img
korespondencja z Łucka
25
Kurier Galicyjski * 28 lutego – 15 marca 2010
pasTerz i śWiadek Wiary na WoŁyniu
KoNstaNty czaWaga
tekst
zdjęcia archiwum prywatne
dr. hab. Włodzimierza
osadczego
14 lutego w katedrze łuc-
kiej odbyły się uroczystości
60-lecia śmierci sługi Bo-
żego biskupa adolfa Piotra
szelążka (1865-1950), wiel-
kiego działacza religijnego
tego kraju.
Ordynariusz diecezji łuckiej bi-
skup Marcjan Trofimiak powiedział
dla „Kuriera”, że przewodniczył uro-
czystej Mszy św. nuncjusz apostolski
na Ukrainie arcybiskup Ivan Jurkovič.
Przybyli wierni z Ukrainy i z Polski oraz
duchowieństwo. W ramach obchodów
W procesji hierarchowie Kościoła rzymskokatolickiego na
odbyła się akademia z udziałem na-
Ukrainie
ukowców z Łucka i Lublina. Kilka dni
wcześniej, toruńska kuria diecezjalna
rozpoczęła oficjalne starania o beaty-
fikację biskupa łuckiego Adolfa Piotra
Szelążka, ostatniego przedwojennego
biskupa łuckiego, który po wygnaniu
stąd przez władze sowieckie, spędził
ostatnie lata życia w Zamku Bierz-
głowskim koło Torunia, gdzie mieścił
się Dom Rekolekcyjny, a potem także
Zakład Opieki Społecznej. Pochowany
Nuncjusz apostolski na Ukrainie abp Ivan Jurkovič
został w krypcie toruńskiego kościoła
Katolickiego. Ludność katolicka od
skim, który opiekował się dawną die-
św. Jakuba. W 60. rocznicę śmierci
czasów stalinowskich była pozbawio-
cezją łucko-żytomierską nastąpił po-
hierarchy w Zamku Bierzgłowskim od-
na i swych świątyń, i swych paste-
dział tej diecezji na żytomierską, która
słonięto poświęconą mu tablicę pamiąt-
rzy. Totalnie, absolutnie, bo ostatni
odeszła do państwa bolszewickiego
kową, która została ufundowana przez
kościół katolicki na terenach Ukrainy
i łucką, która znalazła się w obrębie
władze samorządowe województwa.
Sowieckiej został zamknięty w 1933
odrodzonej  Rzeczypospolitej.  Od
Honorowym gościem uroczystości
roku. Był to kościół św. Aleksandra.
roku 1925 ordynariuszem tej diecezji
był obecny biskup łucki Marcjan Tro-
Biskup wykorzystując fakt, że nowe
staje się ks. bp Adolf Piotr Szelążek,
fimiak. W ramach obchodów odbyło
okupacyjne władze niemieckie wpro-
który zgodnie z duchem czasu, i ów-
się też spotkanie sióstr założonego w
Przy mikrofonie dr hab. Włodzimierz osadczy
wadzają względną liberalizację w sto-
czesnymi potrzebami zaczyna swoje
1936 roku przez biskupa Adolfa Piotra
Rzeczypospolitą. Jest to też sym-
sunku do Kościoła, do religii wysyła
urzędowanie na tych terenach. Z nie-
katolickim, tradycje łacińskie na tych
Szelążka Zgromadzenia Sióstr św. Te-
bolem bardzo głębokich duchowych
księży łuckich, żeby podjęli się trudu
bytu dosłownie odradza się struktura
ziemiach są o wiele-wiele głębsze,
resy od Dzieciątka Jezus. Charyzmat
więzów między naszymi państwami,
odradzania tych struktur kościelnych
parafialna Kościoła Rzymskokatolic-
gdy chodzi o tradycję historyczną.
zakonnic – to działalność wychowaw-
naszymi narodami”.
na ziemiach, które były w ciągu dzie-
kiego na terenach Wołynia. W przed-
Za czasów caratu przeżyła swoje nie
cza w duchu św. Teresy od Dzieciątka
Na prośbę czytelników „Kuriera”
sięciu lat pozbawione wszelkiej opieki
dzień II wojny światowej diecezja łuc-
najlepsze chwile. Została dosłownie
Jezus. Uczą religii w szkołach, po-
Dyrektor Instytutu Badań Kościelnych
duszpasterskiej.
ka liczyła 167 parafii. Bardzo prężnie
zdziesiątkowana. Zostało niewiele
dejmują różnego rodzaju dzieła opie-
diecezji łuckiej dr hab. Włodzimierz
Trzeba sobie zdawać sprawę, że
też rozwija się duch katolicki i duch
parafii. Znaczenie tej diecezji też jest
kuńczo-wychowawcze. Zgromadzenie
Osadczy przybliżył postać Sługi Bo-
fakt, iż Kościół rzymskokatolicki ma
intelektualny. Duch skierowany na od-
ogromne ze względu na to, że była to
działa głównie na terenie Polski w 11
żego Adolfa Piotra Szelążka:
dziś największe swoje enklawy na
rodzenie tej duchowości, która w spo-
w swoim czasie jedna z największych
domach: w archidiecezji warszawskiej,
„XX wiek dla Kościoła na Wołyniu
Podolu i Żytomierszczyznie, jest też
sób bardzo drastyczny była niszczona
diecezji w ramach Rzeczypospolitej
warmińskiej, białostockiej oraz w die-
był szczególnie bogaty w wydarze-
pewną zasługa i biskupa Szelążka,
przez carat w ciągu wieków. Mówiąc
Obojga Narodów. Zaszczytne miej-
cezji świdnickiej, łomżyńskiej i ełckiej.
nia, chociażby ze względu na to, że
który zwrócił uwagę na wołanie tych
o duchowości tych terenów mam na
sce, piastowali wówczas biskupi łuc-
Kilkanaście sióstr pracuje za granicą: w
początek wieku to upadek imperiów
ludzi, tych wiernych i posłał tam swo-
myśli przede wszystkim to spotkanie
cy w Senacie Rzeczypospolitej, byli
szpitalu dla trędowatych we Włoszech
i powstanie niepodległych państw
ich kapłanów – pionierów odrodzenia
Kościoła wschodniego i zachodnie-
kanclerzami koronnymi itd. Wszystko
oraz na Ukrainie, gdzie zakonnice obję-
wśród których była też odrodzona
katolickiego na tych terenach. I trzeba
go skutkiem którego była też Unia,
to legło w gruzach za czasów cara-
ły trzy placówki: w Łucku, Berdyczowie
Rzeczpospolita. Był to też czas odro-
powiedzieć, że już po powrocie So-
bogactwo katolicyzmu na tych tere-
tu, który wprowadził konsekwentną
i Zdołbunowie.
dzenia Kościoła Rzymskokatolickie-
wietów nigdy nie powróciła w stopniu
nach. Pamiętamy, że Łuck, w swoim
politykę depolonizacji, dekatolizacji,
„Instytut Badań Kościelnych w
go. Pamiętamy, że diecezja łucka, ma
tak bezwzględnym, antykatolicka po-
czasie, był też podobnie jak Lwów
rusyfikacji. Początek istnienia odro-
Łucku, wraz z diecezją łucką włączył
swoją chwalebną historię, początki
lityka, która była uprawiana za cza-
stolicą dwóch diecezji katolickich –
dzonego państwa Polskiego był też
się w obchody pamięci jubileuszu
której sięgają XV wieku, ale wiemy,
sów stalinowskich. Te parafie, który
rzymskokatolickiej i greckokatolickiej.
wielkim wyzwaniem dla Kościoła na
śmierci biskupa łuckiego Adolfa Piotra
że wzmianki o Kościele Rzymsko-
się odrodziły w czasie działalności
A oprócz tego była też potężna gmi-
tych terenach. Po biskupie Dubow-
Szelążka, który był wybitną postacią w
księży wysłanych przez biskupa
na Ormiańska. Do dnia dzisiejszego
historii Kościoła Katolickiego w okresie
Szelążka pozostały i trwają do dnia
zachowała się ulica Ormiańska i miej-
międzywojennym. Z gruzów odrodził
adolf szelążek (ur. 1 sierpnia 1865 r. w Stoczku Łukowskim, zm. 9 lutego
dzisiejszego.
sce dawnej świątyni, która oczywiście
diecezję, która doświadczyła w ciągu
1950 r. w Zamku Bierzgłowskim) – polski duchowny katolicki, biskup pomocni-
Mówiąc o tej bohaterskiej posta-
była ormiańsko-katolicką.
wieków dotkliwych ciosów rusyfikacji i
czy płocki, biskup łucki.
wie biskupa nie można zapomnieć
antypolskiej działalności prowadzonej
Studiował w Petersburgu, przyjął święcenia kapłańskie w 1888 r. w Płocku.
też jego postawy w stosunku do
Biskup Szelążek był człowiekiem,
przez carat – powiedział dla „Kuriera”
Był profesorem seminarium duchownego w Płocku i Petersburgu. W Płocku
władz sowieckich. Kiedy postawiono
który znalazł się w sytuacji bardzo
dyrektor Instytutu dr hab. Włodzimierz
pracował także przy konsystorzu, był członkiem kapituły katedralnej, prezesem
mu ultimatum, żeby opuścił tereny
skomplikowanej. Przypadł mu obo-
Osadczy. – Biskup Szelążek doprowa-
Towarzystwa Dobroczynności, rektorem seminarium. 29 lipca 1918 r. został
diecezji i wyjechał do Polski, zdecy-
wiązek odradzać z niebytu diecezję,
dził do wskrzeszenia struktur Kościoła
dowanie się temu sprzeciwił, będąc
tworzyć Kościół na terenach, który
katolickiego, sieci parafialnej. W czasie
mianowany biskupem pomocniczym płockim, ze stolicą tytularną Barca, otrzy-
już osobą w bardzo zawansowanym
doświadczyły wieloletniej polityki ru-
wojny dał świadectwo wierności swo-
mał sakrę biskupią 24 listopada 1918 r. 14 grudnia 1925 r. przeniesiony na
wieku. Zapłacił za to ciężkim więzie-
syfikacji i dekatolizacji. Następnym
jej owczarni, pozostając prawie jako
stolicę biskupią w Łucku, ingres do katedry odbył 24 lutego 1926 r. Został mia-
niem. W łukianowskim więzieniu w
krokiem arcypasterza jest okres II
ostatni duchowny na terenach swojej
nowany radcą (konsultorem) rzymskiej Kongregacji Kościołów Wschodnich.
Kijowie był najstarszym więźniem
wojny światowej i świadectwo, które
diecezji. Odmówił zgody na opuszcze-
Latem 1944 r. roku (już po zajęciu Wołynia przez Armię Czerwoną) biskup
świata, bo obchodził tam swoje 80
daje ks. biskup Szelążek w czasie
nie terenów diecezji bez zgody Stolicy
łucki Adolf Szelążek mianował administratorów apostolskich dla dawnych die-
urodziny. Bez polecenia Stolicy Apo-
tych bardzo dramatycznych wyda-
Apostolskiej. Dopiero przemoc bolsze-
cezji kamienieckiej i żytomierskiej, którzy wraz z kilkoma jeszcze kapłanami
stolskiej nie opuścił swoich wiernych
rzeń. Pierwsza okupacja sowiecka,
wicka i więzienie zmusiły go do udania
rozpoczęli prace duszpasterską, korzystając z kościołów otwartych podczas
mimo że większość księży , którzy nie
mordy ludności, przede wszystkim
się na tułaczkę, wyjazd i śmierć w roku
niemieckiej okupacji Ukrainy sowieckiej.
zostali wymordowani wyjechała. Spo-
katolickiej, polskiej, zdziesiątkowa-
1950. Obecna uroczystość jest świa-
Sytuacja ta nie trwała długo. Już w styczniu 1945 roku, po przesunięciu
ra część wiernych, która ocalała po
nie owczarni i kleru. Zmiana granic.
dectwem tego, że Kościół na Wołyniu
frontu na Zachód aresztowany został przez NKWD biskup Szelążek, księża
straszliwych mordach też opuściła te-
I postawa, którą wykazuje pasterz
pamięta swoją historię, swoich dusz-
reny diecezji. On pozostawał wiernym
diecezji łuckiej w tej sytuacji. Przyszła
pasterzy i jest to piękne świadectwo
kapituły łuckiej (w tym Władysław Bukowiński), a także księża, pracujący w
swojemu powołaniu duchownego pa-
okupacja niemiecka. Wiemy, że te-
ciągłości tradycji, ciągłości historii. Jest
Żytomierzu –Bronisław Drzepecki i Stanisław Szczypta. Wszyscy zostali oskar-
sterza, co spowodowało, że w sposób
reny Ukrainy Sowieckiej, a to dawna
świadectwem tego, że Kościół, diecezja
żeni o szpiegostwo na rzecz Watykanu. Więziony w Kijowie; po wojnie w 1946 r.
brutalny, przemocą został wyrzucony
diecezja żytomierska, dawna diece-
łucka funkcjonując w obrębie państwa
deportowany z diecezji w granice Polski. Ostatnie lata życia spędził w Bierzgło-
poza obręb swojej diecezji”.
zja kamienecko-podolska, od lat 30.
ukraińskiego pamięta też tą tradycję,
wie koło Torunia. Pochowany został w kościele św. Jakuba w Toruniu.
były pozbawione struktur Kościoła
która była związana i z odrodzoną
kG