24

Wakacyjne impresje

24 lipca 14 sierpnia 2009 * Kurier Galicyjski

CUD ŚWIATA

zmiêkczy i oczyœci Twoje

Przyjmij radê. Nie ukrywaj ju¿

EUGENIUSZ NIEMIEC

serce.

d³u¿ej swojej cudownoœci pod

Czy Twój umys³ jest s³aby?

korcem, wynieœ j¹ na œwiat³o.

Wierz¹cy chrzeœcijanin,

Nie! Twój mózg jest najbar-

Poka¿ œwiatu. Nie chodŸ

choæby z lektury katechizmu

dziej z³o¿on¹ struktur¹ we

œladami innych, nie naœladuj

wie, ¿e nasz Stwórca od zaw-

Wszechœwiecie. W tym pó³to-

mowy Twoich przywódców,

sze do cz³owieka przemawia³

rakilogramowym narz¹dzie

ani nie trudŸ siê, jak ludzie

i nadal przemawia za po-

mieœci siê trzynaœcie miliar-

mierni. Nigdy nie rób czegoœ

œrednictwem Jego dzie³, przez

dów komórek nerwowych,

tak, jak inni. Nie naœladuj.

proroków starszych braci w

ponad dwa razy wiêcej, ni¿

Sk¹d bowiem wiesz, ¿e nie

wierze oraz przede wszystkim

ludzi na ziemi. Abyœ móg³

pójdziesz za z³ym przyk³a-

przez swego Syna, który sta-

zapamiêtaæ ka¿de wra¿enie,

dem? Nikogo zatem nie

j¹c siê cz³owiekiem przekaza³

ka¿dy dŸwiêk, smak, zapach,

naœladuj. B¹dŸ sob¹. Spoœród

nam pe³niê S³owa Bo¿ego

ruch, jakich doœwiadczy³eœ

wielu zasad osi¹gania powo-

(zwanego Objawieniem),

od dnia swoich narodzin,

dzenia przekazywanych ustnie

które zosta³o spisane w Piœ-

umieœci³em w komórkach

b¹dŸ w pismach jedna tylko

mie Œwiêtym i przekazane –

mózgu ponad miliard bilio-

nie zawiod³a: „A kto by Ciê

w tzw. Tradycji – Aposto³om

nów  cz¹steczek  bia³ka.

przymusza³, ¿ebyœ szed³ z nim

i ich nastêpcom („Kto was

Zapisane s¹ w nich wszystkie

jedn¹ milê, idŸ z nim i dwie”.

s³ucha, mnie s³ucha”- £k

wydarzenia Twojego ¿ycia,

Jedyny i pewny sposób

10,16). Natomiast nie znam

które czekaj¹ tylko, byœ je

osi¹gniêcia sukcesu, to s³u-

przypadku, aby ktokolwiek

sobie przypomnia³. Aby umo¿-

¿yæ wiêcej i lepiej ni¿ siê od

otrzyma³ od Pana Boga list.

liwiæ mózgowi kontrolê nad

Ciebie oczekuje, niezale¿nie

Katolicki pisarz w³oski Og

cia³em wyposa¿y³em go w

od wykonywanej pracy. Zwy-

Mandino* przewidzia³ tak¹

cztery miliony receptorów

czaj ten stosowali od zarania

sytuacjê i tak wyobra¿a sobie

bólowych, piêæset tysiêcy

dziejów wszyscy, którym siê

list Pana Boga do cz³owieka,

receptorów dotyku i ponad

powiod³o. Dlatego powiadam

znêkanego ¿yciem i pora¿-

dwieœcie tysiêcy receptorów

Ci, najpewniej ska¿esz siê na

kami, którego skrót polecam

ciep³a. ¯aden skarbiec z³ota

przeciêtnoœæ, pracuj¹c tylko

uwadze Czytelnika. Myœlê, ¿e

nie jest lepiej strze¿ony od

tyle za ile Ci p³ac¹. Jeœli Twoja

ka¿dy znajdzie w nim coœ,

Ciebie. ¯aden ze staro¿ytnych

praca jest warta wiêcej ni¿

co go osobiœcie mo¿e doty-

Góra Synaj – miejsce zawarcia przymierza z Bogiem –

cudów œwiata nie jest wiêkszy

srebro, które otrzymujesz,

czyæ. Oto skrócony tekst tego

(z albumu Adama Bujaka „Znak Przymierza” – Kraków, 2000)

albowiem w ¿yciu obowi¹zuje

listu:

prawo wahad³a i jeœli Twój

„S³yszê Twój p³acz. Miesza

trud nie zostanie wynagro-

siê ze œwiat³em gwiazd i trafia

dzony dzisiaj, wahad³o cofnie

do mego serca po promieniu

siê jutro, zwracaj¹c Ci wszystko

s³oñca. Bola³em nad wo³a-

dziesiêciokrotnie. Nie martw

niem zaj¹ca, schwytanego we

siê, jeœli s³u¿ysz niewdziêcz-

wnyki, wróbla wyrzuconego

nemu panu. S³u¿ mu lepiej.

z gniazda przez matkê, dziec-

A zamiast niego niech ja bêdê

ka bezradnie bij¹cego rêkami

Twoim d³u¿nikiem, wtedy

w wodê sadzawki i Syna,

bowiem poznasz, ¿e ka¿da

umieraj¹cego na Krzy¿u.

chwila dodatkowej s³u¿by,

Wiedz, ¿e Ciebie te¿ s³yszê.

ka¿dy dodatkowy wysi³ek

Przychodzê ukoiæ Twój smu-

bêd¹ wynagrodzone. Nie

tek, albowiem znam jego

mo¿esz domagaæ siê sukcesu,

przyczynê.

mo¿esz nañ tylko zas³u¿yæ!

P³aczesz nad dzieciêcymi

To, co zdobywasz z najwiêk-

marzeniami, które ulecia³y z

szym trudem, najd³u¿ej za-

biegiem lat.

chowujesz; podobnie ten, kto

P³aczesz nad utracon¹

zapracowa³ na fortunê,

godnoœci¹, któr¹ zabi³y Twoje

Fresk Rafaela „Moj¿esz przed krzakiem gorej¹cym” (z albumu „Biblia w malarstwie”

bardziej o ni¹ dba, ni¿ jego

pora¿ki.

– wyd. Penta-Warszawa, 1990)

spadkobiercy.

P³aczesz nad niewykorzys-

B¹dŸ dumny! Nie jesteœ

tanymi zdolnoœciami, które

chwilowym kaprysem bez-

liwoœciach i o tajnikach

majestat operowego œpiewu,

od Ciebie. Jesteœ moim naj-

przehandlowa³eœ za bez-

troskiego stwórcy, ekspery-

osi¹gniêæ! Jak ich potrakto-

œmiech bawi¹cych siê dzieci

doskonalszym dzie³em. Energia

pieczn¹ egzystencjê.

mentuj¹cego w laboratorium

wa³eœ? Nie uwierzy³eœ nikomu.

i na s³owa... kocham Ciê.

atomów, tkwi¹ca w Tobie

P³aczesz nad utrat¹ w³as-

¿ycia. Stworzy³em Ciê celowo.

Szed³eœ potykaj¹c siê,

Potrafisz mówiæ, czego nie

wystarczy, by zniszczyæ naj-

nej to¿samoœci, zdeptanej

Potrzebujesz mnie i ja po-

przera¿ony i zagubiony w

potrafi¹ ¿adne inne z moich

wiêksze miasta œwiata i...

przez t³um.

trzebujê Ciebie.

mrokach bezradnoœci i ¿alu

stworzeñ. Twoje s³owa mog¹

odbudowaæ je.

P³aczesz nad zmarnowa-

Nigdy nie utraci³em wiary

nad sob¹, a¿ wpad³eœ w

uspokoiæ rozgniewanych,

Masz tak wiele. Twoje dary

nym talentem, któremu siê

w Ciebie, od chwili, gdy

piek³o, które sam stworzy³eœ.

podnieœæ na duchu przygnê-

przepe³niaj¹ kielich. Ale nie

sprzeniewierzy³eœ.

wyprowadzi³em Ciê z oceanu

Szuka³eœ koz³a ofiarnego,

bionych, pobudziæ do dzia-

pamiêta³eœ o nich.

Nie p³acz wiêcej. Jestem

i pozostawi³em bezradnego

Poœród 70 miliardów ludzi,

którego móg³byœ winiæ za

³ania zniechêconych, pocie-

z Tob¹. Dzisiaj, jak Jezus przy

na piasku. Wed³ug Twojej

którzy chodzili i chodz¹ po tej

pora¿kê. Jak¿e szybko go

szyæ nieszczêœliwych, ogrzaæ

grobie £azarza, rozkazujê Ci

miary, sta³o siê to ponad 500

planecie od zarania dziejów,

znalaz³eœ! Obwini³eœ mnie!

samotnych, pochwaliæ pra-

wstaæ i oto wychodzisz z jas-

milionów lat temu. Oko³o 30

nigdy nie by³o na niej nikogo

Krzycza³eœ, ¿e Twoje u³om-

wych, dodaæ odwagi poko-

kini zatracenia, by rozpocz¹æ

tysiêcy lat temu nada³em Ci

dok³adnie takiego samego,

noœci, miernota, niesprzy-

nanym, pouczyæ nie wiedz¹-

nowe ¿ycie. Obdziel goœci.

formê doskona³¹. Potem ju¿

jak Ty. Nigdy, a¿ po kres

jaj¹ce warunki, pora¿ki – by³y

cych i mo¿esz powiedzieæ...

Nalej wina. Narodzi³eœ siê

przez wszystkie lata nie

wszelkiego istnienia nie bê-

wol¹ Boga! Myli³eœ siê!

kocham ciê.

ponownie. Pozwól, ¿e podzielê

czyni³em ¿adnych ulepszeñ.

Sporz¹dŸmy wykaz. Umieœ-

Czy jesteœ niekochany i sam

dzie nikogo takiego, jak Ty.

siê z Tob¹ tajemnic¹, któr¹

Jak bowiem mo¿na ulepszyæ

ci³em sto milionów recepto-

nie kochasz? Aby otrzymaæ

Nie wiedzia³eœ o swojej nie-

powierzy³em Ci w momencie

cud?

rów w Twoich oczach, abyœ

mi³oœæ musisz j¹ dawaæ, nie

powtarzalnoœci, nie docenia-

narodzin i o której zapom-

Da³em Ci Ziemiê i uczy-

móg³ radowaæ siê piêknem

licz¹c na odwzajemnienie.

³eœ jej. A przecie¿ jesteœ jedyny

nia³eœ:

ni³em jej panem. Nastêpnie,

zaklêtym w liœciu, w p³atku

Kochanie po to, ¿eby uzyskaæ

na œwiecie.

JESTEŒ MOIM NAJWIćK-

aby umo¿liwiæ Ci rozwiniêcie

œniegu, urod¹ sadzawki, or³a,

spe³nienie, zadowolenie, lub

Po³¹czy³em jedn¹ komórkê

SZYM CUDEM ŒWIATA!

w pe³ni Twoich mo¿liwoœci,

dziecka, chmury, gwiazdy,

by siê pyszniæ tym, ¿e ko-

Twojej matki z jedn¹ wybran¹

JESTEŒ  NAJWIćKSZYM

po³o¿y³em raz jeszcze rêkê na

ró¿y, têczy i... czarem mi³os-

chasz – nie jest mi³oœci¹.

spoœród czterystu mln komó-

CUDEM ŒWIATA!

Tobie i obdarzy³em Ciê mo-

nego spojrzenia. Dwadzieœcia

Mi³oœæ jest darem, za który

rek Twego ojca. Rozporz¹-

Nie uwierzy³eœ mi, a w ci¹-

cami, jakich nie zna ¿adne

cztery tysi¹ce maleñkich

nie ¿¹da siê niczego w za-

dzaj¹c ponadto wielu mo¿li-

gu minionych lat nie zdarzy³o

inne stworzenie we Wszech-

rzêsek, jakie wbudowa³em

mian. Wiesz teraz, ¿e niesa-

wymi kombinacjami, zawar-

siê nic, co pozbawi³o by Ciê

œwiecie po dziœ dzieñ.

w ka¿de z Twoich uszu prze-

molubna mi³oœæ jest sama

tych w nich genów, mog³em

Twojej niewiary. Ilu pos³a³em

Da³em Ci moc myœlenia

nosz¹ drgania dŸwiêków,

w sobie nagrod¹. I nawet jeœli

stworzyæ trzysta bilionów

proroków, mêdrców, artys-

Da³em Ci moc mi³oœci

odpowiadaj¹c na szum wiatru

mi³oœæ pozostanie nieodwza-

istot ludzkich, ka¿d¹ inn¹.

tów, naukowców, filozofów z

Da³em Ci moc woli

w drzewach, fal przyp³ywu

jemniona, nie jest utracona,

A kogo stworzy³em? Ciebie!

wieœci¹ o Twojej boskoœci, o

Da³em Ci moc œmiania siê

rozbijaj¹cych siê o ska³y,

albowiem powróci do Ciebie,

Jedynego w swoim rodzaju.

Twoich niezmierzonych mo¿-