21

Kurier Galicyjski * 31 marca 2009

Nasze polskie, lwowskie talenty

HERBERT

KLEO PATRE

W MEJ WYOBRAŹNI

Z LWOWSKIEJ „DZIESIĄTKI”

cielami emocji, wyszczegól-

nieniem samych szczegó³ow.

W szkole –pracowity raczej

ni¿ zdolny pos³uszny bez

IRENA MASALSKA tekst

problemów (...)

zdjêcia archiwum

Nastêpne linijki wiersza

powinny opisaæ czytelnikowi

Na pocz¹tku lutego dy-

wa¿ne wydarzenia z ¿ycia

rektor szko³y nr 10 Marta

poety „szarego i przeciêtnego”,

Markunina zaprosi³a mnie

lecz wype³nionego barwami

do siebie na krótk¹ rozmo-

EUSTACHY BIELECKI

jego w³asnej wyobraŸni.

wê. „Poka¿ê pani coœ cieka-

uczeñ szko³y nr 10

Zbigniew Herbert specjal-

wego”, - powiedzia³a. Obej-

we Lwowie

nie nie stawia³ znaków prze-

rza³am tomik wierszy uczen-

stankowych, poniewa¿ chcia³,

nicy szko³y nr 10 Anny Kle-

Zbigniewa Herberta odkry-

by jego poezjê ka¿dy odbiera³

opatryBabiczewej.Dziewczyna

³em dla siebie niedawno. Oczy-

tak, jak sam rozumie. Tym

pisze wiersze w jêzyku pol-

wiœcie, spotyka³em siê nieraz

samym pisa³ wiersze niewi-

skim, ukraiñskim i rosyjskim.

z jego twórczoœci¹, lecz zawsze

doczne dla oczu, lecz widoczne

Anna Kleopatra Babiczewa

by³ to dla mnie poeta ciê¿ki do

dla duszy. Ka¿dy z nas, wzi¹w-

urodzi³a siê 20 paŸdziernika

zrozumienia...

szy jakikolwiek wiersz Her-

1994 roku w rodzinie o tra-

Wówczas og³oszono w szkole

berta, mo¿e odczytaæ tam prze-

Anna Kleopatra Babiczewa

dycjach artystycznych. Jej

konkurs recytatorski poezji

s³anie autora do siebie. Tym

matka Nina Babiczewa (Nini

„Chwila mi³oœci”- ksi¹¿ka

Zbigniewa Herberta, zawsze

w³aœnie Zbigniew Herbert mnie

Babicz) jest znan¹ artystk¹-

wyrwa³a siê matce, wbieg³a na

m³odej poetki

stara³em siê braæ udzia³ w cie-

zaskoczy³.

malark¹, cz³onkini¹ Zwi¹zku

scenê, zaczê³a tañczyæ i œpie-

kawychdlamnie

Projektantów Ukrainy. Ojciec,

waæ razem z m³odymi Gruzi-

„przedsiêwziê-

Artur Tarnawski, jest dzien-

niczy³a – jako projektantka

nami. Na sali rozleg³y siê

ciach ducho-

nikarzem i mieszka w Polsce.

i modelka – w konkursie

oklaski.

wych”. Posta-

Matka wychowuje córkê

m³odych talentów w Czer-

W wieku 3,5 lat Kleo Patre

nowi³emwybraæ

samotnie.

niowcach. Stroje wykona³a

zaprowadzono do polskiej

najbardziej „su-

Kleo Patre od najm³odszych

matka wed³ug rysunków

grupy przedszkolnej. Obecnie

chy” wiersz, tzn.

lat by³a œmia³¹, weso³¹, emo-

córki. Anna Kleopatra otrzy-

jest ona uczennic¹ klasy 8

taki, który poj¹æ

cjonaln¹ i rezolutn¹ dziew-

ma³a dyplom uznania „za

Szko³y Œredniej nr 10 we

mo¿na tu¿ po

czynk¹. Uwielbia³a ksi¹¿ki,

najlepsze projekty strojów”.

Lwowie. Uczy siê celuj¹co. Nie-

pierwszym jego

mi³oœæ do których przekaza³a

jednokrotnie bra³a udzia³

Od roku 2007 Kleo Patre

przeczytaniu.

jej mama. Prowadzi³a j¹ na

wydaje gazetkê szkoln¹, w

w konkursach recytatorskich

Szuka³em krót-

spektakle teatrów lwowskich.

której umieszcza w³asne wier-

i poetyckich. W wieku 11 lat

ko. Wiersz siê

Na uwagê zas³uguje pewien

sze, opowiadania itp. We

zapragnê³a nauczyæ siê gry na

znalaz³, jak na

fakt. W Teatrze Akademickim

wrzeœniu 2008 r. zosta³a pre-

gitarze, wykaza³a siê przy tym

zamówienie.

Opery i Baletu im. Salomei

zesem samorz¹du szkolnego.

nieprzeciêtnymi zdolnoœciami.

Tytu³ na pozór

Kruszelnickiej odbywa³ siê

W latach 2006-2008 wie-

Nieraz komponowa³a muzykê

prosty - „¯ycio-

festiwal piosenki i tañca, w

lokrotnie pisa³a do polskich

do swoich wierszy.

rys”. Wtedy po-

którym bra³ udzia³ zespó³

i ukraiñskich magazynów

Od 10 roku ¿ycia wiele

myœla³em: „co

m³odzie¿owy z Gruzji. Anna

m³odzie¿owych, takich jak

czasu poœwiêca³a szkico-

mo¿e byæ bar-

Kleopatra mia³a wówczas 1,5

„OOPS”, „Mój idol”, „Serial”,

waniu strojów o w³asnym

dziejzrozumia³e,

roku. Us³yszawszy muzykê,

„Dziewczyna”, „Magazyn 13”,

stylu. W roku 2007 uczest-

ni¿eli biografia

„Popcorn”, „Bembi” i in.

„jakiegoœ tam

WIERSZE ANNY KLEOPATRY BABICZEWEJ

poety”?

Po przeczy-

taniu pierwszych zdañ pogr¹-

Jego wiersze nie by³y pros-

Львів

¿y³em siê w historiê cz³owieka,

tymi rymami na „modny temat”.

а з нею новий день

A wiêc tylko w deszczu,

napisan¹ przez niego samego,

Jego skarby literackie s¹ jakby

уже гряде.

Вузькими вуличкамиходиш,

w kroplach,

cz³owieka wielkiego ducha,

wskazówkami ¿yciowymi.

І хочеться сказати – ще не

мов літаєш,

co po³yskuj¹ na s³oñcu,

wybitnego lwowiaka i dum-

пізно:

старі будинки ледь

znajdê ciebie,

nego patrioty. Opisywa³ swe

Jak trzeba ¿yæ,by widzieæ

„Мій Львове граде!

тримаються землі.

prawdziwego, a reszta

¿ycie takim, jakie ono by³o,

niewidoczne oczom

Я люблю тебе!”

І є у Львові все,

na koñcu!

jakie jest!!! Nie by³o tu ¿ad-

Jak trzeba istnieæ

16.04.08

чого бажаєш,

к

Koñcu œwiata, gdy siê

nych dat, które zamykaj¹ w

by wytrwaæ w wierze...

ав’ярні, галереї, ліхтарі.

skoñczy deszcz.

Dla ciebie…

przestrzeni czasu. By³o to wy-

W wierze drugiemu

І всяк романтик, що у Львові

Skoñczy siê to, co dusz¹

bitne dzie³o ponadczasowe,

cz³owiekowi,

побуває,

nazywasz,

Wiesz, ten wiersz dla ciebie.

którego nie da siê wt³oczyæ

W wierze samemu Bogu

той закохається у місто

a wiêc zaœwieci s³oñce.

Taki sam jak ty, cichy

w szare ramy naszej rzeczy-

i sobie!

назавжди.

Przejdzie ból, zapomnisz

i smutny.

wistoœci.

Nie wyobra¿am tego, lecz

По площі Ринок,

o mnie.

Resztê o tobie powie deszcz,

snujê pró¿ne nadzieje

коли з друзями гуляєш,

I znowu dalej idziesz,

Którego krople œciekaj¹

By³em ch³opcem cichym,

то уявляєш ти старі часи.

choæ wo³am,

z twego nosa

Na to, ¿e ¿ycia barwy bêd¹

trochê sennym - i o dziwo -

Коли карети полонили

ale nie s³yszysz.

W nim odzwierciedla siê

widoczne równie¿ tu na ziemi...

Inaczej ni¿ moi rówieœnicy

місто,

Choæ krzyczê,

dusza, twoja dusza.

(...) (to moje nawi¹zanie twór-

- rozmi³owani w przygodach-

і батяр на гітарі виграє,

¿e ciê kocham,

czoœci poety)

Na nic nie czeka³em - nie

і фраєр тихо курить файку

nie zauwa¿asz koñca.

A jeszcze oczy

Teraz, bêd¹c wielkim czci-

wygl¹da³em przez okno...”

пізно,

To s³oñce przeszkodzi³o,

Malujesz je czarn¹

cielem twórczoœci Zbigniewa

і серенада шепче

oczy ci zaœlepi³o

konturówk¹,

Tak zaczyna siê „¯yciorys”.

Herberta, chcê wyznaæ, ¿e jego

щось своє.

i przymru¿y³eœ duszê.

By podkreœliæ g³êbokoœæ

Opisuj¹c swoje ¿ycie, podmiot

dzie³a mnie inspiruj¹. Ka¿dy

І пані йдуть поважною

Kropla deszczu upad³a

i zawartoϾ twojej duszy

liryczny – drugie „ja” autora -

wiersz z osobna to pere³ka,

ходою,

z nosa,

Ale w nich taki ból,

zwraca szczególn¹ uwagê na

przes³anie od Boga, mówi¹-

і перекупниці на Ринку

uœmiechn¹³eœ siê do

smutek, rozczarowanie.

drobnostki, które dla niego -

cego ustami poety. To Ÿród³o,

ще кричать,

przechodniów.

Pytanie, pytanie i znowu

podobnie jak i dla nas, czcicieli

z którego czerpi¹c, otrzymu-

старий Єврей з вікна

Idziesz dalej, a ja w twym

pytanie!

jego talentu - s¹ arcywa¿ne,

jesz to, co szuka³eœ. To droga,

бурчить про долю.

uœmiechu

Po co w twej duszy, oczach,

nieraz wa¿niejsze, ani¿eli sa-

któr¹ znasz na pamiêæ, ale

Шкода, там не було тоді

widzê duszê, w której ból,

kropli deszczu, co sp³ywa

mo ¿ycie. Wa¿n¹ rolê odgry-

mimo to codziennie doœwiad-

всіх нас.

smutek,

po nosie,

waj¹ tu zdania wtr¹cone, które

czasz na niej czegoœ nowego...

На мрію надихає мене

rozczarowanie!

jest iskierka mi³oœci?

KG

s¹ swego rodzaju wyrazi-

місто,

KG

do mnie mi³oœci