ku europie! razem! razem!

17

Kurier Galicyjski * 31 sierpnia - 17 września 2010

jemy, pijemy i baWimy się po polsku!

Ze sprawozdań statystycznych,

dotyczących pracy oraz produkcji,

dowiedzieliśmy się, że przedsię-

JURIJ SMIRNOW

biorstwo działało od września 1928

tekst i zdjęcia

roku do 31 czerwca 1929 roku. W

tym czasie wyeksploatowano 10

Kulminacją tygodnia pol-

sztolni, wydobywając setki ton fos-

skiej kultury, organizowanego

forytów. Planowane było nawet bu-

w muzeum „Idei”, była pre-

downictwo na wsi fabryki oraz wy-

zentacja przysmaków kuch-

budowanie linii kolejowej Buczazcz-

ni polskiej. A gdy jeszcze do

Nezwisko-Korszczów. O tej drugiej

tego dorzucimy lwowską me-

sprawie w trakcie narady z ówcze-

lodię… czegóż więcej człowie-

snym Prezydentem Polski mówił

kowi do szczęścia potrzeba.

Julian Tokarski, rektor Politechniki

Spotkanie mogło się odbyć dzięki

Lwowskiej. Zaznaczył, że pokłady

dyrekcji muzeum „Idei”, a szczegól-

fosforytów w Nezwisku mogą wydać

nie dyrektorowi Olesiowi Dzyndrze,

nawet 100 tys. ton produkcji rocz-

który konsekwentnie spełnia główne

nie. Taki poziom byłyby osiągalny w

założenie tego miejsca, które ma być

ciągu półrocza. Jednak, zależało to

pretekstem do spotkania różnych kul-

tur i narodowości mieszkających we

Batiarskie piosenki w wykonaniu zespołu „Wesoły Lwów”

Polska restauracja „Premiera”

Lwowie. Pomysł podtrzymał Konsulat

słychać było aż na sąsiednich ulicach

we Lwowie, ul. Ruska 16

Generalny RP we Lwowie, a także

Sztandar i herb wsi, mającej

tysiącletnią historię

od wybudowania linii kolejowej. Po-

nieważ utworzenie linii kolejowej nie

było możliwe, planowano produkcję

3,5-4 tys. ton ocznie, wydając na to

300 tys. złotych.

„Nezwisko odgrywało rolę małe-

go centrum przemysłowego w oko-

licy Pokucia, – mówił krajoznawca.

– Niestety, przemysł nie mógł tu się

rozwinąć, nawet przy wielkim zain-

teresowaniu Warszawy. Nie może-

my dziś mówić o tym, kto stanął na

Gospodarze „Premiery”

przeszkodzie realizacji tych pomy-

słów, ale możemy odnaleźć odpo-

wiedź, analizując dokumenty”.

Na razie badania naukowców

oraz dokumenty z początku XX wie-

ku świadczą o tym, że fosforyty znaj-

dowały się głęboko pod ziemią,

czyli wydajność techniczna prac

była niewielka. Robotnicy kopalni

Dyrektor muzeum „Idei” Oleś Dzyndra (od lewej) i Konsul

nie mieli wiedzy o pracy górnika,

Generalny RP we Lwowie Grzegorz Opaliński

szczególnie – w podziemnych głę-

bokich wyrobiskach. Ciężko było

to, cele jak najbardziej szczytne – pre-

przedstawiciele różnych firm polskich

ustalić normę dzienną oraz opłatę

zentacja naszego Lwowa, jako miasta

działających we Lwowie. Oczywiście

pracy. Był też problem techniczny,

wielu kultur, a co najważniejsze uka-

najlepsze polskie dania mogliśmy

polegający na tym, że nie można było

zanie współistnienia tych kultur, na-

znaleźć we Lwowie w polskiej restau-

dokładnie wyznaczyć ilości i jakości

rodowości tak różnych a zarazem tak

racji „Premiera” przy ulicy Ruskiej,

surowych fosforytów, głębokości

bliskich sobie.

która już zdobyła serca lwowiaków

zalegania, ilości substancji aktyw-

- Chcielibyśmy przedstawić nie-

i nie tylko – nie raz można zobaczyć

nej. Fosforyty z Nezwiska nie były

powtarzalność naszego miasta, lwow-

w lokalu kolejkę turystów, chętnych

konkurencyjne, miałyby być wyko-

skiej mentalności, samego Lwowa

do spróbowania firmowych potraw.

elegancki wystrój polskiej restauracji, przy ul. Ruskiej 16

rzystywane tylko w niektórych wo-

jako zjawiska kulturowego – tłumaczy

Na niewielkim placu, przy starych

jewództwach Polski.

śla Dzyndra – A co do gotowania sy-

Do tej pory muzeum przepro-

Oleś Dzyndra – Chcemy udowodnić,

murach klasztoru ojców Bernardynów

W 1993 roku podjęto próbę

cących potraw, to we Lwowie najlepsi

wadziło już serię takich imprez,

że istnieją nie tylko takie narodowo-

zebrali się licznie zaciekawieni lwowia-

odnowienia wydobycia, jednak na

są w tym kreatywni mężczyźni. Takie-

przed polskim spotkaniem było

ści jak Polak, Ukrainiec czy Żyd, ale

nie i goście z Polski. Wstęp był wolny.

Ukrainie nie było wówczas ładu

go właśnie szefa kuchni znaleźliśmy

węgierskie, żydowskie, niemieckie,

jest także taka narodowość jak Lwo-

Zapach wydobywający się z garnka

i porządku, więc szybko o tym

specjalnie na to spotkanie.

tatarskie. Dni polskie odbyły się

wiak. Przez całe stulecia narodowości

z żurkiem przyciągał ludzi wprost

zapomniano.Teraz znów trze-

- Na pierwsze danie przygotowali-

znacznie później niż planowano ze

Lwowa zamieszkiwały obok siebie

z ulicy. Batiarskie piosenki w wykona-

ba wszystko poznawać od

śmy żurek, na drugie – bigos, a do tego

względu na tragedię w Smoleńsku.

w zgodzie. To one zrobiły ogromny

kurier

nowa, ale wygląda na to,

kiełbaska z grilla. Oczywiście polskiej

Polski Konsulat Generalny aktywnie

wkład w formowanie naszego lwow-

że po raz kolejny nie jest to

kuchni nie można sobie wyobrazić

wspierał cały pomysł i pomagał w

skiego unicum. Żal, że to całkowicie

GALiCYJSki

nikomu potrzebne. Dziś na

bez polskiej siwuchy – podkreśla szef

kwestiach organizacyjnych – na po-

europejskie miasto jest poza granica-

drogach, prowadzących do

kuchni Marian Krawiec (też z „Premie-

dwórku muzealnym można było zo-

mi wspólnoty europejskiej. Przyczyną

można kupić w polskiej res-

dawnych kopalni rośnie tra-

ry”), który nie podaje nazwisk swoich

baczyć Konsula Generalnego Grze-

takiego stanu rzeczy są nasi nieudolni

tauracji „Premiera Lwowska”,

wa, sięgająca pasa, a w niej

kucharzy w obawie przed konkurencją

gorza Opalińskiego, konsuli Jacka

politycy, dlatego o polityce dzisiaj ani

pełzają węże. Sztolnie zapadły

przy ul. Ruskiej 16

– Podajemy dobre ukraińskie piwo, ale

Żura, Marcina Zieniewicza.

słowa! To właśnie politycy zrujnowali

się, drewniane konstrukcje zgniły.

we Lwowie

dobra wódka u nas tylko polska.

- Pokładamy ogromną nadzieję w

tamten Lwów, który był fenomenem w

Z rzadka zaglądają tu ciekawscy

Okazało się, że pierwszorzędnym

kontynuowaniu tej współpracy, bo tak

całej Europie. Mówmy lepiej o tym jak

chłopcy oraz turyści. Dookoła zaś

znawcą żurków jest konsul Jacek Żur,

niu zespołu „Wesoły Lwów”, słychać

naprawdę najlepszy dialog prowadzi-

rozwinąć nasz międzynarodowy dialog

czerwieni się ziemia. „Jeżeli ją zba-

który przy parującym garnku długo

było aż na sąsiednich ulicach.

my właśnie z Polakami, naszymi przy-

na wszystkich poziomach, także tym

damy, można wiele ciekawego zna-

czarował, a potem swoimi sekretami

- Bez dobrej polskiej kuchni nie

jaciółmi, sąsiadami, braćmi – podkre-

codziennym – ludzkim, rodzinnym.

leźć”, – ze smutkiem w głosie mówi

dzielił się w gwarze śląskiej, serwując

ma rozmów do białego rana, a jak nie

Jurij Jakiwczyk, miejscowy wójt.

najlepsze polskie dania mogliśmy zna-

danie zachwyconym gościom.

ma flaszki, to nie ma ruchu! – konsta-

Zabytki oczekują kontynuacji badań

Po takim spotkaniu można śmia-

tuje szef zespołu „Wesoły Lwów” i wi-

leźć we Lwowie w polskiej restauracji

i rewolucji turystycznej. Wokół wsi

ło zaśpiewać, że „gdybym miał kie-

ceprezes TKPZL Zbigniew Jarmiłko.

„Premiera” przy ulicy Ruskiej, która już

jest kilka nierozkopanych uroczysk,

dyś urodzić się znów, to tylko we

Tym razem ruch był ogromny i to

a znaleziska stamtąd mogą po raz

zdobyła serca lwowiaków i nie tylko

Lwowie!”

bez flaszki. Jednym słowem – impre-

kolejny zadziwić świat.

kG

za na wesoło, „bez krawatów”. Mimo