img
22
Okruchy historii
15–28 października 2013 nr 19 (191) * Kurier galicyjski * www.kuriergalicyjski.com
Powojenne wysiedlenia Polaków ze Lwowa
Na początku 1945 roku władza sowiecka rozpoczęła we Lwowie masowe aresztowania Polaków. Objęły one we-
dług szacunków AK około 17 tys. osób, w tym 31 pracowników naukowych Uniwersytetu i Politechniki. W taki spo-
sób próbowano zastraszyć pozostałych w mieście Polaków, pamiętających lata 1940-1941. Część aresztowanych
po kilkudniowym śledztwie została zwolniona, jednak większość deportowano w głąb Związku Radzieckiego.
łowicza i profesora Zygmunta Czer-
KrZYSZTOF SZYMAŃSKI
nego opuściła Lwów 6-7 listopada
opracowanie
1945 roku. A ostatnia grupa została
skompletowana z pomocą profeso-
2-5 stycznia aresztowani zostali
ra Roberta Szewalskiego, który w
profesorowie Politechniki Lwowskiej:
styczniu 1946 powrócił do Lwowa.
Włodzimierz  Burzyński,  Edward
Objęła ona naukowców zwolnionych
Sucharda, Marian Janusz, Ewa
z Donbasu, więzień i łagrów. Była
Pilatowa (tych po pewnym czasie
kierowana przez profesora Włodzi-
zwolniono). Innych aresztowanych
mierza Burzyńskiego i opuściła mia-
przewieziono do łagru Krasnodon
sto w czerwcu 1946 roku. Uczeni z
(Tadeusz Kuczyński, Stanisław Fry-
tego transportu zostali rozmieszcze-
ze, Witold Minkiewicz, Emil Łazoryk,
ni w Krakowie i Gliwicach..
Kazimierz Przybyłowski, Edwin Pła-
żek, Aleksander Kozikowski). Ska-
zani na 5, 10, lub 15 lat, zostali oni
Opór Kościoła
Główną ostoją oporu Polaków
skierowani do ciężkiej fizycznej pracy
przed wysiedleniem pozostawał
przy wyrębie lasów lub w kopalniach
arcybiskup lwowski Eugeniusz Ba-
węgla w Zagłębiu Donieckim. Dwóch
ziak. Funkcję tę sprawował od li-
profesorów nie przeżyło tych ciężkich
stopada 1944 roku Silnie związany
warunków (Tadeusz Kuczyński i Emil
z miastem metropolita stawiał do
Łazoryk), pozostałych zwolniono po
kwietnia 1946 roku opór zarówno
ok. 6 miesiącach.
Ewakuacyjna, której zadaniem było
kilkuset obrazów malarstwa eu-
sowieckim szykanom jak i perswa-
Tak rozpoczęła się największa
gorycznie za wcieleniem Lwowa
wydawanie we współpracy z wła-
ropejskiego, setki manuskryptów,
zjom Stanisława Grabskiego i długo
miejska operacja przesiedleńcza
do ZSRR. Stanowisko sowieckie w
dzami sowieckimi kart ewakuacyj-
ksiąg i egzemplarzy polskiej prasy z
nie dawał się złamać w obliczu co-
dokonana na terenie dawnych wo-
sprawie wschodniej Galicji było do
nych, rejestracja przesiedleńców i ich
XIX i XX wieku. W ten sposób nowo
raz bardziej dramatycznej sytuacji
jewództw wschodnich II Rzeczy-
tego stopnia usztywnione, że Stalin
mienia, które podlegało ewakuacji.
powstałe po II wojnie światowej
ludności polskiej w mieście. Do-
pospolitej w latach 1944-1946 w
nie zamierzał ustąpić Polsce nawet
Mieszkańcy miasta stawili bierny
państwo polskie zostało pozbawio-
piero w momencie gdy sytuacja w
ramach przymusowych przesiedleń
Chyrowa, mimo iż sfałszowana linia
opór przymusowemu przesiedleniu:
ne około 30%-45% spuścizny kul-
mieście stawała się beznadziejna,
ludności na obszar Polski pojałtań-
Namiera z 11 lipca 1920 roku pozo-
nie zgłaszali się do rejestracji, nie
turalnej gromadzonej przez stulecia.
a władze sowieckie groziły polskim
skiej.
stawiała miasto po stronie polskiej.
pobierali kart ewakuacyjnych. W
W dniu 11 października 1945 bawił
Niemal równocześnie prowa-
tym oporze umacniała ich postawa
Grabski we Lwowie po raz trzeci. W
dząc rokowania z Polakami Rosja-
Nowe realia
Kościoła, a zwłaszcza przykład ów-
rozmowach z władzami próbował
nie zainicjowali wielką akcję odwró-
po „wyzwoleniu”
czesnego metropolity lwowskiego
odroczyć akcję przesiedleńczą do
W dniach lipcu 1944 Armia
cenia stosunków narodowościowych
niezłomnego Eugeniusza Baziaka.
wiosny 1946 roku. Jego ostatnia mi-
Czerwona wraz z współdziałającą w
w mieście. Za pomocą specjalnie
Ten swoisty bojkot wywózek na za-
sja zaowocowała utworzeniem ko-
ramach akcji „Burza” Armią Krajową
organizowanych transportów kolejo-
chód utrzymywał się mimo brutal-
mitetu pomocy społecznej Polakom
wyzwoliły Lwów z rąk niemieckich.
wych i samochodowych do Lwowa
nych nacisków sowieckich i napływu
przesiedlanym do Polski.
Status prawny miasta, jego przyna-
ściągano dziesiątki tysięcy ludzi z
nowej ludności ze wschodu. Wśród
leżność państwowa była wówczas
głębi Rosji i Ukrainy, aby następ-
lwowian ciągle panowało przekona-
nierozstrzygnięta. Stalin zawarł w
nie rejestrować ich jako mieszkań-
Jednak ewakuacja
nie, że czas sowieckiej władzy „da
tym czasie umowę o granicach z
ców miasta. Według nie do końca
czy wysiedlenie?
się jakoś przeczekać”.
Po wyjeździe Grabskiego je-
przedstawicielami nieuznawanego
wiarygodnego zestawienia władz
dynymi instytucjami wspierającymi
Polskiego Komitetu Wyzwolenia
sowieckich w dniu 1 października
moralnie Polaków miasta były pol-
Narodowego, który uznał Linię Cur-
1944 r. we Lwowie mieszkały 154
Polacy – won ze Lwowa
Brak postępów w ewakuacji pol-
skie środowisko uniwersyteckie,
zona jako granicę polsko-sowiecką.
284 osoby, z czego 102 983 Pola-
skiej ludności ze Lwowa zaniepo-
politechniczne oraz arcybiskupstwo
Zresztą, granicę, która miała kilka
ków (66,7%) oraz 40 743 Ukraińców
koił polskie władze komunistyczne
lwowskie. Wkrótce jednak polskie
przebiegów. Wybrany został najbar-
(26,4%).
Abp Eugeniusz Baziak
oraz władze sowieckie. Aby skłonić
instytucje naukowe musiały poddać
dziej korzystny dla ZSRR.
Zaledwie miesiąc później tzn. 1
mieszkańcom deportacją do Ka-
mieszkańców miasta do wyjazdu
się przymusowym przesiedleniom.
Brytyjczycy w latach 1943-
listopada 1944 Lwów liczył już 244
zachstanu i Donbasu arcybiskup
wysłano Stanisława Grabskiego.
Uczeni polscy opuszczali Lwów
1944 próbowali oni wytargować u
285 mieszkańców, w tym 112 413
zdecydował się przenieść stolicę
Była to misja niezwykle trudna mo-
stopniowo. Umowa między Polską
Stalina wariant granicy ze Lwowem
Polaków (46%). Liczba Ukraińców
metropolii biskupiej do Lubaczowa
ralnie. Pod koniec sierpnia 1945
a ZSRR stanowiła, że mogą oni
po stronie polskiej. Jednak, zanie-
i wzrosła w tym czasie o około 80
na obszar Polski. Data tego wyda-
roku przebywał on we Lwowie to-
zabrać swój warsztat pracy, czyli
chali tych prób po fiasku negocja-
tysięcy. W ten sposób strona so-
rzenia 26 kwietnia 1946 roku jest
cząc rozmowy z władzami, polskim
prywatne książki, aparaturę, jednak
cji polsko-sowieckich w Moskwie
wiecka wytrącała z polskich rąk
pewnym momentem zwrotnym. Po-
środowiskiem akademickim i zwy-
w rzeczywistości – z powodu trud-
w sierpniu i październiku 1944
jedyny atut i argument, który mógł
lacy we Lwowie stracili ostatnie mo-
kłymi mieszkańcami. Wskazywał,
ności transportowych, a także nie-
roku. Główni przedstawiciele stro-
zaważyć na konferencji w Jałcie
ralne wsparcie przed wysiedleniem.
że sprawa granic została nieodwo-
chęci urzędników sowieckich, było
ny polskiej Stanisław Mikołajczyk
– argument stosunków narodowo-
łalnie przesądzona, a alianci zgo-
to bardzo trudne. Natomiast wywóz
i Stanisław Grabski usiłowali prze-
ściowych w mieście.
dzili się na wszystkie żądania Sta-
zbiorów uniwersyteckich i zasobów
konać radzieckiego dyktatora do
Przebieg i efekty
lina. Po powrocie do Polski Grabski
materialnych był w ogóle niemoż-
pozostawienia Lwowa przy Polsce.
tzw. „akcji repatriacyjnej”
Lwów sprzedany w Jałcie
Polska Komisja Ewakuacyjna od
przedstawił we wrześniu 1945 roku
liwy. Na przełomie maja i czerwca
Przywódca radziecki dał jednak im
W dniu 10 lutego 1945 roku za-
maja 1945 roku do 15 czerwca 1946
szczegółowy plan ewakuacji polskiej
1945 roku ewakuowała się pierw-
do zrozumienia, że jest absolutnym
kończyła się konferencja w Jałcie.
wydawała w porozumieniu z wła-
ludności. We wrześniu 1945 znów
sza grupa uczonych Politechniki
panem sytuacji i od niego zależą nie
Oznaczała ona fiasko polskich prób
dzami sowieckimi karty ewakuacyj-
pojawił się we Lwowie. Ta druga mi-
Lwowskiej oraz Uniwersytetu Jana
tylko kwestie graniczne, ale również
ratowania Lwowa jako miasta pol-
ne, ewidencjonowała wyjeżdżają-
sja, oprócz przyspieszenia repatria-
Kazimierza pod przewodnictwem
fundamentalne, jak np. sprawa nie-
skiego. Sprawa została przegrana
cych oraz ich mienie, rejestrowała
cji, miała na celu wytargowanie od
profesora Edwarda Geislera.
podległości państwa polskiego. Na
definitywnie. W mieście przez dłuż-
liczbę polskich mieszkańców prze-
Rosjan polskich dóbr kulturalnych
Transport z pierwszą grupą wy-
stwierdzenie Mikołajczyka, że Lwów
szy czas nie ogłaszano jej posta-
znaczonych do przesiedlenia. Lud-
zgromadzonych w mieście: m.in. w
jechał do Krakowa, Gliwic i Gdańska.
nigdy nie był rosyjski (z wyjątkiem
nowień. Związane to było z faktem,
ność przesiedlaną ładowano wraz
Ossolineum, w muzeach sztuki, w
Po wizycie Grabskiego 31 paździer-
okupacji w latach 1914-1915) przy-
że mieszkańców podczas trwającej
z ich ściśle ograniczonym mieniem,
archiwach i bibliotekach. Udało się
nika 1945 roku ruszył kolejny trans-
wódca sowiecki odparł, że owszem
wojny nie można było przesiedlić,
które władze sowieckie pozwoliły
wynegocjować jedynie niewielką
port pod kierownictwem profesora
Lwów nigdy rosyjski nie był, ale
bo granica zachodnia Polski nie była
zabrać do 34-osobowych wagonów.
część polskiej spuścizny kulturalnej.
Roberta Szewalskiego. Liczył on 85
Warszawa była.
wciąż wyznaczona. Tereny, które
Tak uformowane transporty kierowa-
Władze sowieckie prawem zwycięz-
wagonów. Grupy uczonych zostały
miały przypaść Polsce, były wciąż
no w trzech kierunkach: południo-
cy przywłaszczyły sobie m.in. około
kolejno rozmieszczone w Krakowie,
bronione przez armie niemieckie. Do
Miasto jednak za granicą
wym (Kraków, Bytom, Gliwice, Opo-
dwóch tysięcy bezcennych obrazów
Gliwicach, Wrocławiu, Gdańsku,
Ludzie, tacy jak Bolesław Bierut,
akcji przesiedleńczej przystąpiono
le, Wrocław, Kłodzko), środkowym
malarstwa polskiego, pozostających
Poznaniu i Łodzi. Kolejna grupa pod
Władysław Gomułka czy Wanda
w maju 1945 roku. W mieście roz-
(przez centrum kraju w kierunku na
we Lwowie do dziś, cenną kolekcję
kierownictwem Włodzimierza Kury-
Wasilewska, opowiadali się kate-
poczęła działalność Polska Komisja