24

nr 10 (398) | 31.05.­16.06.2022

Kurier kulturalny

www.kuriergalicyjski.com

Promocja I tomu rocznika ,,Res Carpathica"

Milo nam poinformować, iż

maksimum ostatniego glacjalu,

w czwartek, 9 czerwca 2022

posiedzeniom  Wojewódzkiej

r., odbędzie się w Centralnej

Komisji Turystycznej w Sta-

Bibliotece Górskiej Polskiego

nislawowie w 1925 r. (obecnie:

Towarzystwa Krajoznawczo-

Iwano-Frankiwsk), schroni-

Turystycznego w Krakowie

sku na Zaroślaku pod Hower-

promocja I tomu rocznika

lą, botanicznej perle Pokucia,

,,Res Carpathica".

czyli Dendrologicznym Par-

ku im. Apolinarego Tarnaw-

,,Res Carpathica" to rocznik

skiego w Kosowie, a w czę-

skladający się z trzech części

ści kronikarskiej o lwowskim

(dzialów): naukowej, popular-

wykladzie online dr Ksenii

nej i kronikarskiej. Powolany

Kiebuzynskiej nt. niebywalych

do życia przez powstale pięć lat

fotografii Juliusza Dutkiewi-

temu Stowarzyszenie o tożsa-

cza, VI Międzynarodowej Kon-

mej nazwie z siedzibą w War-

ferencji ,,Stanislawów i Ziemia

szawie, ma wypelnić niewąt-

i satysfakcją przyjmuję uka-

Stanislawowska w polskiej

pliwą lukę w karpackim świecie

zanie się pierwszego numeru

i ukraińskiej przestrzeni histo-

publikacji przyczynkarskich

RES CARPATHICA ­ nowego

rycznej", o Karpackim Biurze

i popularnonaukowych. Ma

rocznika poświęconego górom.

Wspólpracy  Ukraińsko-Pol-

przede wszystkim funkcjono-

Nie tylko dlatego, że nie ma ich

skiej w Truskawcu, Przelęczy

wać jako medium elektroniczne

wcale w Polsce za wiele, a poza

Tatarskiej w Gorganach z cza-

(https://rescarpathica.pl/rc/ca-

zaslużonymi ,,Wierchami" je-

sów dr. Stanislawa Vincenza,

tegory/rocznik-res-carpathi-

śli nawet są, to nie zaistnialy

Jadwidze Kuczabińskiej ­ za-

ca/), a dla Bibliotek i chętnych

w szerszej percepcji spolecznej.

lożycielce Towarzystwa Pol-

­ w wydruku papierowym.

Ale jestem glęboko przekona-

skiego w obwodzie czernio-

Inicjatorom tego projektu przy-

ny, że na swój rocznik w sposób

wieckim, jak również trochę

świecala myśl stworzenia swe-

szczególny zaslugują Karpaty

mini-recenzji  książkowych:

go rodzaju plaszczyzny ­ czy

­ jedne z największych i naj-

Patrice M. Dabrowski ,,The

pomostu ­ lączącej karpackich

piękniejszych gór w Europie,

Carpatians: Discovering the

twórców wszelkich zaintereso-

gór, które przez wieki bardziej

Highlands of Poland and Ukra-

wań i języków. Czy to karpac-

lączyly niż dzielily zamiesz-

milośnicy historii, geografii

przyjęla, by ,,Res Carpathica"

ine", szósty tom ,,Tamtego Lwo-

kie przedsięwzięcie się powie-

kujące w nich i u ich podnóża

i kultury mogą skorzystać z na-

znalazla zarówno szerokie gro-

wa" Witolda Szolgini w edycji

dzie? Wlaśnie otrzymalo swoją

ludy i narody. Oddawany w ręce

pisanych przystępnie tekstów

no czytelników, jak i chętnych

krakowskiej z nowymi ilustra-

szansę i... zaistnialo. Reszta za-

czytelników rocznik ma ambi-

naukowych. Rocznikiem mogą

do pisania tam autorów.

cjami, przypisami i indeksami,

leży od Was, Drodzy Czytelni-

cję lączyć naukę z jej populary-

także zainteresować się również

Z naszej strony dodajmy, iż

,,Tarnopolanie" Piotra Strzal-

cy i przyszli Autorzy rocznika

zacją i rejestrowaniem faktów

obcokrajowcy, przede wszyst-

w roczniku Czytelnik znajdzie

kowskiego, Jerzego Giedroycia

,,Res Carpathica".

o wspólczesności. Stąd sklada

kim dzięki abstraktom w języku

wiele tematów poświęconych

i Stanislawa Vincenza ,,Listy

Z recenzji dr. hab. Jarosla-

się z trzech dzialów ­ nauko-

angielskim i ukraińskim. Pod-

ukraińskim Karpatom. Wśród

1946­1969", ,,Zaleszczyki. Ri-

wa Balona, prof. UJ, z Instytutu

wego, popularnego i kronikar-

sumowując ­ pomysl wydawa-

nich te związane z historią tzw.

wiera przedwojennej Polski"

Geografii i Gospodarki Prze-

skiego. W pierwszym numerze

nia rocznika wydaje mi się tra-

,,Szpitala Serwackiego" w Wer-

Jana Sklodowskiego.

strzennej Uniwersytetu Jagiel-

każdy czlowiek gór znajdzie coś

fiony, dzielo potrzebne i mogę

chowynie (d. Żabie), zlodowa-

ZAPRASZAMY DO LEKTURY

lońskiego: Z wielką radością

dla siebie. W dziale naukowym

tylko życzyć, by inicjatywa się

ceniom w Czarnohorze podczas

DARIUSZ DYLĄG

Witryna literacka

MARIUSZ OLBROMSKI

NAD LISTEM ZE LWOWA

Bo każda pieśń jest ceglą diamentową

w wielkim gmachu ducha.

Starsi ludzie ­ to ani za próg,

I każdy wiersz ku slońcu żaglem plynie.

już powierzyli domy modlitwie.

I każdy obraz, każda rzeźba lączy i unosi

serca wielu swym wizyjnym pięknem.

To są ich worki w oknach i piach,

Różnym wyznaniem jest milości i nadziei.

to schrony ich i dzialobitnie.

Wśród dymów zniszczeń ­ tlenem.

Bo gdzie jeszcze jest taki gród,

14.V.22

takie ulice, place, przestrzenie?

SZLAKIEM ANHELLEGO

Wysoki Zamek i stamtąd widok

który zapiera oddech pięknem.

które nie mialy gdzie rodzić.

Jeszcze ta krucha porcelana w Drohobyczu:

Broń, Panie, od rozpaczy, proszę,

Bo gdzie jeszcze takie świątynie

Byl ojcem zakonnych niewiast,

bo trwa pozorny spokój,

gdy znowu jadą szlakiem Anhellego,

geniuszem żarliwym zdobione?

które oddaly cale swe życie

tablica na chodniku lśni po deszczu,

tym razem ukraińskie rodziny

Gdzie taki teatr jak teatrów król

Bogu, potrzebującym pomocy.

tylko po nocach budzi syren glos wysoki.

wydarte ze swych ziem i krajobrazów,

zaprasza skinieniem laurowym.

I stal się ojcem dla dziadów,

w kraj syberyjski, bezkres siny.

przygarnial ich z milością.

Przy domu Schulza w diamentowej rosie

I tyle w muzeach arcydziel,

Byl lodzią w nieszczęść powodzi.

lukizlocieni,kępyżonkili,niesfornestokrotki

Tyle tam polskich czaszek pozostalo

i tyle rzeźb na fasadach co dzień,

Choć na cmentarzu spoczywa

beztrosko gwarzą z pierwszym slońcem.

męczenników, a teraz tyle nowych osób

a nocą, gdy zblądzisz w starówce

w czas wojny przez Lwów kroczy.

zamęczonych zginie i jak w diabelskim

taka ratusza srebrzysta spowiedź.

Staje na dworcu, zagląda na place,

A jego wizje ­ slowem ­ pędzlem zatrzymane

mlynie wszystko się powtarza, choć

blądzi w zaulkach, po ulicach.

żyją ­ przez pokolenia dalej kroczą.

w innym czasie, ponoć w świecie

I jak to wszystko zabrać do torby,

Znów prosi ­ zachęca do pomocy.

Otwiera nadal drzwi na inne światy,

innym.

spakować i ot tak iść sobie,

postaci ­ sceny ­ których nikt nie dotknie.

ROK SCHULZA

gdy serce balaka, balaka ciągli,

O, nie mam prawa o tym nawet pisać

MOC TWORZENIA

że nigdzie indziej i koniec...

o tundrach, pracach ponad sily i obozach,

Mial być godny, lecz znów te same cienie

wielu kopalni sztolniach i o zaglodzeniu.

BALLADA O KS. Z. GORAZDOWSKIM

wstaly, które zamroczyly jego oczy

Rosyjskie orki dyszą nieustannie krwią,

O tych cudownych ponoć zorzach

i przemienily miasto, drohobycką ziemię,

grasują wściekle w morzu nieszczęść.

przy których oddech marzl i oczy

ulegaly wśród zwidów nagle oślepieniu.

Chodzil niegdyś po Lwowie

upiorny pochód ich codziennie kroczy.

Kto nowy dzień przeżyje tak po prostu

w przetartej sutannie,

i zwyczajnie dziś na Ukrainie?

Jadą, jadą znowu pociągów eszelony

byl nogą chromemu i okiem ślepemu.

Znowu ktoś strzela do artysty, do dzieci,

Kogo tam gorycz, kogo minie trwoga?

Slaby i chory i ciągle żebrzący,

kobiet, wiekiem pochylonych....

ze śpiewem, placzem, może modlitwą

a to co uzbieral zmienialo się

skryte mogily ­ rany na ludzkości...

A jednak wstają tam wciąż nowe pieśni

o ocalenie i o powrót tam, gdzie choć

nie żylo się też czasem latwo, lecz

nagle w obiad dla glodnych

i wiersze, zawsze wolne, śnią poeci

i w przytulisko dla bezdomnych.

lilie ­ kwiaty aniolów ­ na odkryte worki,

o, jakże często z glową dziś na karabinie.

pachnial chleb matczyny, bylo się u siebie.

Ktoś mural tworzy, wystawę ktoś otwiera

Codziennym trudem życie kwitlo.

Chodzil niegdyś po Lwowie

lilie ­ kwiaty aniolów ­ na odkryte zwloki,

V.22

w przetartej sutannie,

strumienie żalnych modlitw aż w obloki.

znów w piwnicy, ktoś nową sztukę pisze,

byl domem dla matek,

choć jego teatr zburzony jest zupelnie.