przegląd wydarzeń

12

26 sierpnia – 15 września 2011 * Kurier Galicyjski

mŁodzież poLska i ukraiŃska

na pLenerze W kamieŃcu podoLskim

„Współpraca ze Wschodem. Ochota dla tradycji”. To jeden z

najstarszych programów, mających na celu przybliżenie polskiej

młodzieży Ukrainy, a ukraińskiej, w tym i młodym Polakom tam

żyjącym, Polski. Animatorem programu jest Witold Dzięciołowski

– radny dzielnicy Ochota w Warszawie, przewodniczący dzielni-

cowej Komisji Oświaty. (Obszerny wywiad z panem Witoldem za-

mieściliśmy w 14 numerze KG w lipcu b.r.)

Od 2001 roku w programie uczestniczyło około 4 tysięcy osób,

z czego – Polaków na Ukrainę przyjechało około 3000. W tego-

rocznym plenerze uczestniczyło osiemnastu uczniów z Warsza-

wy, dwie panie instruktorki od plastyki, jedna instruktorka – fo-

tograf oraz wychowawca. Do grupy warszawskiej dołączyły się

dwie grupy z Ukrainy: polska ze szkoły nr 3 i ukraińska ze szkoły

nr 23 – obydwie szkoły z Iwano-Frankowska (d. Stanisławowa).

żeby ją przygotować, później odbywa-

nas, i dla nich są nieznane, ubogacać

Dla biorącej w programie młodzieży plener stanowi szansę po-

ją spotkania przy okazji inaugurowania

się w nowe doświadczenia.

znania czegoś nowego, nabycia nowych umiejętności, spotkania

tej ekspozycji w różnych miejscach.

Czy między Polakami i Uk-

Pan Dzięciołowski dba o to, abyśmy

raińcami jest jakaś bariera

z rówieśnikami żyjącymi w innych warunkach. To również spotka-

o sobie nie pozapominali. Bardzo

językowa?

nia integracyjne, po których często padają negatywne stereotypy,

często jest tak, że osoby, które już

Trochę jest, ale tłumaczymy, wza-

raz uczestniczyły w tych wyjazdach,

rozwiewane są mity...

jemnie sobie pomagamy. Jest też tak,

pojawiają się po raz kolejny – tak, jak

jeśli nie radzimy sobie, na przykład, z

Tak trzymać!

my. W tym roku są też osoby, które już

kartą dań, to koleżanki nam pomogą.

znają Kamieniec. Dla tych, którzy nie

Wspólne piosenki też się znajdą.

znają jeszcze Kamieńca, zresztą i dla

PLENEROWE ROZMOWy z

wszystkich, zostanie zorganizowana

młodymi instruktorkami, opie-

gra miejska, wymyślona przez har-

kującymi się grupą plastyczną

cerzy. Będziemy biegać po mieście,

prowadziła MARIA BASZA.

odnajdywać różne punkty, związane z

historią, z tym, co już dowiedzieliśmy

Mówią: Iwona Cyglińska, stu-

się o tym mieście – to pomoże bar-

dentka z Warszawy, zajmuje

dziej poznać miasto.

się pedagogiką i sztuką; Be-

ata gula, również studentka

z Warszawy, studiuje archi-

Rozmowa z młodzieżą szkol-

tekturę, ale wielką przyjem-

ną – uczestnikami pleneru

ność sprawia jej malowanie

malarskiego

w plenerze i praca z dziećmi.

Mówią: Zuzia kordowska

– uczennica 3 klasy gimna-

Maria Basza: Ile razy uczest-

zjum w Warszawie oraz Basia

niczyły już panie w wyjeździe

gruza – uczennica 2 klasy li-

na Ukrainę w ramach progra-

ceum w Warszawie.

mu, organizowanego przez

pana Witolda Dzięciołow-

W jaki sposób rozpoczęła

skiego?

się wasza przygoda z Ukrainą?

Beata gula: Pierwszy raz po-

Zuzia kordowska: W szó-

jechałam jako uczestnik, byłam wtedy

stej klasie, razem z innymi osobami

w gimnazjum. Następnie byłam trzy

ze szkoły, zostałam zaproszona przez

lub cztery razy. Obecnie jestem tu jako

pana Dzięciołowskiego na wyjazd i tak

Jak wam się układa współ-

ale także w innych miastach,

osoba prowadząca zajęcia z rysunku,

to się zaczęło… Jestem tu już po raz

praca z młodzieżą, z tą, z któ-

a nawet w innych krajach.

czyli – to byłoby chyba z pięć razy.

piąty.

Stałym punktem programu jest

rą przyjechałyście z Warsza-

Lwów, zwiedzamy miasto. Już nie ma-

A pani?

wy i która dołączyła do wa-

Jak ci idzie z malowaniem?

Iwona Cyglińska: Pan Witek

Jest ciężko czasem, ale jakoś daje

lujemy, bo za mało jest na to czasu.

szej grupy na Ukrainie?

zrekrutował mnie, gdy byłam jeszcze w

Bardzo dobrze. Dzieci są grzecz-

sobie radę. Dzisiaj chodziliśmy po mie-

Ale grupa fotograficzna robi zdjęcia,

wieku gimnazjalnym. Byłam trzy razy

ne, zdolne. Ciężko pracujemy, cho-

ście i robiliśmy tzw. „szybkie szkice” –

później w Warszawie jest organizowa-

jako uczestniczka, dwa lata prowadzi-

dzimy na spacery.

czyli pocztówki. W tej chwili malujemy

na wystawa fotograficzna. Zwiedzamy

łam tutaj zajęcia plenerowe z młodzie-

farbami, jest to dla nas nowa technika.

miasta, które są ściśle związane z

Co podczas obecnego ple-

żą i teraz przyjechałam znowu.

historią Polski, ponieważ organizator

neru udało się już namalować?

Masz już jakieś swoje ob-

Dzisiaj byliśmy na wycieczce w ja-

jest historykiem – zaraża swoją pa-

Rozumiem, że chętnie przy-

razy?

rze Smotrycza. Jest tam Brama Polska,

Tak, gorsze, lepsze. W miarę je-

sją wszystkich uczestników. To jest

jeżdżają panie na Ukrainę, do

wieże, widzieliśmy też zabudowania

stem zadowolona.

świetna zabawa, bo można zobaczyć

kamieńca Podolskiego. Co

koszar, które są malowniczym elemen-

miejsca o których czyta się w podręcz-

was tu „ciągnie”?

Co ci się podoba na Ukra-

Zmiany. Kamieniec każdego roku

tem Kamieńca. Zaproponowałyśmy

nikach i słyszy na lekcjach, a mało kto

inie?

Dokąd pojedziecie z ka-

jest inny. Architektura jest stara, ale

dzieciom szlak, na którym mogły zo-

Jest tu wszystko takie stare i tro-

tam był. Dzięki plenerom, mamy oka-

mieńca?

widzę, że cały czas jest remontowana.

baczyć różne malownicze obiekty. Naj-

chę zaniedbane, ale ma to swój urok.

Na cztery dni pojedziemy do Ru-

zję zwiedzić mnóstwo miejsc na Ukra-

Powstają nowe restauracje, sklepy.

pierw zatrzymaliśmy się przy ruinach

Być może to ludzie tworzą ten niepo-

munii, gdzie będziemy zwiedzać „ma-

inie, które zostały „dotknięte” przez

Wszystko się zmienia. Mamy wraże-

kościoła ormiańskiego, nieco dalej –

wtarzalny klimat. Wiele osób mówi, że

lowane” monastyry. Będzie też konty-

różne wydarzenia historyczne. Jest

nie, że od pierwszego razu, jak tutaj

typowe domy malowane z niebieskimi

tu jest tak, jak dawniej w Polsce. Jest

nuacja pleneru, żeby pozostała nam

też dobrze, iż w naszej grupie są oso-

byliśmy, było zupełnie inaczej, jak te-

ścianami, z niebieskimi ramami okien,

to też ciekawe doświadczenie – „zo-

pamiątka w postaci rysunków.

by ze środowisk polskich na Ukrainie,

raz. Nie było niektórych budynków,

następnie – koszary, później – niezwy-

baczyć”, jak nasi rodzice czy dziadko-

ale też Ukraińcy. W naszej obecnej

Czy w ciągu roku macie

nie było gdzie pójść zjeść. Wieże

kle malowniczy wąwóz z drzewami, z

wie kiedyś żyli.

grupie jest kilka dziewczyn, które nie

kontakt z osobami, uczestni-

były jakby zagubione w zieleni, obec-

rzeką, z wieżami, wyłaniającymi się z

mają nic wspólnego z Polską, ale uczą

A koleżanka który raz jest

czącymi w plenerach?

nie wszystko wygląda piękniej. Je-

tej zieleni. Gdy padał deszcz, chronili-

Głównie przez internet. W lipcu

się języka polskiego w szkole. One są

na Ukrainie?

dyną rzeczą, która się nie zmieniła

śmy się w tych wieżach.

Basia gruza: Na plenerze je-

jeździmy na plener, natomiast we

tłumaczkami dla dziewczyn, które nie

jest zamek – stary, historyczny. Jest

stem pierwszy raz. Wcześniej już by-

wrześniu lub w październiku w ośrod-

mówią po polsku. To jest fajne. Może-

Plenery, w których uczest-

świetnym motywem dla prac malar-

łam na festiwalu ekologicznym też z

kach kultury czy w szkołach jest po-

my w ten sposób mieć kontakt, razem

niczycie, odbywają się nie

skich i rysunkowych.

panem Dzięciołowskim.

kazywana wystawa. Spotykamy się,

zwiedzać różne miejsca, które i dla

tylko w kamieńcu Podolskim,