img
19
www.kuriergalicyjski.com * kurier galicyjski * 18–28 stycznia 2013 nr 1 (173)
patrywać innych aktorów i zwykłych
stłumione dźwięki żalów, i łzy z niego
wikłania się w środowiskowe intrygi
Zbierzchowski: „Rola Dulskiej spo-
ra i Webersfelda we frakach na czele
ludzi – z tych elementów budowała
wyczaruje wam, i śmiech serdeczny,
wzbudziły zaufanie Zapolskiej i łago-
czywała w mistrzowskich rękach p.
gromadki powstańców z 1863 r., któ-
swoje wielkie kreacje. Na scenie nie
i piskliwe akcenty podrażnionej zło-
dziły jej temperament. „Droga Pani!
Gostyńskiej, która ustroiła ją w cały
rzy w swoich granatowych czama-
zaprzątała sobie głowy kwestią uro-
ści, i mrukliwe połajania. A operować
Posyłam od nas obojga opłatek. Mam
przepych swego talentu”.
rach i takiego koloru rogatywkach
dy. Dodatkowe zmarszczki, oszpece-
nim umie Gostyńska pysznie – od
już taki zwyczaj, że łamię się z tymi,
***
na głowie przyszli ze sztandarem
nie się na potrzeby roli – wszystko to
nudnej monotonności począwszy
którzy mi są przyjaźni. Panią liczę
We Lwowie dwukrotnie obcho-
swej organizacji by złożyć hołd tak
było dla niej naturalne. Na widzach
do schlebiającej modulacji fałszywej
dzono uroczystości jubileuszowe
do ich grona” – pisze do Gostyńskiej
zasłużonej artystce”.
wrażenie wywierały jej wymowne,
skromności i pokory”.
Anny Gostyńskiej – 10 grudnia 1898
Zapolska we Lwowie 21 grudnia
duże oczy i zręczne, umiarkowane,
**
i 1 kwietnia 1910. „Istotna wszakże
1905 roku. Gostyńska wystąpiła w
**
naturalne ruchy i mimika. Pisał Zyg-
„Że pani Gostyńska jest artystką
część jubileuszowego wieczoru na-
kilku sztukach Gabrieli Zapolskiej
Umierała podczas pierwszej
munt Przybylski, że kto zna ze sceny
dużej miary, dużej myśli i talentu, o
stąpiła dopiero w chwili, gdy kurtyna
na przełomie wieków. Była Marfą
wojny światowej, Lwów zajęty był
Annę Gostyńską, a miął sposobność
tym wiemy dawno. Ale jakże świeża,
podniosła się znowu w górę i na sce-
Gawryłówną Aksakową w Sybirze,
doniesieniami z frontu i relacjami
z bliska obserwować jej pracę, musi
jak miła była w tych srebrnych wło-
nie rozległ się krzyk Ciotuni” – pisano
Jentą w Małce Szwarcenkopf. Wy-
z Rosji przez którą przetaczała się
się przejąć prawdziwym szacunkiem
sach, białym czepeczku i ślicznej
w kwietniu 1910 roku tuż po jubileuszu
soko ceniła Zapolska jej Żelazną
rewolucja. Pośmiertne wspomnienia
nie tylko dla doskonałego talentu, ale
zeszłowiecznej sukni. Podkreślała
Gostyńskiej. Na uroczystość wybrała
w Pannie Maliczewskiej i uważała
o Gostyńskiej były mało ważne. W
też dla jej niekłamanego zamiłowania
w miarę bierną głupotę tej osiwia-
rolę Ciotuni komedii Aleksandra Fre-
Gostyńską za najlepszą odtwórczy-
jej papierach odnaleziono listy od lu-
i zapału. Miała w sobie dużo pokory,
łej owieczki, która nic dziwnego, że
nię swojej Dulskiej. Dulska Gostyń-
dry pod tym samym tytułem.
dzi, którym pomagała będąc znaną
a oddanie sztuce było tak wielkie, jak
wydała na świat takie curiosum jak
skiej była prawdziwym sukcesem,
Wcześniej w Ciotuni święciły
aktorką. Pojawia się więc jeszcze
gdyby talent swój oddała na służbę
Szambelan” – pisze w październiku
a Zapolskiej przypadł do gustu typ
sukcesy Joanna German i Aniela
inna Gostyńska, mniej znana, zaan-
scenie. „Gostyńska żyje tylko na sce-
1900 roku Gabriela Zapolska. Anna
stworzony przez Gostyńską – „bru-
Aszpargerowa, przyszedł czas i na
gażowana w sprawy ludzi biednych.
nie i dla sceny – to prawdziwa artyst-
Gostyńska gra Panią Jowialską po
talnej, bezwzględnej i drapieżnej
Gostyńską. Krytycy chórem pisali o
Nigdy nie obnosiła się z tym, po
ka lepszej szkoły, szlachetniejszych
wznowieniu komedii Fredry na lwow-
lwowskiej mieszczki”. Opinię Za-
najdoskonalszej roli komediowej w
kryjomu pomagała potrzebującym
aspiracji, dawnej tradycji – tej, która
skiej scenie.
polskiej potwierdzał zresztą Henryk
jej repertuarze. Powodzenie miała
poszczególnym osobom i organiza-
na wszystkich scenach zaczyna sta-
Z Zapolską łączyły Annę Gostyń-
tak wielkie, że we Lwowie zaczęto ją
cjom. A kiedy wyszły na jaw we Lwo-
wać się legendą”.
ską dość bliskie relacje. Spotkały się
nawet nazywać „Ciotunią”.
wie jakieś słuchy o jej działalności,
*
jako aktorki na deskach teatru Skarb-
Gostyńską zasypano życzenia-
natychmiast pojawili się tacy, którzy
Grała na scenach wiedeńskich
kowskiego w latach dyrekcji Jana
mi. Edward Webersfeld pisze do „ko-
twierdzili, że Gostyńska robiła to dla
i paryskich podczas gościnnych
Dobrzańskiego. Anna była wówczas
chanej Andzi”: „Wielcy, dostojni i naj-
sławy. Ona tymczasem zajmowała
występów teatru lwowskiego, gdzie
już w zespole, Gabriela zagrała w
dostojniejsi garną się do Ciebie, żeby
się sprawami małymi i dużymi – od
krytyka pozostawiła przychylne re-
sezonach 1883–1884 i 1884–1885.
uczcić i oddać hołd Twemu niepospo-
protestów przeciwko zabijaniu pta-
cenzje jej kreacji scenicznych (Go-
Zapolska darzyła Gostyńską dużą
litemu talentowi i tej niezmordowanej
ków, którymi przystrajano kapelusze
ścinne występy – 1905 Kijów, 1910
życzliwością. Wskazują na to listy Za-
trzydziestoletniej pracy, jaką stanęłaś
dla lwowskich elegantek po kwestię
Wiedeń, 1913 Paryż). Czarowała
polskiej do Gostyńskiej, jak również
na świeczniku polskiej sztuki”.
pomocy dezerterom z wojska w naj-
widza głosem. Zachwycano się jego
opowieści świadków, recenzentów
Z prasy: „Jubileusz Gostyńskiej
trudniejszym okresie podczas I Woj-
barwą, skalą i umiejętnościami ope-
i aktorów. Zapolska w relacjach ze
odbył się w niezwykle podniosłym
ny Światowej. Oczytana i wykształ-
rowania. W prasie polskiej zachował
znajomymi bywała kapryśna i nierów-
nastroju. Po przedstawieniu rozpo-
cona, zajmowała też stanowisko w
się niemal panegiryk na cześć gło-
na, z Gostyńską jej relacje układały
częto uroczystość. Całe miasto dało
sprawach społecznych na łamach
Grób anny Gostyńskiej na
su aktorki: „I słodycz tam znajdziecie,
się szczerze. Powiadano nawet, że
wyraz swemu przywiązaniu i miłości
lwowskiej prasy. Zmarła 13 lipca
Cmentarzu Łyczakowskim
i naiwne brzmienia, i srebrny wdzięk
przyjaźnie. Ciepłe i wrażliwe uspo-
do jubilatki. Szczytem podniosłego
1918 roku, Lwów stracił prawdziwą
we Lwowie
dobroci, i krzyk ostry bólu, i głębokie
sobienie Gostyńskiej, jej niechęć do
nastroju było wejście na scenę Fisze-
perłę.
nieznani święci
Pamięć
o kresach Wschodnich –
i święte polskie
pomoc w wydaniu książki
Nasza fundacja pragnie wes-
Tych, którzy wytrwali w czasach radzieckich w wierze i polskiej tradycji
przeć inicjatywę zielonogórskiego bi-
bliofila, filokartysty i wielkiego miłośni-
jest coraz mniej. Każdego razu, gdy robimy podsumowanie za rok odcho-
ka Kresów Południowo-Wschodnich
dzący, wspominamy Polki i Polaków w naszej miejscowości lub mieście.
– pana Tadeusza Marcinkowskiego.
Tych, którzy nieśli ten nikły płomień polskości wśród zawieruchy, nie zwa-
Inicjatywa ta, związana jest z wyda-
niem książki pt ,,Skarby pamięci”,
żając na przeszkody, nie licząc się z możliwymi skutkami takiej postawy.
będącej podsumowaniem ponad
50-letniej działalności pana Tade-
propagandy. Zrodzeni w niewoli. Po-
To już potem pojawiło się wielu
WŁODZIMIERZ KLUCZAK
usza, na rzecz ocalenia prawdy o
zostali przy polskości tylko dzięki tym
„поляків” dla możliwości wysłania
historii, kulturze, a także tragicz-
pierwszym, pamiętającym Macierz.
dzieci na kolonie do Polski czy z
Wchodząc na Mszę świętą do
Chociaż ta pamięć często jest jak
racji ułatwienia spraw zawodowych
nych wydarzeniach rodzinnego Wo-
jakiegoś małego kościołka w Galicji
ze snu, wyłoniły się z niej dziecinnie
ii handlowych. A ci staruszkowie –
Wschodniej, od razu da się zauwa-
łynia. Autor tejże publikacji urodził
bajeczne, bardziej wymyślone niż re-
święci i święte polskie – nie zawsze
żyć, że większość obecnych osób to
się w Łucku. Na Ziemie Odzyskane
Pomóżmy spełnić marzenie
alne opowieści. Ale to w tych opowie-
nawet mają Kartę Polaka, ale Pol-
kobiety. Kobiety w starszym wieku.
przyjechał w 1945 i przez wszyst-
pana Tadeusza. Jeśli ktoś chciałby
ściach przechowanych w umysłach
skę noszą we własnym sercu...
Mówiące po polsku. Uczące po pol-
kie lata życia tutaj, pozostał wierny
wesprzeć tę inicjatywę, prosimy o
dziewczyn i chłopaków, którzy teraz
Ich imiona nie zostaną wypisane
sku swe dzieci i wnuki. W chustach,
miejscu swego dzieciństwa, zajmu-
wpłaty na nasze konto:
są już na emeryturze, przetrwała pa-
w kolorowych kalendarzach świeckich
czapkach, szarfach. Z różańcami w
jąc się aktywnie tematyką kresową.
BGŻ SA 23 2030 0045 1110
mięć o „kraju rodzinnym matki mej”...
czy kościelnych. Ich groby są często
ręku, z modlitewnikami. Strażniczki
Całkowity koszt wydrukowania 300
0000 0222 0700 z dopi-
Pani Zofia, pani Anna, pani
zaniedbane, wręcz zapomniane. Ich
wiary i polskości.
egzemplarzy książki [kolor] o cha-
skiem – ,,Pan Tadeusz”
Magdalena, pani Katarzyna, pani
życie było trudne i na tym świecie
Znacznie mniej jest mężczyzn.
rakterze albumowym, zamyka się w
Justyna, pani Maria, pan Zbigniew,
nie zostali oni uhonorowani wieńcem
Starsi panowie. W okularach i bez.
kwocie 15 000 zł. Jest to ważna pu-
Monika Narmuntowska-
pan Stanisław, pan Mikołaj, pan Jan,
chwały. Ich grono jest coraz szczu-
W płaszczach, marynarkach, swe-
blikacja dla środowiska kresowego,
Michalak
pan Grzegorz... W każdej polskiej
plejsze. Przychodzi nowy wiek, nowe
trach i w butach wyczyszczonych
wspólnocie są inne imiona i nazwi-
czasy, zmieniają się obyczaje, ludzie,
a szczególnie dla tych, których losy
do połysku. Potomkowie szlachty
www.fundacjamosinga.
ska, lecz jakże podobne historie.
świat. Tamci co odeszli, synowie i cór-
polskiej: mazurskiej i małopolskiej
związane są z urokliwymi miejscami
zgora.eu
Tych, kto uratował wyposażenie ko-
ki narodu polskiego teraz już z góry
oraz potomkowie prostych chłopów
nad Styrem i Horyniem.
ścielne. Tych, kto jeździł sam i woził
patrzą na kraj, w którym spędzili swo-
i robotników.
dzieci do katedry czy do pobliskiej
je niełatwe życie. A ci, co pozostali
Nie każdy/każda z nich prowadzi
Podziękowanie za pomoc
lub oddalonej miejscowości, gdzie
żyją, modlą się i nie myślą o tym, że
życie święte według wszystkich reguł
był otwarty kościół. Tych, kto nie
to właśnie oni są nieznanymi świętymi
i kanonów kościelnych. Nie zawsze
Fundacja ks. dra Mosinga dziękuje wszystkim Czytelnikom „Kuriera Ga-
zważał na trudności i przyrządzał
polskimi, którzy zachowali polskość
potrafią przypomnieć sobie, czego
licyjskiego”, którzy w zeszłym roku odpowiedzieli na nasze prośby i przeka-
Wigilię, śpiewał polskie kolędy, pie-
na tej ziemi. Nie myślą, nie mówią, bo
uczą w podstawówce w Polsce. Ale
zali pomoc materialną na rzecz Marii Pyż i Bożeny Rafalskiej.
śni religijne, patriotyczne i po prostu
jak to bywa z prawdziwymi świętymi
to w Polsce, a tu... Niby też była
Chora na stwardnienie rozsiane Marysia, wzięła udział w obozie reha-
polskie. Kto robił porządki na pol-
nawet się tego nie domyślają.
Polska, ale kiedy to było? Urodzeni
bilitacyjnym w Dąbku, mogliśmy też zakupić dla niej lek najnowszej genera-
skich grobach, kto słuchał polskiego
Coraz ich mniej. Każdego roku
przed 1939 mają już ponad 70-kę.
cji – Fampirę. Natomiast Bożena Rafalska, zebrane środki wykorzystała na
radia, kto zadbał o to, by w domu
coraz mniej, tych którzy nieśli ten
Urodzeni po wojnie są zupełnie inni.
leczenie operacyjne.
były białe i czerwone wstęgi...
płomień…
Wychowani pod wpływem sowieckiej