we Lwowie

21

Kurier Galicyjski * 29 czerwca – 14 lipca 2010

Fajnie tu...

rozmowa z wychowaczynią

Prosto z Gruzji

oLenĄ biL

JOANNA DEMCIO

O kilka słów poprosiliśmy wy-

tekst i zdjęcia

chowawczynię drugiej polskiej gru-

py w przedszkolu panią Olenę Bil.

Nieprzewidywalność, emo-

- Jak długo pracuje Pani

cjonalność Gruzji, a właściwie

w przedszkolu?

Gruzinów  wprowadza  cza-

- Pracuję już sześć lat w przed-

sem w osłupienie. Ten naród

szkolu i jest to moja pierwsza grupa,

kompletnie nie potrafi ukryć

która ukończyła przedszkole.

swoich emocji. Ze wszystkich

- Jak się Pani pracuje?

narodów świata, Gruzini naj-

- Bardzo dobrze. Bardzo lubię

mniej nadają się do prowa-

swoją pracę i staram się dzieciom

dzenia intryg. Swoje uczucia

pomóc, nauczyć.

mają wypisane na czole. Albo

- Gdzie bierze Pani ma-

kochają po grób, albo niena-

teriały do programów arty-

widzą z całego serca.

stycznych ?

A żyją tak, jakby jutro miał się skoń-

- Dużo materiałów, scenariuszy,

czyć świat. Helena Amiradżibi-Stawiń-

czy wierszy dla dzieci mamy od na-

ska w swojej „Książce antykucharskiej”

szych polskich partnerów z Warsza-

Wychowawczyni Olena Bil

mówi, że zawsze, gdy w Gruzji nasta-

wy.

wały ciężkie czasy, ludzie zaczynali

rodzin niepolskich oddają dzieci do

- Czy jeździła Pani do

żyć jakby kompletnie nieadekwatnie

naszego przedszkola, żeby opano-

Polski w ramach wymiany

do sytuacji – bawili się do utraty tchu.

wały jeszcze jeden język. A dzieci

doświadczeń?

Porównała to do tańca na brzegu wy-

- Do Warszawy nie jeździłam,

opanowują go na tyle szybko, że

buchającego wulkanu. Chyba trafniej

ale osoby zaprzyjaźnione z naszym

nieraz mnie zwracają uwagę, jeże-

się nie da. Mój kolega Beso tłumaczy

przedszkolem przyjeżdżały kilka-

li coś nieprawidłowo powiem. Tacy

to w bardzo prosty sposób: „Jeśli nic

krotnie do nas. Ja byłam na kursie

mali nauczyciele.

się już nie da zrobić, to nerwy i tak nie

językowym w Rzeszowie.

- Jak dzieci rozmawiają

pomogą, lepiej wina się napić”.

- Czy są trudności języ-

ze sobą w grupie?

Myślę, że najgorętsze odczucia

- Po polsku.

kowe pośród dzieci?

Widok z ruin zamku na Matkę Gruzję, Tbilisi

wzbudza w Gruzinach sama Gruzja.

- Dzieci w tym wieku przy zaba-

- Czy ciekawie się Pani

wie opanowują język automatycznie,

pracuje z dziećmi?

wcale nie odczuwając, że się uczą.

- Bardzo ciekawie. Jakby nie

Jak pan słyszał, miały dziś scenkę

było ciekawie nie pracowałabym tu.

po angielsku. Też był to dla nich ję-

Czuję, że te dzieci są moje.

zyk obcy, ale po kilku zajęciach opa-

- Dziękuję za rozmowę.

nowały ten krótki skecz. Rodzice z

Wypowiedź konsula rp we Lwowie

jacka żura

Nocne Tbilisi

sty, które mogą trwać od pięciu minut

Boże, jak oni kochają tę swoją Kartlis

dawaniem miejsc Stwórca zauważył

do godziny (z autopsji wiem, że da

Dedę, wiecznie pogrążoną w woj-

to i spytał jednego z aniołów: „A co to

się to przeżyć, ale nie oszukujmy się

nach, a w czasach pokoju wyczeku-

za jedni, zawołaj mi ich tu”, a wtedy

– nasz polski sposób picia „a la pan

jącą na kolejny atak. Gruzja nigdy nie

przemówił do Gruzinów: „Gdy inni

Zagłoba” jest znacznie prostszy do

atakowała jako pierwsza – samo Tbi-

walczyli ze sobą o ziemię, wyście się

„przełknięcia”).

lisi było rujnowane 40 razy. Dlatego

bawili i pili wino. Podzieliłem już cały

Ucztującą Gruzję wyjątkowo wier-

jednym z najważniejszych toastów,

świat i został mi tylko jeden mały, ale

nie odtworzył Niko Pirosmanashvili.

wznoszonych tutaj jest toast za zwy-

najpiękniejszy kawałek. Chciałem go

Jeden z malarzy gruzińskich XIX wieku

cięstwo. Kolejny toast jest zawsze za

zostawić dla siebie, ale spodobaliście

Konsul Jacek Żur dostarczył plecaki dla przyszłych pierw-

(taki nasz Nikifor). Zastawione stoły, le-

Gruzję (rzecz niezwykła – nie brzmi

się mi i dlatego wam go oddam”.

szolasistów

jące się rzeką wino i śpiewający Gruzini

to ani odrobinę patetycznie). Gruzini

Następnym toastem jest zawsze

znanych, a jednak wykazały się

na tle dzikiego Kaukazu… Przy takim

mają świra na punkcie swojej ojczy-

toast za rodzinę. Gruzini mają rodzinę

Poprosiliśmy też konsu-

dużą bezpośredniością.

stole godziny upływają niepostrzeże-

zny, są przekonani o niepowtarzalno-

rozsianą po całym kraju. I nie wyglą-

la Jacka Żura o podzielenie

nie, czas przestaje mieć jakiekolwiek

ści swojego kraju, niektórzy mogli by

da to tak, jak w Polsce, że większość

się swymi wrażeniami.

- Jakie wsparcie przed-

znaczenie. Tutaj nic się nie robi w po-

to porównywać do narodowego szo-

ciotek spotykamy na czyimś weselu.

- Wrażenia jak najbardziej po-

szkolu okazuje Konsulat?

śpiechu, a ciągłe spóźnienia to stan-

winizmu. Jest to jeden z nielicznych

Oni utrzymują ze sobą ścisły kontakt.

zytywne. Dzieci zostały wspaniale

- Akcje na Mikołaja czy na

dard (zauważyłam, że ja też zaczęłam

narodów, który nigdy nie emigrował,

To jest bardzo ważne w kraju pogrążo-

przygotowane. Wszystko zostało

zakończenie roku są już trady-

przychodzić na spotkania wyznaczone

jeśli nawet ludzie wyjeżdżali, to tyl-

nym w ciągłych wojnach – wujek Dato

przygotowane na wysokim po-

cyjne. A oprócz tego staramy się

na 14 o 15-ej). Gruzini mawiają, że ten,

ko na chwilę (na zarobki, odwiedzić

z Suchumi zawsze wie, że może liczyć

ziomie. Fantastyczne widowisko.

wspierać w sposób materialny

kto się spieszy, zazwyczaj się spóźnia.

przyjaciół) i zawsze wracali. Mówią,

na pomoc swojego siostrzeńca Iraklie-

Maluchy, chociaż stremowane,

różne potrzeby placówki.

Tak więc, nie przykładają do punktual-

że i tak nie znajdą nigdzie takich gór,

go w Batumi, mocne więzi rodzinne są

obecnością i rodziców i osób nie-

- Dziękuje bardzo.

ności najmniejszej wagi, może i dzięki

takiego morza i takiego wina.

naprawdę kwestią przetrwania.

temu żyje się tu inaczej, w jakiejś dzi-

Jedna z gruzińskich legend opo-

Drzwi gruzińskich mieszkań są

wacznej czasoprzestrzeni.

wiada o tym dlaczego Bóg wybrał dla

zawsze otwarte, a w środku zawsze

janina ordyniec o pani Lubie Lewak –

Ech… miał rację Kapuściński kiedy

nich akurat takie miejsce na Ziemi.

jest pełno ludzi, rozmawiających przy

swej byłej wychowaczyni

pisał: „Gruzja powinna być zakończe-

Posłuchajcie.

stole i wznoszących kolejne toasty…

niem, a nie początkiem. Wszystko tu

Gdy Bóg stwarzał świat, wszyst-

Bo Gruzini uwielbiają spotykać się

- Była dobrą panią i te przed-

Do wspólnego zdjęcia poprosi-

stwarza wrażenie przybicia do przysta-

kie narody kłóciły się o najlepsze

przy suto zastawionych stołach, jed-

szkolne lata wspominam bardzo

ła panią Lubę jej była wychowanka,

ni, dotarcia pod dach. Wszystko – kli-

miejsce na Ziemi. Gruzini, znudzeni

nak dzbany wina czy półmiski z khin-

mile. Zawsze była dla nas miła

Janina Ordyniec która ukończyła

mat, krajobraz i obyczaje – namawia,

czekaniem rozłożyli kobierce, wy-

kali – to tylko pretekst do rozmowy.

i wyrozumiała. Było mi tutaj bardzo

przedszkole w 2005 roku.

żeby przysiąść w cieniu, łyknąć wina,

stawili wina, sery i mięsa i zaczęli

Podczas takich spotkań dla ukierun-

dobrze.

- Jak wspominasz swoją

odetchnąć i pomyśleć: fajnie tu. Piękny

ucztować. Zapadł zmrok, a oni wciąż

kowywania rozmów jest wyznaczany

wychowawczynię?

to kraj, Gruzja”.

śpiewali i rozmawiali. Zmęczony roz-

Tamada, czyli osoba, wznosząca toa-