak, jak

³ówce jakoœ poczu³em siê Ÿle.

Artysta Bo¿y

bêdziemy œwiêtowaæ Sylwestra.

dzieliæ ze wszystkimi nat-

trzeba. Obok klasztoru miesz-

¯adne leki nie pomog³y i tylko

Gdy pytam – czy wolno bêdzie

chnieniami w Duchu Œwiêtym.

Po godzinie 10 rano zebra-

ka³ mechanik samochodowy,

pod wieczór nie wytrzyma³em

piæ napoje alkoholowe w noc

A propos chcê powiedzieæ, i¿

liœmy siê w „Jubilacie” na

do którego siê zwróci³ Krzysz-

i wypi³em lampê koniaku –

sylwestrow¹? – to ksi¹dz od

nasze obawy spowodowane

rekolekcjach Krzysztofa Ka-

tof. Mechanik po przegl¹dzie

chocia¿ wiedzia³em, ¿e tego mi

razu stanowczo zaprzecza, bo

opowieœciami naszej kole-

bata. W sposób delikatny

auta powiedzia³, i¿ ma dziê-

nie wolno czyniæ, bêd¹c na

jest zwolennikiem trzeŸwego

¿anki Tereni z Przemyœla, ¿e

próbowa³ przewa¿nie do ludzi

kowaæ Panu Bogu, ¿e siê za-

terytorium oazowym. I, o dziwo,

¿ycia, a rekolekcje na Kopiej

bêdziemy mieszkaæ w warun-

m³odych donieœæ znaczenie

trzyma³ u znajomej zakonnicy,

poczu³em siê uzdrowiony.

Górce zawsze przebiegaj¹ na

kach spartañskich bez ¿ad-

Ducha Œwiêtego w ¿yciu co-

bo, mu siê ko³o odkrêci³o

Wysokie ciœnienie spad³o mi

trzeŸwo. A weseliæ siê mo¿na

nego ogrzewania i spaæ bê-

dziennym. „Ca³¹ teologiê

i gdyby pojecha³ dalej górsk¹

do normy, bóle brzucha znik-

dosyæ dobrze i bez alkoholu –

dziemy na ³ó¿kach piêtrowych

Ducha Œwiêtego mo¿na poznaæ

drog¹, nie mia³by ¿adnych

nê³y. Wieczorem mieliœmy siê

stwierdza gospodarz obozu

w jednej wielkiej hali z dziu-

za pomoc¹ Listów Aposto³a

szans.

bawiæ wspólnie z m³odzie¿¹.

oazowego. Zgadzam siê na

rami w dachu – okaza³y siê

Z kolei Krzysztof og³osi³, i¿

Gdy po szczerych ¿yczeniach

wszystko, bo trafi³em do

poetyck¹ przenoœni¹. Zamiesz-

zaprasza wszystkich chêtnych

oazowych w pierwszym dniu Nowego

miejsca, gdzie p³ynie czysta

kaliœmy z ¿on¹ pod samym

na medytacje w Duchu Œwiê-

woda i ludzie s¹ dobrzy,

dachem (nie dziurawym) wy-

tym o godzinie 21 w kaplicy

2009 Roku wyszliœmy z ¿on¹ z

chocia¿ i nie pij¹ alkoholu.

godnego domku „Jubilat”,

oazowej. Do samego wieczora

kapliczki, niebo by³o tak blisko, jak

wybudowanego przez górali

nie mogliœmy z ¿on¹ zadecy-

Gdzie mieszka Jezus

z drewna. Z okna rozpoœciera³

dowaæ – czy lepiej pójœæ na

nigdy, a o gwiazdy mo¿na by³o

Poranek 30 grudnia - dzieñ

siê krajobraz tarzañski, od

zabawê noworoczn¹, czy na

prawie siê ocieraæ.

œwiêtego Eugeniusza i moje

którego piêkna mo¿na by³o

modlitwy-medytacje z Krzy-