przegląd wydarzeń

12

17 – 29 września 2010 * Kurier Galicyjski

Wraz z Łuckiem taŃczy caŁa ziemia

AGNIEszKA RATNA

tekst i zdjęcia

W końcu sierpnia, w cen-

trum obwodowym Wołynia

odbył się tradycyjny festiwal

„Lato Polesia z folklorem”.

Ta zakrojona na szeroką skalę

impreza, nazywana dziś wizytówką

Łucka, odbyła się po raz pierwszy

w 1994 roku. Patronat nad nią ob-

jęła Międzynarodowa Rada ds. Or-

ganizacji Festiwali Folkloru i Sztuk

Tradycyjnych (CIOFF), działająca

przy UNESCO. Od szesnastu lat do

stolicy Wołynia przyjeżdżają zespo-

Gości festiwalu wita dyrektor Jurij Wojnarowski

ły artystyczne z kilku kontynentów –

każdego roku inne. Do tej pory było

tu prawie siedemdziesiąt zespołów

tanecznych z niemalże pięćdzie-

sięciu krajów świata.

Parada folklorystyczna ulicami Łucka

Dzięki temu festiwalowi w 1996

roku, na posiedzeniu Zgromadzenia

cą Ukrainy, kiedy na Zgromadzeniu

turalno-artystyczne „Nikola Tesla”,

Generalnego CIOFF Ukraina zo-

Generalnym CIOFF w Puerto Rico

Zespół Folklorystyczny „Kostrzanie”

stała mianowana na 69 członka tej

została ona jednogłośnie przyjęta

z Polski, zespół ludowy pieśni i tańca

prestiżowej organizacji. Powołano

do tej organizacji, wspomina Jurij

„Искорка” z Rosji, „Траецки музыки”

Ukraińską Sekcję Narodową CIOFF

Wojnarowski. Ponad 20 lat temu

z Białorusi. Ukrainę reprezentowały

z siedzibą w Łucku. Zainicjowała ona

Ministerstwo Kultury Ukrainy próbo-

zespoły z Wołynia i Ziemi Rówień-

udział w imprezie prawie pięćdzie-

wało zapewnić naszemu państwu

skiej. Była parada ulicami miasta,

sięciu ukraińskich zespołów folklo-

członkostwo w CIOFF, jednak bez-

koncerty w Teatrze Muzyczno-Dra-

rystycznych w międzynarodowych

skutecznie. Lody pękły dopiero po

matycznym, na scenach obok Pała-

festiwalach folklorystycznych CIOFF

„Lecie Polesia”…

cu Kultury i Pałacu Ślubów, na te-

za granicą.

Niestety, Janusz Kalinowski

renie zamku w Łucku, na stadionie

wcześnie odszedł do Pana. Jego

„Awangarda”.

Polak i Ukrainiec –

niedokończone dzieło kontynuuje

…Festiwal wirował przez pięć

dwaj bracia festiwalowi

brat festiwalowy z Ukrainy. Mieliśmy

dni, a w tym czasie miasto zamie-

„Lato Polesia” na zawsze połą-

takie same charaktery, wspólne my-

niło się w ogromny parkiet do tańca.

czyło Ukraińca Jurija Wojnarowskie-

zespół folklorystyczny „Kostrzanie” z Polski

śli, radości, marzenia – Jurij Wojna-

Język tańca nie wymaga tłumacze-

go i Polaka Janusza Kalinowskiego.

nia, ponieważ to mowa szczerej

duszy i serca. Wraz z uczestnikami

zespołów folklorystycznych do ko-

rowodu przyjaźni chętnie dołączali

mieszkańcy i goście książęcego

grodu. Na zakończenie, po uroczy-

stej Mszy Świętej w Katedrze Piotra

i Pawła w Łucku, wszyscy miłośnicy

pieśni i tańców ludowych wyruszyli

z uczestnikami festiwalu na ostatni

koncert, który odbył się na stadionie

„Awangarda”.

Niepowtarzalny, oryginalny folk-

lor, jaskrawe stroje, zawodowy po-

ziom występów napełniły radością

serca publiczności. Gdy natomiast

rowski ciepło wspomina przyjaciela

wszyscy  uczestnicy  zaśpiewali

i kolegę. – Nasze rodziny cieszyły

pieśń „Wołyniu mój”, publiczność

się z tego samego. Janusz był go-

powstała i zaczęła śpiewać wspól-

ściem na weselu mego syna…

nie z artystami, a niektórzy nawet

po kryjomu ocierali łzę.

„Wołyniankę”. W rozmowie przy kie-

Nazywano ich „braćmi festiwalowy-

Dziennikarka „Kuriera Galicyj-

liszku wina zaproponował koledze z

mi”. „W 1993 roku z administracji

Wianuszek melodii

skiego” zapytała uczestników im-

Ukrainy: „Słuchaj, przenieśmy w przy-

obwodowej przyszła wiadomość:

z całego świata

Wielka życzliwość i otwartość

prezy, co najbardziej im się spodo-

szłym roku taki festiwal z Włodawy do

proszę szybko się pakować i je-

była odczuwalna jak zawsze, po

bało, z jakimi wrażeniami powracają

Łucka. Przywieziemy do was zespoły,

chać na festiwal międzynarodowy

pierwszych  akordach  festiwalu.

do domu.

które wystąpiły w Polsce. Podzielimy

do Włodawy, – wspomina Jurij Woj-

Stary zamek w Łucku ozdobiły fla-

Iswiandina Eka Puteri z Indo-

się, jak bracia!” „Cóż? Zróbmy tak”, –

narowski, dyrektor festiwalu „Lato

gi państw, których przedstawicie-

nezji: „Jestem mile zaskoczona go-

odparł Jurij Wojnarowski.

Polesia z folklorem”. – Pojechaliśmy

le przybyli na „Lato Polesia”. Biły

ścinnością Ukraińców. Mam wiele

Po powrocie do domu, ogarnięty

z zespołem tanecznym oraz orkie-

dzwony, a okolice napełniły się me-

miłych wrażeń. Odnaleźliśmy tu

powszednimi troskami, zapomniał o tej

strą muzyki ludowej „Wołynianka”,

lodiami różnych krajów.

nowych przyjaciół”.

rozmowie. Janusz Kalinowski przypo-

nie zdążyliśmy jednak przybyć na

„Dziękuję serdecznie wszystkim

Zbigniew Suchita, kierownik Ze-

mniał się Jurijowi Wojnarowskiemu, te-

otwarcie festiwalu. Mimo że spóźnili-

zespołom za to, że przyjęły nasze

społu Folklorystycznego „Kostrzanie”

lefonując: „Jurku, za dwa-trzy dni przy-

śmy się o dzień, przyjęto nas bardzo

zaproszenie i przyjechały do Łuc-

(Strzegom): „W Łucku jesteśmy po

jeżdżam do Łucka wraz z burmistrzem

ciepło. Wystąpiliśmy z kilkoma kon-

Goście z dalekiej Indonezji

ka”, – powiedział w trakcie otwarcia

raz pierwszy, wcześniej bywaliśmy

Włodawy, będziemy rozmawiali…”

certami. Wieczorem, gdy wypoczy-

festiwalu Jurij Wojnarowski, jego

na wschodzie Ukrainy. Nasz zespół

„Proszę przyjeżdżać”, – powie-

waliśmy, przyjechał do nas pewien

włodawskie święto folkloru po raz

niezmienny dyrektor. – Mam na-

ma prawie 40 lat, koncertowaliśmy

dział Jurij Wojnarowski, a sam chwy-

mężczyzna i nawiązał rozmowę. Był

pierwszy weszło na teren Ukrainy.

dzieję, że do naszego książęcego

w połowie krajów europejskich,

cił się za głowę. W myślach wyrzucał

to Janusz Kalinowski, prezydent fe-

„Jak się nam udało? – żartował ze

grodu zawitają zespoły ze wszyst-

prezentowaliśmy tradycje i zwycza-

sobie: „Boże, jak to zorganizuję!?

stiwalu. Zwracając się do niego, uży-

sceny Janusz Kalinowski. – Usiedli-

kich stu dziewięćdziesięciu dwu

je Lublina, Rzeszowa, Przeworska.

Tyle pieniędzy potrzeba… Kto po-

łem słowa „pan”. Janusz odparł: „Nie

śmy z Jurkiem, napiliśmy się wina

państw świata”.

Tu jest miło, ciepło i ładnie. Przyj-

zwoli przewieźć przez granicę setki

mów tak do mnie, Jurku! Jesteśmy

i zorganizowaliśmy festiwal”. Praw-

W tym roku do Łucka przyjechał

mowano nas bardzo gościnnie,

folklorystów z całego świata?”

kolegami, czyli braćmi”.

dę powiedziawszy, poprzedziła go

zespół „Trisakti” z Indonezji, hisz-

otrzymaliśmy gromkie brawa. To

Pan  Wojnarowski  otrzymał

Po zakończeniu festiwalu z Wło-

ogromna praca…

pański zespół pieśni i tańca „ELA-

oczywiste, że prawdziwa sztuka

wsparcie – pomogły finansowo wła-

dawy wyjechały wszystkie zespoły,

Janusz Kalinowski i Jerzy Chmiel

I-ALAI”, serbskie towarzystwo kul-

nie zna granic”.

dze miasta. Przekroczywszy Bug,

Janusz Kalinowski zatrzymał jedynie

prezentowali dokumentację dotyczą-