28

kurier kulturalny

kurier galicyjski * 14–27 lutego 2012 nr 3 (151) * www.kuriergalicyjski.com

JuBILEusZ JANA TYsONA

Wieczór jubileuszowy odbył się w wojewódzkim Domu Nauczyciela, siedzibie Polskiego Teatru Ludowego

we Lwowie. Jan Tyson jest długoletnim aktorem i kronikarzem tego zespołu, a również aktywnym

działaczem Towarzystwa Kultury Polskiej Ziemi Lwowskiej, członkiem jego Zarządu Głównego. Jubilat był

i jest po dziś dzień jedną z najbardziej znanych i szanowanych postaci polskiej społeczności współczesne-

go Lwowa, entuzjastą polskiej kultury, polskiego teatru.

swoje życzenia w formie żartobli-

dziwego inteligenta nie tylko z po-

JURIJ SMIRNOW

wych kupletów pod owacje całej

chodzenia, ale i z wychowania, z

tekst i zdjęcia

sali, a zakończyła słowami: „Niech

potrzeby serca.

nam sztuka polska żyje!”.

Pierwszy występ Jana Tysona

Dyrektor Domu Nauczyciela

Prezes FOPnU Emilia Chmie-

na scenie miał miejsce 22 listopa-

Wołodymyr Parubij powiedział,

lowa wręczyła Jubilatowi kwiaty

da 1958 roku w „Balladynie” Ju-

że Jana Tysona charakteryzuje

ze słowami: „Jest pan bezcennym

liusza Słowackiego. Od tej chwili

szlachetność, miłość do ojczystej,

człowiekiem, a nie tylko aktorem

praktycznie zaczął on zbierać

polskiej kultury, krzewicielem któ-

i kierownikiem teatru. Jest to

materiały dotyczące występów ze-

rej we Lwowie był i jest po dziś

wielkie wyzwanie, wielki wyczyn.

społu, recenzje w czasopismach,

dzień. Jest on prawdziwym entu-

Działalność Pana już jest na za-

programy teatralne, plakaty etc.

zjastą sceny polskiej i jednym z

wsze wpisana w historię polskie-

W wyniku tego powstało nie tylko

nielicznych, którzy stali u źródeł

go Lwowa, umieszczona w arty-

archiwum osobiste, ale zostały

tego teatru. „Przeżył pan piękne

kułach, zdjęciach, książkach”.

zgromadzone bezcenne i unika-

i szczęśliwe życie, bo robił to co

W odpowiedziach na życzenia

towe materiały o historii polskiego

lubił, – powiedział o na zakończe-

Jubilat cały czas błyszczał wspa-

teatru we Lwowie po wojnie. Na

nie. – Życzę panu jeszcze wielu lat

niałym humorem, miłym, serdecz-

podstawie tych materiałów po la-

pracy dla kultury polskiej”.

nym słowem. Powiedział on: „Całe

tach powstała książka „Teatr z uli-

Konsul generalny Jarosław

swoje życie oddałem temu teatro-

cy Kopernika. Polski Teatr Ludowy

Drozd wygłosił bardzo miłe, spon-

wi. Dziękuję za to żeście przyszli,

we Lwowie 1958-2008”, a Jan Ty-

taniczne przemówienie. Czuło się,

a jeszcze bardziej dziękuję tym, co

son został uznany za zasłużonego

ze nie były to słowa zawczasu przy-

przez te lata podtrzymywali mnie

kronikarza dziejów teatru. Przez

gotowane, ale płynące ze szcze-

i nasz teatr w trudnych czasach.

cały ten czas, nie zważając na

rego serca. Bardzo wysoko ocenił

Dziękuję  kolegom-aktorom  za

różne okoliczności, aktywnie dzia-

działalność Jana Tysona na rzecz

przyjacielskie pozdrowienia, chęć

łał jako aktor a i teraz mając 80. lat

kultury polskiej we Lwowie, jego po-

wzięcia udziału w tym przedsta-

gra nie tylko doskonale, ale z nie-

stawę patriotyczną, zaznaczył, że

wieniu. Dziękuję reżyserowi Zbi-

zwykłym entuzjazmem. Jan Tyson

jubilat jest godnym przykładem do

gniewowi Chrzanowskiemu, od

jest zawodu inżynierem, ukończył

naśladowania przez lwowską mło-

którego wiele się nauczyłem w

uczelnię techniczną i całe życie

dzież polską. Prezes TKPZL Emil

mojej działalności teatralnej. Dzię-

przepracował w biurze konstruk-

Legowicz dołączył się do cie-

kuje mojej rodzinie, która zawsze

torskim. Ale prawdziwą pasją była

płych słów swoich przedmówców

Jan Tyson

mnie wspierała i ze zrozumieniem

dla niego sztuka, której oddał się

i również powiedział: „Cieszymy się,

odnosiła się do mojego zapału gry

z całym zaangażowaniem. Jest

w teatrze, zawsze wspierała moją

on osobą o zainteresowaniach

pasję”. Na zakończenie reżyser

humanistycznych. Znalazły one

Zbigniew Chrzanowski wspomniał

swe ujście właśnie w aktorstwie.

piękne role Jana Tysona i począt-

Bo nie boję się tego słowa, ale

ki jego działalności kronikarskiej:

wydaje mi się, że to na scenie Jan

„On zawsze ma w kieszeni mały

Tyson odnalazł siebie. Dlatego

ołówek i nim to właśnie notuje

nie myśli o emeryturze – gra dalej

wszystkie wydarzenia z życia na-

i z każdym rokiem z większym po-

szego teatru w małym notatniku.

wodzeniem, demonstrując kolejne

Jak to w niego tam wszystko się

sukcesy.

mieści – trudno uwierzyć! Nie chce

W programie wieczoru jubile-

pisać długopisem!” – zażartował

uszowego zostały przedstawione

Zbigniew Chrzanowski. Na zakoń-

dwa fragmenty przedstawień, w

czenie wszyscy artyści zaśpiewali

których Jan Tyson odgrywał głów-

Szanownemu Jubilatowi tradycyj-

ne role: „Dwaj panowie B” Mariana

ne „Sto lat”, ale w nietradycyjnej

Hemara i „Polowanie” Sławomira

żartobliwej formie pod melodię

Mrożka. Gra kolegów-artystów

„Pojedziemy na łów”.

była tego wieczoru też prezentem

Następnie odbyło się przyjęcie

dla Jubilata. Zebrała się pełna sala

urodzinowe w przytulnej kawiarni

widzów. Wśród obecnych rodzi-

„Premiera Lwowska”. Przy dobrym

na i koledzy Jana Tysona, ludzie,

koniaczku i wspaniałym jedzeniu

którzy znają go od wielu lat, od lat

jubilat usłyszał jeszcze wiele pięk-

młodości. Przyjechali na imprezę

nych słów od zebranych, zwykłych

goście z Kijowa, Krakowa, Brzo-

W programie wieczoru jubileuszowego zostały przedstawione dwa fragmenty przed-

przyjaciół i adoratorów jego talen-

zowa, i Krosna. Obecni byli konsul

stawień, w których Jan Tyson odgrywał główne role: „Dwaj panowie B” Mariana He-

tu, którzy nie mieli odwagi wypo-

generalny RP we Lwowie Jarosław

mara i „Polowanie” Sławomira Mrożka

wiedzieć tego ze sceny.

Drozd i konsul Marcin Zieniewicz,

Życzymy i my naszemu przyja-

Brzmiały one bardzo serdecznie,

prezesi organizacji polskich Emilia

że jesteś z nami, że masz tylu przy-

uprzejmym, kulturalnym, a najważ-

cielowi i koledze sto i znacznie wię-

było widać, że zebrani na sali nie

Chmielowa i Emil Legowicz, Teresa

jaciół, tylu ludzi, którzy cię cenią i

niejsze – serdecznym. Przez wiele

cej lat, a także nowych wspaniałych

tylko szanują, ale też z całego ser-

Pakosz, Jan Kot, Ewelina Małanicz

lubią”. Miłym akcentem było wy-

lat osobistej znajomości z nim, nie

ról na scenie Polskiego Teatru Lu-

ca lubią Jana Tysona. I jest go za co

i dyrektor DN Wołodymyr Parubij.

stąpienie artystyczne prezes Pol-

słyszałem żeby kogoś obraził, lub

dowego we Lwowie!

lubić. W życiu codziennym jest on

Każdy śpieszył złożyć zasłużone-

skiego Towarzystwa Radiowego

w jakiś inny sposób dotknął. Jest

człowiekiem bardzo inteligentnym,

mu Jubilatowi swoje gratulacje.

Teresy Pakosz, która odśpiewała

on rzadkim dziś przykładem praw-

KG