28

kurier kulturalny

16 lipca–15 sierpnia 2013 nr 13–14 (185–186) * kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com

Nasz bliźni Don Juan”

W ramach projektu „Most Kultury”, którego organizatorem jest Konsulat Generalny RP we Lwowie oraz Biuro

Wystaw Artystycznych w Kielcach, po raz kolejny mogliśmy się przekonać jak sztuka swoim uniwersalnym

językiem przemawia do ludzi. Tym razem Stowarzyszenie Artystyczne „Teatr Ecce Homo” z Kielc przedstawiło

spektakl „Don Juan”. Za podstawę spektaklu służy tekst Moliera uzupełniony cytatami z „Don Juana” Byrona.

Przedstawienie wyreżyserował Stanisław Miedziewski.

funkcjonalną scenografię. Muzyka

eUgenIUsz saŁo

Johana Sebastiana Bacha jest mo-

tekst i zdjęcie

tywem przewodnim i nadaje fatali-

Spektakl zrealizowany jest w sty-

zmu całemu spektaklowi.

lu komedii dell arte, gdzie ważną rolę

Don Juan w wykonaniu Michała

odgrywa plastyka, maska oraz impro-

Pustuły nie jest uwodzicielem, a filo-

wizacja. Wykonawcy dobrze wyczuli

zofem i sam wybiera co wolno, a cze-

przestrzeń i formę, mieli ustalone

go nie wolno. Najwyraźniej to widać w

maski, tworząc obrazy archetypowe,

scenach z Karolcią (Agata Orłowska),

gdzie cała historia może odbywać się

Małgośką (Aleksandra Styrcz) i Pio-

w kółko.

trusiem (Mikołaj Bieda). Gardzący

Widzimy fragmenty scen Don

otoczeniem starzejący się mężczyzna

Juana (Michał Pustuła) i jego wierne-

o chłodnym intelekcie, w scenie z Że-

go sługi Sganarela (Marek Kantyka),

brakiem (Mikołaj Bieda) rzuca wyzwa-

którzy popadają w różne sytuacje, z

nie Bogu. „Molierowski „Don Juan” –

których wychodzą obronną ręką. Don

to nasz bliźni. Ktoś bardzo dzisiejszy.

Juan jest rozczarowany ciągłymi ła-

Wszechobecny, fotogeniczny uwo-

twymi podbojami w kolejnych związ-

dziciel, dający sfałszowane recepty

kach, znudzony życiem i wiecznie nie-

na życie, jako obowiązkową zabawę.

zadowolony i boi się śmierci. Donna

Fascynujący kłamca, podsuwający

Elwira w wykonaniu Katarzyny Kluk

zwierciadło, w którym widzimy sie-

w czarnym woalu z trupią czaszką na

bie” – pisze reżyser Stanisław Mie-

pelerynie przypomina mu, że na każ-

dziewski. Do spektaklu wybrał tylko

dego przychodzi czas. Memento Mori

ważne sceny jakby akcentując na

czyli pamiętaj o śmierci.

tym, że nawet w obliczu śmierci przy

Przestrzeń sceny wypełniają je-

spotkaniu z Komandorem (Karol Gór-

dynie czarne parawany i dwa krze-

ski) Don Juan nie zmienia się, a do

sła, które tworzą aluzyjną i zarazem

swojego życia podchodzi z ironią.

don Juan i jego wierny sługa sganarel

Ciotunia w Przemyślu

Jedna z najbardziej zasłużonych placówek kulturalnych – działający od ponad 140 lat teatr „Fredreum” z Przemyśla –

zorganizował po raz czternasty Przemyską Wiosnę Fredrowską. W trakcie Wiosny odbywają się przedstawienia teatralne

i imprezy towarzyszące, związane z twórczością wielkiego komediopisarza. W roku 220 rocznicy urodzin pisarza, ogłoszo-

nego na Podkarpaciu Rokiem Fredry, 29 czerwca br. Polski Teatr Ludowy ze Lwowa przedstawił przemyskiej publiczności

swoje najnowsze przedstawienie – „Ciotunia” Aleksandra Fredry.

KRzysztoF szyMaŃsKI

tekst i zdjęcia

Tym spektaklem teatr ze Lwowa

przed tygodniem uświetnił uroczysto-

ści związane z odsłonięciem pamiąt-

kowej tablicy na dworku Fredrów w

Beńkowej Wiśni, a kolejny spektakl

został zagrany w Przemyślu. Jest to

kolejna sztuka, z którą lwowski teatr

gości na scenie „Fredreum” na Zam-

ku Kazimierzowskim. W swoim re-

pertuarze od pierwszych lat istnienia

Polski Teatr Ludowy niejednokrotnie

zwracał się do twórczości Fredry.

Ostatnio przygotowana „Ciotunia”

jest dziełem bardzo kameralnym, któ-

re może byś wystawione z minimalną

zbigniew Chrzanowski

ilością dekoracji. Dzięki uprzejmości

teatru przemyskiego udostępniono z

balkon, obejmujący salę z trzech stron,

i kwiatami nagradzała aktorów. Wy-

wyposażenia wnętrz zamkowych do

poprawiono akustykę sali i uzupełnio-

stęp przed tak wymagającą publicz-

wiktor Lafarowicz i Luba Lewak

przedstawienia najważniejszy rekwi-

no teatralne wyposażenie. Znacznie

nością w tych murach, dla aktorów

zyt – kanapkę – wokół której toczy

tradycyjne, współpraca trwa już od

poprawiło to komfort przygotowania

ze Lwowa też był przeżyciem, a go-

mawiano o wymianie spektakli przez

się cała akcja

lat, a rok jubileuszowy stał się oka-

do przedstawienia i jego realizację.

rące przyjęcie najlepszą nagrodą za

oba zespoły. Zbigniew Chrzanowski

Przedstawienie odbyło się w

zją do kolejnych spotkań. Przykro,

Przemyska publiczność gorąco

pracę nad spektaklem. Wyjazd do

zaprosił zespół „Fredreum” do Lwo-

wyremontowanej sali na Zamku

że mimo odległości niecałych 100

przyjęła występ lwowiaków. W trakcie

Przemyśla był też okazją do spotkań

wie na uroczystość 55-lecia Polskie-

Przemyskim, która jest stałą siedzibą

km pomiędzy Lwowem a Przemy-

spektaklu salwami śmiechu i brawami

z przemyskimi kolegami. Po spekta-

go Teatru Ludowego we Lwowie,

„Fredreum” od 1884 roku. Sali przy-

ślem, te spotkania są sporadyczne

przyjmowała akcję na scenie, a po

klu snuto plany na przyszłość, oma-

która odbędzie się we wrześniu br.

wrócono pierwotny wygląd: dodano

i nieregularne.

spektaklu na stojąco długo brawami

wiano koncepcje reżyserskie, roz-

Wzajemne spotkania obu teatrów są