rok juliusza słowackiego

12

30 listopada – 14 grudnia 2009 * Kurier Galicyjski

W krainie ikwy – na ulicy rylejewa we Lwowie

JURiJ sMiRNoW

tekst i zdjęcia

oraz zdjęcia autorów wystawy

We Lwowie przy ul. Ryle-

jewa 9 21 listopada br. odbyła

się kolejna impreza kulturalna.

organizatorem była redakcja

miesięcznika  społecznokultu-

ralnego „Lwowskie spotkania”.

Redaktor naczelna p. Bożena

Rafalska była jak zawsze, ini-

cjatorem i promotorem spo-

tkania. Pokazano nam pople-

grażyna salamin „oprowadza” po wystawie

nerową wystawę fotograficzną

Iwanowa, Dziewięcioklasiści przed-

członków Polskiego Towarzy-

stawili zebranym kilka wierszy Sło-

stwa Przyjaciół sztuk Pięknych

cie nie było takie szare, zatroskane,

wackiego i fragmenty jego listów do

– p. grażyny salamin, p. Ma-

zabiegane, żeby człowiek nie tylko

Matki, takich serdecznych, pełnych

riana Baranowskiego i ich ko-

pracował ciężko, lecz też odpoczywał

tęsknoty za swoją kochaną matuch-

legi z Rzeszowa p. zbigniewa

etycznie, wzbogacał się duchowo”.

ną, za ojczystym krajem, za Krze-

Babiaka. W roku 200. rocznicy

Ze swojej strony, Marian Bara-

mieńcem lat młodzieńczych.

urodzin Juliusza słowackie-

nowski podziękował za ciepłe sło-

W słowie wprowadzającym, Bo-

go wystawa była poświęcona

wa, za uznanie jego skromnej pracy

żena Rafalska przybliżyła zebranym

krzemieńcowi – jego rodzinnej

i powiedział: „Plener trwał trzy dni,

twórcze portrety autorów wystawy,

miejscowości, jego małej oj-

zrobiliśmy prawie 1200 zdjęć. Wy-

mówiła również o zasługach p. Maria-

czyźnie, miastu jego matki.

stawiamy tylko 60. Może będzie

na Baranowskiego dla rozwoju kultury

Jak zawsze, na imprezę przy ul.

jeszcze druga wystawa. Mamy ob-

polskiej we Lwowie, o jego bezintere-

Rylejewa 9 przyszli mili, bardzo sym-

fity materiał fotograficzny. Zdjęcia

sownej i pełnej entuzjazmu pracy w

patyczni lwowianie, Polacy, dla których

zbigniew Babiak (od lewej) i Marian Baranowski

celowo zostały niepodpisane, żeby

tej dziedzinie. „To już czwarta edycja

kultura polska, na co dzień jest czymś

było pole dla dyskusji, dla fantazji

tych, kto je ogląda”.

Druga autorka p. Grażyna Salamin

mówiła, że „…jest od dawna oczarowa-

na atmosferą Krzemieńca, jak również

oczarowana dziś atmosferą tej pięknej

sali, w której odbywa się wystawa.

Rocznica urodzin Słowackiego stała

się bodźcem do tego, aby pojechać do

Krzemieńca na dłużej, porozglądać się

po jego zaułkach, porozmawiać z jego

mieszkańcami. I naprawdę z kotami,

z tymi dobrymi duchami Krzemieńca,

które towarzyszyły mam przez wszyst-

kie dni naszego pobytu w tym czarow-

nym miejscu.

Mam nadzieję, że nasze impre-

sje, nasze uczucia do tego miejsca,

Krzemienieckie, cmentarz, grób matki

Wieszcza, pomnik Słowackiego w ko-

ściele parafialnym p.w. św. Stanisła-

wa biskupa. Ale był też Krzemieniec

prawie nam nieznany, czarowny i to

w różnych porach dnia – przy pełnym

słońcu i prawie w nocy. Żeby zrobić

takie zdjęcia trzeba było pochodzić

po Krzemienieckich górkach i dołach

nie jeden dzień i zaliczyć nie jeden

kilometr drogi i bez drogi. Pełne ro-

mantyzmu Skałki Dziewicze i Skałki

Słowackiego, pełne powagi i smutku

pomniki, groby znanych i nieznanych

ludzi na pięciu cmentarzach Krzemie-

nieckich, stare domy, które pamiętają

będą przez nasze zdjęcia przekazane

w tym roku, poświęcona Słowackiemu,

i Słowackiego i jeszcze wcześniejsze

też oglądającym tę wystawę. Pod-

organizowana przez redakcję „Lwow-

czasy i które dożywają może swoich

czas pleneru pogoda była zmienna.

skich spotkań”, dzięki wsparciu Fun-

ostatnich dni – jak nie zawalą się

Dlatego udało się zrobić ciekawe

Kto bywał w tej Krainie Ikwy, mógł

dacji Pomoc Polakom na Wschodzie.

same, to będą rozebrane pod nową

bardzo ważnym, bardzo potrzebnym.

zdjęcia przy oświetleniu słonecznym

porównać swoje impresje, swoje wra-

Były już koncerty, wystawy… Teraz po-

zabudowę. I jeszcze koty, koty, jak

Obcowanie z rodakami jest potrzebą

i kiedy niebo zasłoniły chmury. Są

żenie z tego miasta, ocenić, co zoba-

kazujemy wyniki poplenerowego wy-

duchy – może nawet Słowackiego?

serca. Przyszli nie tylko na spotkanie

to, naprawdę, ciekawe efekty. Chcę

czył, na co zwrócił uwagę sam, a co

jazdu naszych artystów-fotografików

Jeden z kotów – to kot legendarnej

ze Słowackim, ale też ze sobą. Wśród

jeszcze dodać, że polskie społeczeń-

umknęło mu z oczu, lecz teraz zosta-

do Krzemieńca. W tym wyjeździe brało

krzemieńczanki pani Ireny Sandec-

gości zauważyłem prezesa Federacji

stwo Krzemieńca marzyło przez lata

ło wyeksponowano poprzez staranie

udział 8 osób. Dziś mamy prace trzech

kiej. Zdjęcia nie miały podpisów, lecz

Polskich Organizacji na Ukrainie p. Emi-

o muzeum Słowackiego. Te marzenia

i talent autorów wystawy. Ja osobi-

z nich. Będą też następne wystawy

jedna z autorów wystawy p. Grażyna

lię Chmielową, zasłużoną nauczycielkę

stały się rzeczywistością w roku 2004,

ście, już od lat bywałem i bywam w

zdjęć pani Haliny Makowskiej i zbio-

Salamin, zawodowa przewodniczka,

polskiej szkoły nr 10 p. Marię Iwanową,

dzięki poparciu i pomocy Polskiego

Krzemieńcu regularnie, też odkryłem

rowa jeszcze czterech osób – trzech z

bardzo dokładnie i fachowo oprowa-

p. Janinę Zamojską razem z Haliną Ma-

Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa

dla siebie czar zakątków tego miasta,

Przemyśla i jednej ze Lwowa.

dziła zebranych po wystawie, objaśni-

kowską, p. Teresę Dutkiewicz, Bożenę

Narodowego. Wystawa muzealna w

jego wzgórz i dołów, do których nigdy

Wystawa Haliny Makowskiej bę-

ła prawie każde zdjęcie, opowiadała

Sokołowską, etc., etc. Jak zawsze –

domku dziadków Słowackiego nie

nie dotarłem. Tak, oczywiście, były

dzie ekspozycją przedświąteczną,

o historii Krzemieńca, o Słowackim,

więcej było pań, niż panów.

tylko doskonała, lecz delikatna, prze-

zdjęcia obiektów szeroko znanych,

poświęconą  Kresom.  Pomagamy

o ludziach i zabytkach tego skrawka

Autorzy wystawy pokazali nam

kazująca atmosferę domu tamtych już

prawie obowiązkowych dla takiej wy-

realizować siebie osobom twórczym,

Wołynia, tej pięknej krainy nad Ikwą.

60 kolorowych zdjęć, umieszczonych

odległych lat”.

stawy-muzeum Słowackiego w domku

osobom, które mają ptaka w sercu,

Miłą niespodzianką był występ

na planszach, na ścianach sali. Kto

jego dziadków Januszewskich, Góra

kwiat w sercu. One pragną wypuścić

młodzieży ze szkolnego teatru „Baj”,

nie był nigdy w Krzemieńcu, ten miał

kG

Królowej Bony, ruiny zamku, liceum

tego ptaka dla nas, żeby nasze ży-

którym od lat kieruje polonistka Maria

możliwość poznać to piękne miasto.