25

nr 13­14 (401­402) | 29.07­15.08.2022

Wydarzenia

www.kuriergalicyjski.com

Dom Polski w Samborze Sztabem Pomocy Humanitarnej

Salę, w której kiedyś

tańczono poloneza, teraz

wypelniają dary, a zamiast

na lekcję języka polskiego,

dzieci przychodzą, by

pomóc rodzicom rozdawać

jedzenie uchodźcom

wojennym. Tak zmienilo

się życie Polaków

w Samborze po wybuchu

wojny na Ukrainie.

TEKST I ZDJĘCIA

KARINA WYSOCZAŃSKA

W

MARIA ZIEMBOWICZ (OD LEWEJ) I KSENIA Z KIJOWA

pierwszych dniach ro-

psychologiczną. Ale kiedy zro-

syjskiej inwazji Dom

kulturalnej znalazla też Kse-

zumialam, że nie mam innego

Polski w Samborze stal

nia. 400 metrów od jej budyn-

KATERYNA Z IZIUMU

wyjścia ­ mala potrzebowala

się miejscem wypoczynku ucie-

ku w Kijowie spadla rakieta.

specjalnych kaszek, na które

W końcu dotarliśmy do Sambo-

Są to ludzie szczególnie zagro-

kinierów wojennych z ostrze-

Wtedy zrozumiala, że musi ra-

żeni, oni nie mogą sobie pora-

liwanych miejscowości. Jak

tować swoje dzieci ­ czterolet-

nie mialaby alergii, przyjecha-

ra. Tu znaleźliśmy mieszkanie.

lam tutaj. I nigdy nie zapomnę

Jednak oprócz dokumentów

dzić bez pomocy z zewnątrz

wspomina Maria Ziembowicz,

niego synka i trzymiesięczną

tego dnia... ­ wspomina Ksenia

i odzieży w której przyjechali-

­  powiedzial  wolontariusz

prezes Domu Polskiego w Sam-

córeczkę.

z Charkowa.

śmy nie mieliśmy nic ze sobą.

borze, nikt nie spodziewal się, że

­ Najpierw wynajęliśmy dom

i znowu się wzrusza. ­ Przy-

jechaliśmy tutaj i wolonta-

Wolontariuszki Domu Polskie-

W pomoc najbardziej po-

rozpoczęcie tak okropnej woj-

w obwodzie kijowskim, gdzie

go daly nam odzież dla dzieci,

trzebującym angażują się rów-

ny jest możliwe i nikt nie wie-

chcieliśmy przeczekać bom-

riuszki przyjęly nas jak rodzi-

nę. Martwily się, czy mamy co

jedzenie, dostaliśmy leki, któ-

nież najmlodsi mieszkańcy

dzial jak ma się zachować. Jedno

bardowania. Jednak zaczęly

jeść, pytali czego potrzebuje-

rych potrzebowaliśmy. Jeste-

Sambora.

bylo pewne ­ trzeba pomagać

nam się kończyć kaszki dla nie-

śmy im bardzo wdzięczni ­ po-

­ Od samego rana do nocy

i wspierać się nawzajem.

mowląt. Wtedy nie bylo je gdzie

my dla dzieci. Dali nam maka-

ron, kasze,pieluchy, serwetki

wiedziala Kateryna.

dzieci są z nami. Zostawić ich

­ W drugim dniu wojny za-

je kupić. Jako matka odczulam

w domu bylo strasznie, byly

dzwonila do mnie pani z Pol-

wielki strach. Rozumialam, że

i znaleźli tak potrzebne dla nas

Dom Polski w Samborze

kaszki dla niemowląt. To bylo

częste alarmy. Więc żeby się

ski, której wcześniej nie zna-

my ­ dorośli damy sobie rade,

dziala nadal jako

coś niesamowitego. Plakalam

o nie martwić, zabieraliśmy

lam. Otrzymala mój numer od

ale moje male dziecko nic in-

je tutaj. Coś pomagaly, czasem

zaprzyjaźnionych osób. Za-

nego nie moglo jeść ­ ze lzami

tutaj pierwszego dnia. Wolon-

wielki sztab pomocy

tariuszki uściskaly nas i za-

przeszkadzaly, różnie bylo ­

pytala czy może przyjechać do

w oczach wspomina pani Kse-

humanitarnej.

wspomina Iwanna Augustyn,

nas grupa z Energodaru, która

nia. ­ Mieliśmy jeden samochód,

pewnialy, że wszystko będzie

Docierają tu dary

dobrze. Dziś nie tak po prostu

Polka z Sambora. ­ I nadal przy-

udaje się do Polski. Powiedzia-

pięcioro doroslych, dwoje dzieci

glównie z Polski, ale

zalożylam ten sweter, bo rów-

chodzi tu dużo ludzi. Robimy

lam, że chętnie ich przyjmiemy

i psa. Żeby móc razem wyjechać,

też z Anglii, Francji

listę osób, które do nas przy-

w Domu Polskim, poczęstujemy

zostawiliśmy wszystkie swoje

nież otrzymalam go w Domu

i Wloch. Wolontariusze

Polskim. Wciąż go noszę i je-

chodzą. Wczoraj mieliśmy 82

kawą, herbatą, żeby chwilę mo-

rzeczy. Ale największy problem

stem bardzo wdzięczna ­ opo-

rodziny. Są to glównie miesz-

gli odpocząć. W sumie tych osób

polegal na tym, że aby wydostać

przekazują je

wiedziala pani Ksenia.

kańcy wschodniej Ukrainy:

przyjechalo okolo 90. Wśród

się spod Kijowa, musieliśmy je-

uciekinierom

Doniecka, Lugańska, Mariupo-

Okrucieństw tej wojny za-

nich dużo bylo matek z dziećmi

chać przez Bialą Cerkiew, gdzie

wojennym, obronie

la, Iziuma, Kramatorska. Czym

i osób starszych. Niektórzy zo-

w tym czasie toczyly się ostre

znala również Kateryna. Wraz

terytorialnej,

z dziećmi przyjechala do Sam-

możemy, staramy się im pomoc.

stali na nocleg, odpoczęli i udali

walki ­ kontynuowala miesz-

żolnierzom oraz

bora na początku marca, kiedy

się na granicę. Później przy-

kanka stolicy.

Przed 24 lutego

pozostalym

w jej rodzinnym domu, przez

jeżdżaly do nas kolejne osoby,

Pokonując strach, rodzina

w Domu Polskim

na Wschodzie

tydzień ukrywając się w schro-

które zmuszone byly opuścić

udala się jednak w drogę. Po

nie przed wybuchami, dzieci

swoje domy ­ wspomina Maria

dwóch dniach dotarli do Sam-

w Samborze dzialaly

mieszkańcom

przestaly odróżniać dzień od

Ziembowicz.

bora, gdzie teraz czują się bar-

zespoly muzyczno-

ostrzeliwanych

nocy. Walki w Iziumie zaczęly

W kolejnych dniach do Domu

dziej bezpieczni.

taneczne, byly

miejscowości.

się nasilać. ­ Straciliśmy wodę

Polskiego zaczęla docierać po-

­ W Samborze powiedzieli

organizowane obchody

Jednym z takich wolontariu-

i ogrzewanie, a marzec byl bar-

moc  humanitarna.  Wszyst-

nam, że możemy znaleźć pomoc

świąt państwowych

dzo zimny. Moje najstarsze

szy jest Pawel, który do począt-

kie pokoje szybko wypelnily

w Domu Polskim. Na początku

i kościelnych, a latem

dziecko jest chore i potrzebo-

ku rosyjskiej inwazji mieszkal

się lekami, środkami higieny,

bylo nam bardzo niezręcznie

waliśmy leków. Dlatego zdecy-

w Charkowie, a teraz przywozi

żywnością i odzieżą. Codzien-

o coś prosić. Zawsze dawalam

dzialala tu Letnia

dowaliśmy się opuścić miasto.

pomoc humanitarną do rodzi-

nie przychodzilo tu po pomoc

sobie radę sama, zarabialam

Szkola Języka i Kultury

mego miasta.

Pomogli nam w tym wolonta-

dziesiątki rodzin, które staly

i staralam się jeszcze innym

Polskiej oraz Polonijny

riusze. Najpierw przyjechali-

­ Ta pomoc jest bardzo po-

się ofiarami tej niechcianej i ni-

pomagać. A teraz znalazlam się

Festiwal Sztuki.

śmy do Swiatogorska, później

trzebna. Wskutek dzialań wo-

czym niesprowokowanej wojny.

w sytuacji, kiedy sama mu-

Polacy w Samborze

do Slowiańska, skąd pocią-

jennych wielu mieszkańców

W  tak  trudnym  czasie

sialam prosić o pomoc, mu-

nie tracą nadziei, że

giem dojechaliśmy do Lwowa.

obwodu charkowskiego pozo-

wsparcie w polskiej placówce

sialam przekroczyć barierę

wojna niedlugo się

stalo bez domu. Niektóre firmy

już nie dzialają, ludzie nie mają

skończy. Wierzą, że

pracy. Jest dużo ludzi, którzy

Ukraina zwycięży i Dom

naprawdę potrzebują pomocy.

Polski znowu stanie

W pierwszej kolejności są to

się ośrodkiem kultury

samotne matki z dziećmi, oso-

i tradycji polskich.

by starsze i niepelnosprawne.