37

nr 23­24 (411­412) |20.12.2022­16.01.2023

Kurier kulturalny

www.kuriergalicyjski.com

Najlepszy czas

Nawet podczas dziejowej zawie-

zakurzone, bo kto w przedświą-

ruchy rodzą się dzieci, kwitnie

tecznym rozgardiaszu mial czas

milość. Nie ma żadnego powodu,

pomyśleć o wymieceniu śmie-

byśmy się poddali i ulegli zlu.

ci z wszystkich kątów. Mag

­ To prawda ­ zgodzila się

uśmiechnąl się i podniósl deli-

z nim Wiedźma. ­ Jeśli przesta-

katnie pająka kurczowo trzy-

AGNIESZKA SAWICZ

niemy szukać radości ­ prze-

mającego się swojej nici.

Mikolaj wysiadl z sań, wy-

gramy. Nie wolno zapominać,

­ On wciąż ma nadzieję, że

przągl renifery i uściskal je ser-

że kryje się ona w drobiazgach,

nie stanie mu się żadna krzyw-

decznie. Zanim wszedl do domu

w okruchach wspomnień, czy-

da ­ powiedzial, a Przyjaciólka

przystanąl jeszcze i pomachal

imś uśmiechu, uścisku dloni,

zerkając mu przez ramię dodala:

gwiazdom. Zamigotaly, choć nie

cieplym slowie. Jestem prze-

­ Ma też wiarę ­ ufa, że nie

tak radośnie, jak w minionych

konana, że większość ludzi na

zrobisz mu krzywdy.

latach. Mikolaj westchnąl. Jemu

świecie zamienilaby drogie

­ Jeśli jeszcze potraktuję go

też nie bylo zbyt wesolo. Gdy

prezenty na czyjąś bliskość, na

z milością, bezpiecznie spędzi

przemierzal niebo nad sąsiednią

przyjaźń, czuly gest. To można

tę zimę w domu, a wiosną po-

krainą widzial lęk w oczach lu-

dać zawsze i za darmo.

wróci do ogrodu ­ roześmial się

dzi, a wojna, która rozpanoszy-

Mlodzieniec spojrzal na krzą-

Mag, sadzając stworzonko na

la się w ich ojczyźnie, odbierala

tających się wokól stolu gości.

galęzi jemioly.

życie i zwyczajną codzienność.

Dziewczyna uspokajająco gla-

Gdy odwrócil glowę napotkal

Jedno na zawsze, a drugie... Tego

dzila obrus, przekonując go, że

spojrzenie Wiedźmy i pomy-

nikt nie wiedzial.

świąt zaprosimy do nasze-

przybyć na wigilijną kolację,

doskonale leży, a misy, kubki

ślal, że zbyt rzadko zaglądamy

­ Myślisz o tych, którzy

go stolu tych, którzy schroni-

musieli odpocząć w ciszy.

i talerze dodają mu niezwyklego

w czyjeś oczy. Boimy się ujrzeć

cierpią. ­ Stara Kobieta wyro-

li się w Osadzie. Oczywiście

­ Byle nie za wielkiej ­ szep-

uroku. Orzechy i mak mościly się

w nich smutek, ale też i radość

sla za jego plecami. Okryla się

będziesz mial przygotowane

nąl jej Wędrowiec. ­ Gdy slychać

obok ziaren pszenicy, makow-

na nasz widok.

szczelnie wydzierganą przez

jakieś niespodzianki? ­ Sta-

tylko wlasne myśli, rzadko po-

ce lypaly nieco z ukosa na takie

Aniol trącil skrzydlem stos

Dobrą Wróżkę chustą i chuch-

ra Kobieta obdarzyla Mikolaja

jawiają się te dobre. Czlowieka

swawole, dostojne i zdyscypli-

świątecznych kartek i rozsypal

nęla w zziębnięte dlonie.

uśmiechem.

dopadają smutki, a przecież nikt

nowane czekaly cierpliwie na

życzenia spelnionych marzeń,

­ Chcialbym im pomóc, bez-

­ W tym roku będzie to nie-

nie chce rozpaczać w czas świąt.

swoją kolej. Pachnialo grzybami

zdrowia i radosnych świąt.

silność jest najtrudniejsza ­

zwykle trudne zadanie, bo nie

Teraz każdy z nas szuka otuchy.

i chrzanem, piernikiem i wani-

Rozpierzchly się po domu, wy-

wyznal Mikolaj dokladnie w tej

będę mógl nikomu podarować

Trudno bylo nie przyznać

lią, barszczem i kapustą. Aro-

mknęly do ogrodu, poszybowa-

chwili, w której jedna z gwiazd

tego, czego pragnie najbardziej.

Wędrowcowi racji. Dzwonecz-

maty, choć tak różne, splataly się

ly w świat wprost do tych, do

oderwala się od niebosklonu

Ale mam nadzieję, że uda nam

ki na choinkowych galęziach

w woń, która już zawsze kojarzyć

których byly adresowane.

i miękko opadla w stronę zie-

się wyczarować dla wszystkich

rozśpiewaly się, a na twarzach

będzie się z cieplem rodzinne-

Dziecko wyjrzalo przez okno

mi. Przez chwilę oboje śledzili

kilka chwil spokoju i nadzieję,

zgromadzonych pojawily się

go domu. Nie rywalizowaly, lecz

i zasluchalo w glosy niosące do-

ją wzrokiem, lecz gwiazda zgu-

bo bez niej wszystko traci sens.

z początku nieśmiale, z czasem

zgodnie pisaly harmonijną opo-

bre slowa. Zdawalo mu się, że

bila się gdzieś w gęstwinie lasu.

Aniol sluchal ich rozmowy

coraz szersze uśmiechy. Tylko

wieść, poskladaną ze skrajności,

gdzieś w lesie, na szczycie jodly,

Wtedy objęci ruszyli w stro-

zapalając świecę. Jedna nie mo-

Dobra Wróżka miala wątpliwo-

które tworzą najpiękniejszą, bo

rozblysla ta wyjątkowa gwiazda.

nę domu, czas bylo świętować.

gla rozproszyć mroku, lecz ko-

ści, czy powinna się cieszyć.

różnorodną historię.

­ Czy to możliwe, że jest

­ Wiem, że nie poddadzą się

lejne sprawialy, że okna domu

­ Przecież mieszkańcy są-

Sąsiadka szukala miejsca dla

tak blisko nas? ­ zapytalo

i zwyciężą, a jednak trudno mi

jaśnialy, wskazując drogę zblą-

siedniej krainy marzną i cier-

smakolyków myśląc, że tak na-

zdumione.

się pogodzić z tym, co dziś wi-

kanym wędrowcom. Skrzydlaty

pią. Jak możemy się dziś rado-

prawdę nie ma większego zna-

­ To, co niezwykle, zawsze

dzialem ­ mówil Mikolaj. ­ Po-

wiedzial, że zlo można pokonać

wać? ­ pytala.

czenia co poda, że najważniej-

jest bliżej niż myślimy ­ przy-

nadto mam świadomość tego,

tylko mnożąc okruchy dobra.

Kot zamruczal uspokajająco.

sze jest to, czy będzie mial kto

pomniala Wiedźma. Przytulila

że mój smutek i żal jest niczym,

Pewnego dnia będzie ich tak

­ Tam mieszkają dobrzy lu-

tych przysmaków skosztować.

Dziecko i wspólnie zasiedli do

w porównaniu z tym, co czują ci

wiele, że dla niegodziwości nie

dzie ­ przypomnial. ­ Napraw-

Sąsiad uśmiechal się do niej

stolu.

wszyscy ludzie.

wystarczy miejsca na świecie.

dę sądzisz, że ktoś spośród nich

myśląc, że z każdym rokiem

W nocy, która wcale nie byla

­ Każdy ból jest na swój spo-

Choinka wyprostowala się,

chcialby, żebyśmy rozpaczali?

jego żona wygląda coraz pięk-

cicha, rozlegly się kroki spóź-

sób największy. A my róbmy to,

by ukryć prezenty, szeleszcząc

Jestem pewien, że każdy na swój

niej i że milość sprawia cuda,

nionych gości. Choć może nale-

co możemy. Nawet, jeśli wyda-

ostrożnie lańcuchami i stuka-

sposób czerpie teraz pociechę

bo za siateczką zmarszczek on

żalo powiedzieć, że przybywali

je się, że to male i nieznaczą-

jąc delikatnie bombkami. Nie

ze świąt. Przychodząc, jak co

wciąż widzi mlodą kobietę.

w najlepszy możliwy czas.

ce gesty, to od nich zaczynają

chciala robić zbyt wielkiego

roku, przypominają nam, że są

Skrzaty kręcily się pod sto-

Wesolych  świąt!  Mimo

się cuda. Gdy nadejdzie czas

halasu ­ goście, którzy mieli

na świecie rzeczy niezmienne.

pami domowników i gości, nieco

wszystko i wbrew temu, co zle.

Haftem przybliżamy zwycięstwo

Ekonomistka i mistrzyni

haftu Olena Kornijenko

z Iwano-Frankiwska (dawn.

Stanislawowa) mikrohaftem

zdobi breloki dla ukraińskich

żolnierzy. Artystka

wyhaftowala kolekcję broszek

w barwach narodowych

Ukrainy, które są sprzedawane

na dobroczynnych

kiermaszach za granicą.

SABINA RÓŻYCKA

OLENA KORNIJENKO

tak bardzo spodobal się przyja-

Utalentowana artystka uro-

W pracy Olena wykorzystu-

w specjalistycznych sklepach

ciolom i koleżankom, że posypa-

dzila się w obw. czernihowskim

internetowych.

je cieniutkie kolorowe plótno

ly się zamówienia na takie same

i na Przykarpaciu mieszka od

(przeważnie biale lub czarne).

Wiele swoich wyrobów ar-

breloki z ich imionami. Takie-

lat. Jest ekonomistką, studiuje

tystka  podarowala  ukraiń-

go nawalu pracy Olena się nie

W czasie agresji rosyjskiej pre-

psychologię, rękodzielem zaj-

spodziewala. Byla zadowolona,

feruje kolory flagi ukraińskiej ­

skim żolnierzom. Przed kilko-

muje się od dzieciństwa.

plótno niebieskie i żólte.

ma miesiącami zwrócila się do

a jednocześnie pracowala, pra-

­ Haftowalam serwety, ob-

Artystka haftuje cieniut-

niej koleżanka Natalia Grycen-

cowala, pracowala i udoskona-

razy, bluzki i ikony. Przed czte-

ko z propozycją przekazania

kimi ostrymi iglami z dużymi

lala swoje umiejętności.

rema laty w jednym ze skle-

uszkami. Rzadko używa oku-

jej patriotycznych wyrobów

Z czasem artystka zaczę-

pików Wiednia zobaczylam

la ozdabiać krzyżykami i pól-

larów, pracuje bez lupy, prze-

na zagraniczne kiermasze do-

wyroby, ozdobione mikroha-

krzyżykami nie tylko wisiorki,

ważnie przy dobrym dziennym

broczynne w państwach eu-

ftem ­ opowiada Olena ­ Zro-

świetle, bardzo rzadko (jedynie

ropejskich. Wiele wyrobów

ale i bransolety, kolczyki oraz

zumialam, że to jest wlaśnie

z narodową symboliką ­ ozdoby,

tworzyć ozdoby tematyczne.

gdy ma terminowe zamówie-

to, czego wciąż szukalam i tym

nie) wieczorem przy oświetle-

obrazy, poduszki ­ które ludzie

­ Wzorów do swoich prac

będę się teraz zajmować.

zobaczyli za granicą, zaczęli za-

poszukuję w Internecie ­ kon-

niu elektrycznym, ale tylko do

Po powrocie do domu Ole-

tynuuje artystka. ­ Czasem

godz. 21:00. Wymiary prac robią

mawiać dla swych przyjaciól,

na zaczęla haftować drobniut-

wrażenie ­ średnia dlugość wi-

wolontariuszy, dobroczyńców.

wisiorek-amulet z zakodowa-

używam specjalnego progra-

kimi krzyżykami na cienkim

Uzyskane w ten sposób fundu-

mu, przy którego pomocy imio-

siorka to 20­35 mm, kolczyków

nym imieniem jej matki. Olena

plótnie. Jej pierwszą pracą,

­ 16­20 mm. Instrumenty, plót-

sze kobieta przekazuje na po-

wystawila wyrób w sieciach

na lub życzenia przenosi się na

ozdobioną mikrohaftem byl

trzeby Sil Zbrojnych Ukrainy.

spolecznościowych. Wisiorek

kilka wersji wizerunków.

no, nici i forniturę Olena kupuje