21

Kurier Galicyjski * 29 stycznia - 11 lutego 2010

monstrum pozostawiło ścigany samo-

dzie szeryfa przez chwilę nadawała

Bennett wraz z córeczką Teeną przyje-

krotnie przylatywał do jej domu i chodząc

znajdują się do dziś w archiwum biura

chód i odleciało.

coś, co było podobne do dźwięku zbyt

chali w odwiedziny do swoich przyjaciół

koło niego, wydawał dźwięki podobne

szeryfa.

Przerażeni podróżni udali się do

szybko puszczonej płyty gramofono-

Ralfa i Virginii Thomas, mieszkających

do kobiecych krzyków.

Dnia 15 grudnia 1967 r. miasto

szeryfa Millarda Halsteada, by złożyć

wej.

nieopodal starej fabryki trotylu. Nie za-

Najzabawniejsi okazali się na-

Point Pleasant przeżyło okropną

przed nim relację o incydencie, jaki

Następnego dnia grupa uzbro-

stali jednak przyjaciół w domu, a dzieci

ukowcy, których próby wytłumaczenia

tragedię. Tego dnia o godzinie piątej

ich spotkał. Szeryf potraktował spra-

jonych mieszkańców Point Pleasant

gospodarzy powiedziały im, że rodzice

obecności Mothmana, naciągane i nie-

po południu, w samym środku przed-

wę serio i zarządził powrót na teren

przeszukała teren fabryki, nie natra-

wyjechali właśnie do kościoła. Chcąc

mądre wzbudzały wśród trzeźwo my-

świątecznej krzątaniny, obluzowała

fabryki trotylu, chcąc naocznie prze-

fiając jednak na jakiś konkretny ślad,

wrócić do domu, Wamsley i Marcella

ślących Amerykanów na równi złość

się i wypadła jedna z ogromnych śrub,

konać się o tym, czego dowiedział się

pozostawiony przez człowieka-ćmę.

opuścili dom Thomasów i zaczęli zbli-

i kpinę. Czego to panowie naukowcy

spinających konstrukcję tak zwanego

od uczestników wydarzenia.

żać się do swojego samochodu. Wte-

nie starali się wmówić naocznym prze-

Srebrnego Mostu nad rzeką Ohio Ri-

Gdy powrócono na teren TNT

dy Marcella krzyknęła okropnie i na

cież świadkom. A to, że Mothman jest

ver. W jednej sekundzie most runął do

Kolejne spotkanie

nie zastano tam już niczego i nikogo.

chwilę nawet utraciła przytomność,

żurawiem Sandhilla, bo żuraw jest wy-

rzeki, pociągając za sobą wszystkich

z monstrum

Zniknęły też zwłoki wielkiego psa. Tyl-

Jeszcze tego samego dnia wie-

upuszczając córkę na ziemię. Spod

soki i ma czerwone plamy na głowie,

zmotoryzowanych i pieszych, aktu-

ko policyjna radiostacja w samocho-

czorem Raymond Wamsley i Marcella

nóg Marcelli podniosła się, leżąca do-

a to, że jest sową (dwumetrową?), to

alnie przebywających na jego jezdni

tąd w trawie, ogromna postać. Szara,

znowu, że niedźwiedziem (widzieliście

i chodnikach. Zginęło 46 osób. Ciał

bezgłowa ze strasznymi, świecącymi,

latającego niedźwiedzia?), a w końcu

dwojga ludzi nigdy nie odnaleziono.

czerwonymi oczami. Kobieta szybko

– indykiem. Naukowcy w walce ze zja-

To wtedy po raz ostatni widziano

jednak otrząsnęła się z szoku, po-

wiskami, których nie akceptują, często

Człowieka-ćmę. Stał wysoko na kon-

chwyciła córeczkę w ramiona i wraz z

przekraczają granicę śmieszności.

strukcji mostu. Czyżby ostrzegał? Po

towarzyszącym jej Wamsleyem pobie-

Człowiek-ćma pojawiał się coraz

tej katastrofie Mothman zniknął.

gła do domu Thomasów. Natychmiast

rzadziej, ale raz po raz dawał o sobie

Dzięki opowiadaniu kolegi wiem,

po tym, jak oboje wbiegli do wewnątrz

znać. To latał nad starą fabryką, to

że Mothman nie zginął, a tylko prze-

domu, zaryglowano drzwi.

pogonił młodego chłopaka, jadącego

mieścił się na pustkowia Kanady.

Podczas gdy Wamsley zaczął te-

samochodem. Co jakiś czas widziano

Może od zawsze tam przebywał? Wy-

lefonicznie wzywać policję, Mothman

w powietrzu lecące monstrum bez

daje się, że Indianie znają go bardzo

wszedł na werandę domu Thomasów,

głowy i szyi ze zwisającymi do dołu

dobrze i chyba bardzo długo. Jedno-

chwilę szarpał zamknięte drzwi, a

ludzkimi nogami.

cześnie bardzo się go boją. Dlacze-

potem człapał po werandzie, raz po

Chociaż raz okazało się, że Czło-

go? Obserwacje zwyczajów Mothma-

raz ciekawie zaglądając przez okna

wiek-ćma ma jednak jakąś twarz. 26

na, jakie zostały porobione w Stanach

do pokoju, gdzie przebywali ludzie.

listopada Ruth Foster zobaczyła Mo-

Zjednoczonych, przedstawiają go ra-

Nie muszę chyba pisać, co oni wtedy

thmana stojącego na trawniku przed

czej jako osobnika spokojnego. Prze-

przeżywali. Gdy przyjechali policjanci,

jej domem. „Miał małą, śmieszną

cież nigdy nikogo nie zaatakował, nie

potwora już nie było.

twarz, bez dzioba”. W sumie Mothma-

mówiąc już o tym, by komuś wyrządził

Po tym zdarzeniu pani Bennett

na widziało ponad stu mieszkańców

krzywdę. Podlatywanie do przecho-

przez kilka miesięcy chorowała, a wy-

miasta Point Pleasant. Wszystkie te

dzących, lub przejeżdżających ludzi

zdrowieć nie mogła, bo Mothman kilka-

relacje, spisane i udokumentowane,

mogło być spowodowane chęcią zbli-

żenie, czy nawiązania kontaktu, ale

zobaczyli dwa czerwone światła, przypo-

ludzie, widzący nadlatujące monstrum

minające oczy, a potem i całą dziwaczną

wpadali w popłoch i uciekali w panice

pewni, że za chwilę potwór ich pożre.

figurę, podobną do człowieka bez głowy,

Psa Bandytę Mothman zabił chyba

z dużymi skrzydłami, złożonymi na ple-

tylko dlatego, że Bandyta go zaatako-

cach. Maszkara chodziła przed bramą fa-

wał. Może więc Indianie histerycznie

boją się Mothmana, bo zapoznali się

bryki niezgrabnym, kołyszącym się kro-

już z jego gniewem? Może kiedyś

kiem pingwina, raz po raz błyskając ocza-

próbowali go upolować, a wtedy stało

się coś takiego, czego najstarsi India-

Pomnik Człowieka-ćmy, jaki postawili na jego pamiątkę

mi wielkimi, czerwonymi i jaskrawymi, jak

nie nie pamiętali?

mieszkańcy miasta Point Pleasant. Prawdziwy Mothman

światła hamującego samochodu.

kG

raczej na pewno, tak nie wygląda

do księGi Guinnessa – za TryLion aksamiTek

pasja życiowa, której poświęca się

na spotkanie z premierem Ukrainy w

agNIeSzKA RATNA

od dziesięciu lat.

Kijowie. Ma nadzieję, że coś osiągnie.

tekst i zdjęcie

„Siedziałem opodal pomnika i wspo-

Chce też zaproponować swą akcję

minałem poległych towarzyszy broni,

sąsiadom z-za Bugu.

14 stycznia znany rzeź-

ponieważ sam przeszedłem przez pie-

„Polacy są postępowi, – stwierdza

biarz wołyński odbierał życze-

kło wojny w Afganistanie, - wspomina

bohater naszej opowieści. – Biurokracji

nia nie tylko z okazji imienin –

mój rozmówca. – Ciężko było na duszy,

jest tam o wiele mniej. Będzie dobrze,

dnia św. Bazylego Wielkiego –

w dodatku czarne dni nastały – nie pła-

jak się zbiorą na wiosnę na granicy Po-

ale także z racji ustanowienia

cili honorariów za prace, nie miałem

lacy i Ukraińcy. Będziemy kwiaty sadzi-

nowego rekordu.

szczęścia w miłości. Jednym słowem,

li, piosenki śpiewali. Oto gdzie będzie

Imię rzeźbiarza pomników

żyć się odechciewało. Wtem moje

spotkanie w duchu pojednania”!

Wasyla Ryżuka jest znane

spojrzenie upadło na aksamitki (po

Kwiaty, wyhodowane przez siebie

daleko poza granicami Woły-

ukr. czornobrywci), które własnoręcz-

pan Wasyl lubi darować przyjaciołom

nia. Nie tak dawno jego pra-

nie posiałem przy pomniku. Ich złote

i znajomym. W ubiegłym roku na jubi-

ca „Serce miłości” została

główki z powodu złej pogody pochyliły

leusz Katii Bużyńskiej podarował jej…

wpisana do księgi guinnes-

się w dół, kwiaty jak gdyby współczuły

certyfikat na trylion aksamitek! Śpie-

sa jako najoryginalniejszy

mi. Pogładziłem je rękoma i zrobiło się

waczka była wprost zachwycona tak

na Ukrainie pomnik. Pięcio-

lżej na duszy”.

oryginalnym prezentem wołyńskiego

metrowa rzeźba z mosiądzu,

Pan Wasyl powiedział, że po tam-

rzeźbiarza! Natomiast lista osiągnięć

przy której lubią się spoty-

tym dniu depresja zaczęła powoli mijać.

„Prosiłem o pomoc jedynie w lu-

która wiele wycierpiała, wbrew wszelkim

artysty wzbogaciła się o nowy rekord!

kać zakochani, jest ozdobą

Artysta wpadł na pomysł, żeby posiać

dziach i maszynach! – wzdycha pan

przeciwnościom odradzają się i zakwita-

…Wasyla Ryżuka niektórzy uwa-

Czerniowiec. Niedawno pan

aksamitki na drodze obok rodzinnej

Wasyl. – Nasiona jestem gotowy dać

ją ponownie. Powinniśmy propagować

żają za dziwaka. Niektórzy znacząco

Wasyl otrzymał dyplom, po-

wsi – niech cieszą oczy. Potem – na

za darmo, i tak każdego roku oddaję

ideę sadzenia tych kwiatów”.

kręcą palcem przy skroni, mówiąc, że

twierdzający rejestrację no-

odcinku drogi od Grochowa do Łucka.

bezpłatnie blisko 30 worków! Przy-

W ciągu dziesięciu lat Wasyl

nie ma on nic do roboty. Jednak, Wa-

wego rekordu. Tym razem

Gorące, żółte kwiaty od kilku lat jarzą

zwyczaili się do utyskiwania – kryzys

Ryżuk wysadził aksamitki przy 120

syl Czornobriwec (tak nazywają go

chodzi o największą wiązan-

się jaskrawymi barwami na klombach

i kryzys! To w umysłach kryzys! Gdy-

kilometrach dróg na Wołyniu. Nie

przyjaciele) nie zraża się, kontynuując

kę, którą wręczył śpiewaczce

przy ul. Krawczuka w centrum obwo-

by każdy Ukrainiec zasiał kwiatami

poprzestając na tym, podjął de-

swoje dzieło. Tym bardziej, że ma już

ukraińskiej, Kati Bużyńskiej.

dowym, gdzie dziś mieszka artysta. W

chociażby metr trasy, przepielił, prze-

cyzję i „dokonał zamachu” na trasę

na Wołyniu wielu pomocników.

…Pomnik Tarasa Szewczenki

ubiegłym roku aksamitki zakwitły przy

kopał, a potem podlewał i przycho-

Łuck-Kijów. Napisał list do najwyż-

„Wasyl – to człowiek przyszłości,

w Grochowie, poległych w wojnach

drodze z Łucka do Równego. Artysta

dził, by tym pięknem oczy nacieszyć,

szych władz państwowych z prośbą

a tworzą ją światli idealiści, stwierdza

lokalnych, stojący we Włodzimierzu

twierdzi, że tam, gdzie rosną jego

wszystkie nieszczęścia minęłyby, jak

o pomoc. Otrzymał… odmowę. Po-

jedna z nich, Walentyna Magierko, na-

Wołyńskim, zespół pomnikowy ku

kwiaty, nie ma wypadków drogowych.

ręką odjął!”

wiedziano mu, że jest to nieopłacalne

uczycielka z Łucka. – Przecież on nie

czci żołnierzy poległych w Afgani-

„Te kwiaty są symbolem Ukrainy, -

Odmowa urzędników nie po-

gospodarczo, jak to dziś mówią – kry-

dla siebie, dla nas wszystkich to robi.

stanie, stojący obok wsi Łobaczów-

mówi pan Wasyl. – Depczą je nogami,

wstrzymała takiego entuzjasty, jak pan

zys. Taniej wyjdzie, jak zasieje trawni-

Tacy ludzie są nadzieją Ukrainy”.

ka – to dzieła rzeźbiarza, stojące na

jeżdżą po nich, a one, jak nasza ziemia,

Wasyl. Walcząc o swą ideę, jeździł on

ki. Poza tym – mniejszy kłopot.

kG

Ziemi Wołyńskiej. To wszystko – jego