17

nr 7 (395) | 15­28.04.2022

Zapiski wojenne

www.kuriergalicyjski.com

posilku kladziemy się spać na

Hostomel... Ten chroniczny hor-

wrogów. Inna znajoma dzienni-

zostalo zbombardowane. Cudem

skontaktować... Inny mój kole-

karka nadaje stamtąd na żywo

podlodze i na kilku biurkach,

ror ze zdjęć torturowanych setek

przeżyliśmy. Wreszcie się pod-

ga, przewodnik z Czarnobyla,

które slużą jako lóżka. Ale są

Ukraińców nie odpuszcza. Wy-

na ulicach pod ostrzalami.

daliśmy i postanowiliśmy ucie-

mial szczęście, że opuścil swo-

materace i koce. Cieplo.

obrażam siebie, że jestem na ich

Znajoma z Mariupola opuści-

kać. Po prostu w czym byliśmy

je nowe mieszkanie w Irpieniu.

Kolejny dzień spędzamy po-

miejscu, z rękami związanymi

la z dzieckiem miasto koryta-

ubrani... Nie mieliśmy czasu na

Rodzinie moich przyjaciól uda-

dróżując po różnych adresach:

za plecami, moja żona i córka

rzem humanitarnym. Czytalem

zebranie czegokolwiek. Trzy dni

lo się opuścić Kolońszczynę pod

przekazujemy coś z Polski, za-

są gwalcone na moich oczach,

na jej fb:

szliśmy przez punkty kontrolne

Makarowem, zostawiając swój

bieramy coś z powrotem. Od-

­ Nie możecie sobie nawet

torturowane i zabijane na po-

z dzieckiem na rękach ­ moja

ladny dom, który sami zbudo-

wiedzamy kijowskie kościoly

wyobrazić, jakie to szczęście

dwórku wlasnego domu, przed

córka akurat miala trzy mie-

wali. Są tam teraz ciala tortu-

i katedrę. Biskup jest na miej-

tym zastrzelili mojego psa, zabili

uslyszeć glos mamy! Na począt-

siące. Kilkakrotnie w tej drodze

rowanych, na zapaskudzonych

scu i nie zamierza opuszczać

ku nawet nie zrozumialam, że to

moją kotkę i zniszczyli dorobek

trafialiśmy pod ostrzal. Samo-

podwórkach wypelnionych bu-

kurii. Podczas mszy modli się

ona! Ledwo mogla mówić, jej glos

calego życia... Jaką otchlań zgro-

lot zostal zestrzelony nad nami

telkami po alkoholu.

ze wszystkimi w kościele, by

prawie ucichl, widocznie caly

zy musieli odczuwać ci ludzie...

i rozbil się niedaleko... Przeży-

W zeszlym roku kilka razy

papież Franciszek przyjechal

Jakie męczarnie przeszli, zanim

czas plakala. Pomyślalam, że

liśmy takie rzeczy... Ale najważ-

razem z mamą i żoną jeździlem

na Ukrainę, i pomógl w zawie-

z moim ojcem dzieje się coś zlego

,,milosierni wyzwoliciele" ro-

niejsze, że żyjemy! Teraz jeste-

do Irpienia na spacer po jego

szeniu broni. W jednej ze świą-

albo że jest gdzieś przetrzymy-

syjskojęzycznych Ukraińców

śmy na Zachodniej Ukrainie. Co

nowych, bardzo pięknych par-

tyń nabożeństwo odbywa się

zlitowali się nad nimi i zakoń-

wany. Ale ojciec odebral telefon.

dalej ­nie wiemy...

kach, wśród wysokich pachną-

w piwnicy. W tym samym

Powiedzial, że są w Berdiańsku.

czyli ich tortury strzalem?

­ A mama i brat?

cych sosen, kiedy ograniczenia

czasie rozbrzmiewają syre-

Docierali tam ponad dwa dni!!!

W Buczy dopiero w pierw-

­ Mamę zabralem ze sobą.

covidowe nieco zelżaly... Potem

ny przeciwlotnicze. Są prawie

Odleglość, którą w czasie po-

szych godzinach po wyzwole-

Sprzeciwiala się kategorycznie,

kupilem nowy rower i doje-

bez przerwy. Nie chowamy się

niu znaleziono dól, zasypany

koju pokonywalo się nie więcej

dopóki nie wybito nam szyby.

chalem z domu do mostu przed

w schronach, tylko nerwowo

niż póltorej godziny! Moja mama

piaskiem, w którym leżą zwloki

Mój brat przyszedl do nas póź-

Irpieniem. Ten most jest teraz

wpatrujemy się w niebo.

zachorowala, ojciec ledwo prze-

ponad trzystu torturowanych

niej, kiedy Irpień zostal zbom-

zniszczony, a obok niego zginęla

Na Majdanie Niepodleglości

żyl nadciśnienie w piwnicy,

cywilów; mieszkańcy Irpie-

bardowany ­ mial tam miesz-

rodzina skladająca się z kobie-

robimy bezpośrednią transmi-

moja rodzina... Mogę sobie tylko

nia i Hostomela leżą w pobliżu

kanie. Wszyscy jesteśmy tu

ty, dwójki dzieci i dwóch ma-

sję . Oprócz nas jest jeszcze inny

spalonych samochodów; ktoś

wyobrazić, jak bardzo cierpie-

razem. Minąl pierwszy szok ­

lych psów. Jeden z tych piesków,

zespól dziennikarzy zagranicz-

li psychicznie! Bylam w piekle

zginąl podczas jazdy na rowe-

wracamy do zmyslów i myśli-

ciężko ranny, przeżyl kilka go-

nych i wojskowi. Schodzimy

rze, i wciąż leży (?) siedząc na

do 15 marca, a oni o dziesięć dni

my o tym, jak żyć dalej.

dzin i zginąl na rękach męża tej

do przejścia podziemnego, ma-

dlużej! W mieście, w którym je-

rowerze; ludzie z Dmytrów-

Mój  przyjaciel,  inżynier

kobiety, ojca tych dzieci, któ-

jąc nadzieję, że dostaniemy się

den dzień cierpienia to jak caly

ki próbowali uciec przed orka-

dźwięku i utalentowany gita-

ry najwyraźniej zostal w ich

do metra. Stacja jest zamknięta

rok!"

mi żytomierską szosą i zosta-

rzysta, ojciec czwórki dzieci,

domu, by zabrać niektóre rze-

żelaznymi, jeszcze sowieckimi

Czasem oglądam rosyjskie-

li spaleni calymi rodzinami od

któremu teraz, w lutym, urodzi-

czy i nie trafil z nimi pod ostrzal

bramami, które zostaly zapro-

strzalów z czolgów i bojowych

go opozycyjnego blogera, który

la się córka, zdążyl w ostatniej

z moździerza...

jektowane na wypadek wojny

codziennie umieszcza filmy na

wozów piechoty. Wszyscy leżą

chwili opuścić Hostomel. Mial

A w Buczy zimą spacerowa-

nuklearnej. Tutaj zawsze tętni-

tam nadal, w tej chwili, kiedy to

YouTube. W jednym z ostatnich

tam ladne dwupokojowe miesz-

lem z córką po pięknym dużym

lo życie ­ sprzedawano kwiaty

powiedzial, że wojna między

piszę. I bezdźwięcznie, ale jak-

kanie, na które ciężko pracowal,

parku, o którym tyle slyszalem

i pamiątki. Teraz jest tu bezlud-

że ogluszająco krzyczą! Mogą

Rosją a Ukrainą weszla w fazę

pożyczając pieniądze. Pamię-

i chcialem tam dotrzeć. W koń-

na, przygnębiająca pustka.

totalnej nienawiści. Widzial,

to być moi znajomi, których

tam, jak poszliśmy razem pod-

cu przyjechaliśmy w sloneczny

Nocujemy ponownie na ,,ba-

jak rzekomo torturowano ro-

wielu mialem w tych niegdyś

pisać dokumenty na zakup tego

zimowy, mroźny dzień. Śniegu

zie". Niekończące się rozmo-

syjskich więźniów wojsko-

pięknych miasteczkach...Wi-

wymarzonego mieszkania. Po

bylo dużo i padaliśmy w śnieżne

wy z żolnierzami. Część z nich

wych, strzelając im w nogi. Nie

dok wykwintnego czerwonego

kilku trudnych dniach jest teraz

kopce, tworząc stopami i rękami

to zawodowi szachiści, a część

usprawiedliwia agresji Putina,

manicure na palcach nieznajo-

w Niemczech z wyczerpanymi

śnieżne anioly...

piecze chleb. Są to zupelnie róż-

ale wzywa tych, którzy nie są

mej kobiety leżącej na asfalcie

drogą dziećmi i żoną karmiącą

Będąc dzieckiem znalazlem

ni ludzie.

na froncie, aby starali się za-

w nienaturalnej pozycji na-

niemowlę:

przy wjeździe do Hostome-

W nocy slyszymy odlegle

chować ludzką twarz.

tychmiast dopelnia żywe wy-

­ Stary, czy twoje mieszka-

la, niedaleko umocnień z cza-

eksplozje, ale zasypiamy.

­ Jeśli lubisz patrzeć, jak twój

obrażenie jej życia. Prestiżowa

nie ocalalo?

sów II wojny światowej, reszt-

Rano, pakując rzeczy do sa-

wróg jest torturowany, ważne,

praca w Kijowie, zakup piękne-

­ Nie, przyjacielu... Mialem

ki zardzewialego sowieckiego

mochodu, widzimy jakiś blysk.

abyś przezwyciężyl to uczucie.

go mieszkania w nowym domu

tam monitoring video. Więc on-

karabinu maszynowego, kiedy

Za kilka sekund slyszymy potęż-

Prowadzi to tylko do glębszego

w Irpieniu czy wreszcie wy-

line obserwowalem jak pocisk

z ojcem i matką wybraliśmy się

ną eksplozję i obserwujemy slup

psychologicznego piekla.

budowanie domu w Buczy, syn,

przylecial na nasz balkon. Szko-

na grzyby czy piknik. Wydaje

dymu unoszący się nad wieżow-

Zgadzalem się z nim w sercu.

który chodzi do szkoly z po-

da gitar, sprzętu, wszystkiego co

się, że wojna nigdy nie opuścila

cami ­ jak się wydaje, kilometr

Ale to bylo do wczoraj, zanim

glębioną nauką angielskiego,

zostawilem.

tego terenu...

od nas. Potem jeszcze dwie takie

zobaczylem zdjęcia zabitych

czlowiek, który cieszyl się, że

Staliśmy na tym balkonie

W moim telefonie mam też

same eksplozje. Chowamy się za

w Buczy. Czuję, że już wpa-

zmienil samochód. Znam wielu

kilka miesięcy temu, żartując

wiadomości od znajomych z in-

samochodami, choć wydaje mi

dlem do tego glębokiego piekla.

takich ludzi.

i pijąc piwo, patrząc na piękny

nych miejsc na Ukrainie, do-

się to kompletnie absurdalne. Ale

Chcę zobaczyć ciala naszych

Mam w moim telefonie histo-

staw z pobliską plażą. A potem

kąd ,,wyzwoliciele" przynieśli

robimy to instynktownie.

wrogów. A im gorzej są okale-

rie niektórych znajomych z tych

podpici poszliśmy w nocy slu-

cierpienie.

Musimy zabrać kilku starych

czeni ­ tym lepiej! Co ze mną?!

miejscowości. Mieli szczęście,

chać śpiewu slowika...

Charkowska  przyjaciólka,

ludzi z Kijowa do Polski i jeszcze

Zauważam, że podświadomie

że uciekli, tracąc wszystko.

Inna moja znajoma z malym

pracująca od lat w Hiszpanii,

jedną kobietę z okolic Kijowa, od

czekam nawet na nowe ,,zdjęcia

­ Żyjesz? dom stoi?, w pobli-

dzieckiem stracila mieszkanie

dzwonila kilka tygodni temu:

bezpiecznej strony. Wyjeżdża-

Buczy" z innych wyzwolonych

żu same walki...

w Buczy; kolega politolog ostat-

­ Dopiero dzisiaj rodzice od-

my o szóstej rano, ale na punkcie

wsi ukraińskich. Widzialem

­ Cześć. Żyjemy! Dzięki Bogu!

nio powiedzial ze swego domu

ważyli się wyjechać na zachód

kontrolnym mężczyzna z kara-

nagranie starszej kobiety bie-

Tak, mieliśmy pecha z lokaliza-

pod Hostomelem, że kadyrow-

ze znajomymi i moją 87-letnią

binem maszynowym pyta: ,,Nie

gnącej do naszych żolnierzy

cją ­ dom znajduje się między

cy chodzą pod oknami... Nadal

babcią.

chcecie nam czegoś powiedzieć?

w jednym z tych miejsc i lkającej

Irpeniem a Buczą. Trzeciego

nie mam od niego wiadomości...

Dwie charkowskie znajome

Na przyklad haslo?". Okazuje się,

okropnym glosem, z okropnym

dnia wojny zaczęli nas mocno

Moja wspaniala znajoma i ko-

artystki pod ostrzalem wyje-

chaly z córkami na zachód. Jeden

wyrazem twarzy, ledwo wypo-

że zupelnie zapomnieliśmy, że

bombardować. Czwartego dnia

leżanka z Czarnobyla mieszka

znajomy facebookowy nie opu-

wiadając: ,,Tak bardzo nade mną

godzina policyjna zaczyna się

do naszego domu wlecial po-

(bardzo chcę, żeby tak bylo) we

ścil Charkowa i od ponad mie-

znęcali się i zgwalcili". Boże,

od siódmej. Spokojnie proszą

cisk. Ostrzelali cale miastecz-

wsi pod Iwankowem, zajętej

siąca siedzi w zimnych piwni-

jakże to niewypowiedziane

nas, abyśmy po prostu stali obok

ko z gradów. Bili wprost po do-

pierwszego dnia po ataku or-

cach, pod bombami, przeklinając

okropne! Ale coś obrzydliwego

i czekali na pozwolenie na po-

mach ludności cywilnej. Wiele

ków. Do dziś nie mogę się z nią

w środku chce jeszcze więcej

czątek ruchu. I tak robimy. A za

tej ciemności... Więcej trupów...

jakiś czas zabieramy naszych

Więcej piekla... W duszy jakiś

pasażerów i jeszcze jeden samo-

wypaczony magnes przycią-

chód, którym wiozę tych star-

ga cię do ludzkiego cierpienia

szych, przestraszonych ludzi.

i przerażenia. Czy zarazilem się

Znowu  opuszczamy  mój

tym strasznym wirusem braku

Kijów.

czlowieczeństwa? Czy będę się

2 kwietnia 2022 roku,

cieszyć z okaleczonych zwlok

zdjęcia z wyzwolonej Buczy,

wrogów i postrzegać jako coś

Dmytrowki, Hostomela ­

zwyczajnego zdjęcia torturo-

to jest wlaśnie

wanych? Bo wydaje się, że im

dehumanizacja

więcej to wszystko widzę, tym

Mialem zamiar napisać o tym,

bardziej się do tego przyzwy-

co wydarzylo się dalej w marcu,

czajam. Czy w ogóle nadal je-

ale to, co teraz wieczorem zoba-

stem czlowiekiem?

czylem w mediach, nie pozwala

Chcę zobaczyć, co powie te-

mi myśleć o niczym innym niż

raz ten opozycyjny rosyjski

o tych niegdyś ulubionych miej-

bloger. Po Buczy. Przemilczy? Ja

scach pod Kijowem: Irpiń, Bucza,

zaś milczeć nie mogę...