img
25
nr 9 (445) 17­30.05.2024
Okruchy historii
www.kuriergalicyjski.com
Polski historyk Jan Ptaśnik
Bohaterem naszej
Kraków (1920) Życie żaków krakowskich,
dzisiejszej opowieści
Warszawa (1957).
26 lipca 1925 roku ożenil się z zie-
będzie Jan Ptaśnik
mianką Zofią Malachowską, z którą mial
(1876­1930) ­ znany polski
syna Mieczyslawa, przyszlego historyka
historyk, mediewista,
i wieloletniego dyrektora Zarządu Muze-
historyk kultury,
ów i Ochrony Zabytków w Ministerstwie
czlonek Towarzystwa
Kultury i Sztuki.
Historycznego we Lwowie,
Do grona jego uczniów należą: Julia Bry-
profesor (1910), czlonek
stiger, Lucja Charewiczowa, Anna Jędrze-
jowska, Jadwiga Mozolowska, Józef Sko-
rzeczywisty Akademii
czek, Maria Świeżawska-Wojciechowska,
Umiejętności w Krakowie
Zygmunt Wojciechowski, Józef Zieliński.
(1929).
W swoich zainteresowaniach badaw-
czych podejmowal badania nad historią
GMACH GLÓWNY UNIWERSYTETU LWOWSKIEGO, DAWNY GMACH
kultury ­ materialnej i duchowej. Byl jed-
PETRO HAWRYLYSZYN
SEJMU GALICYJSKIEGO, R. 2016
JAN PTAŚNIK
nym z pionierów, jeśli chodzi o te badania
Urodzil się 15 stycznia 1876 r. w miej-
zdal państwowy egzamin z historii i geo-
organizowanych przez Akademię Umiejęt-
na gruncie polskim. Największe zaslugi
historycznego, Towarzystwa bibliotekarzy
scowości Mikloszowice (ob. wioska w pow.
ności w Krakowie. Wynikiem tych ekspedy-
polożyl w badaniach nad historią kultury
grafii, zapewniający mu możliwość pracy
polskich i in. Od 1920 r. ­ profesor Uniwersy-
bocheńskim w woj. malopolskim) w rodzi-
cji stalo się 2-tomowe wydanie źródel ,,Acta
miast polskich w średniowieczu i okresie
w szkole, którą podjąl najpierw w gimna-
tetu Lwowskiego i kierownik katedry Historii
nie chlopskiej. Ukończyl szkolę ludową
Camerae Apostolicae" (1913) i ,,Analecta Va-
staropolskim.
zjum im. Jana III Sobieskiego w Krakowie,
wieków średnich. Od 1923 r. ­ redaktor na-
i gimnazjum w Bochni. W latach 1897­1901
ticana 1202­1366" (1914), a również szereg
Zmarl 22 lutego 1930 r. we Lwowie.
a następnie w Przemyślu. Przeniesienie do
czelny czasopisma ,,Kwartalnik Historyczny".
studiowal na Wydzialach prawa i filozofii
prowincjonalnego Przemyśla mlody uczo-
prac poświęconych stosunkom Polski ze
Gazeta ,,Kurier Warszawski" 24 lutego
Wychowal szereg utalentowanych
Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie.
Stolicą Apostolską (,,Kollektorzy Kamery
pisala: ,,Wczoraj w nocy zmarl po spóźnio-
ny potraktowal jak wygnanie".
uczniów ( J. Dąbrowski, R. Grodecki, L.
Badacz Piotr Biliński pisze o nim:
apostoskiej w Polsce Piastowskiej" (1907),
nej operacji woreczka żólciowego dr Jan
W gimnazjach krakowskim i przemy-
Charewiczowa, S. Lempicki, K. Maleczyń-
,,Pochodzil z chlopskiej rodziny, byl sy-
,,Denar świętego Piotra obrońcą jedności
Ptaśnik, profesor historji średniowiecznej
skim pracowal w latach 1901-1907. Równo-
ski i inni). Lwowski okres dzialalności Jana
nem Marcina i Anny z Sadulskich. Szkolę
politycznej i kościelnej w Polsce" (1908), ,,Gli
na uniwersytecie lwowskim, czlonek Aka-
cześnie przygotowywal się do doktoratu na
Ptaśnika charakteryzuje się studiami nad
ludową ukończyl w rodzinnej wsi, a na-
seminarium Zakrzewskiego. W 1903 r. obro-
Italiani a Cracovia del XVI secolo al XVIII"
demji Umiejętności. Pogrzeb odbędzie się
historią miast polskich (,,Miasta w Polsce"
stępnie przeznaczony na księdza, ksztal-
(1909), ,,Wloski Kraków za Kazimierza Wiel-
we wtorek 25 b. m., o godzinie 15-ej z kryp-
nil przewód doktorski na temat ,,Pierwszy
(1922), ,,Walki o demokratyzację Lwowa
cil się w gimnazjum w Bochni, gdzie za-
kiego i Wladyslawa Jagielly" (1910).
ty Ojców Bernardynów".
Boner, czyli początek magnackiej rodziny
od XVI do XVIII w." (1925), ,,Miasta i miesz-
przyjaźnil się z Franciszkiem Bujakiem
W roku 1907 na podstawie obrony pra-
W 1931 otrzymal pośmiertnie Medal
w Polsce w wieku XVI" na Uniwersytecie
czaństwo w dawnej Polsce" (1934). Rów-
i Kazimierzem Kaczmarczykiem. W 1896
cy ,,Z dziejów kultury wloskiego Krakowa"
Niepodleglości.
Jagiellońskim.
nież w tym czasie badal historię polskiego
roku po zdaniu matury zapisal się na Wy-
Piotr Biliński zwraca naszą uwagę:
habilitowal się na Uniwersytecie Jagielloń-
wydawnictwa. Opublikowal zbiór materia-
Na podstawie:
dzial Prawa Uniwersytetu Jagiellońskie-
skim. Od 1907 r. jest prywat-docentem, a od
,,Po uzyskaniu stopnia naukowego zostal
lów źródlowych ,,Monumenta Poloniae ty-
go. Jednak nie zabawil tam dlugo, już po
1909 ­ profesorem UJ. W latach 1910­1912
1. BilińskiP.Jan Ptaśnik 1876­1930.
wyslany przez Akademiię Umiejętności do
pographica XV et XVI saeculorum" (1922)
roku przeniósl na Wydzial Filozoficzny,
zwiedzil w celu archeograficznym Norym-
Режим доступу: https://www.polskietra-
Rzymu w ramach slynnej Ekspedycji za-
i szereg prac: ,,Papiernie w Polsce XVI w."
gdzie jego umilowaną muzą zostala Klio.
bergę, Brukselę, Londyn. Opis tej podróży
dycje.pl/postacie/widok/358
początkowanej przez Wladyslawa Abra-
(1920), ,,Drukarze i księgarze krakowscy
Uczestniczyl w życiu akademickim uczel-
hama, Bronislawa Dembińskiego i Stani-
zamieścil w ,,Akta norymberskie do dziejów
2. Jan Ptaśnik, Internetowy Polski
XV i XVI wieku" (1922). Opublikowal też
ni przez dwie kadencje pelniąc obowiązki
handlu z Polską w wieku XV" (1909­13) i kil-
Slownik Biograficzny.
slawa Smolkę w 1886 roku. W Archiwach
szereg prac z historii polskiej i europejskiej
3. Тельвак В. В. Птасьнік Ян
prezesa Kola Historycznego Uczniów UJ.
ku pracach, poświęconych życiu i twórczo-
Watykańskich spędzil z przerwami kilka
kultury. Do najbardziej znanych należą:
[Архівовано 24 листопада 2016 у
Ksztalcil się na seminariach prowadzo-
ści Wita Stwosza ,,Ze studiów nad Witem
lat, biorąc prawie co roku udzial w archi-
Kultura wloska wieków średnich w Polsce
Wayback Machine.] // Енциклопедія
nych przez Wincentego Zakrzewskiego,
Stwoszem i jego rodziną" (1910).
walnej wyprawie. Kwerendy te zaowoco-
(1922), Miasta i mieszczaństwo w dawnej
історії України : у 10 т. / редкол.: В. А.
Stanislawa Krzyżanowskiego i Boleslawa
waly nie tylko licznymi publikacjami do-
W latach I wojny światowej kompleto-
Polsce (1934), Bonerowie, Rocznik Kra-
Смолій (голова) та ін.; Інститут істо-
Ulanowskiego. Do swoich mistrzów czul
wal material do zbioru dokumentów ,,Cra-
tyczącymi kultury wloskiej i stosunków
kowski (1905), Studia nad patrycjatem
рії України НАН України. ­ К.: Науко-
żal, że po skończeniu studiów nie ulatwi-
covia artificum 1300­1500" (1917).
między Stolicą Apostolską, a Polską w śre-
krakowskim, Rocznik Krakowski, (1913)
ва думка, 2012. Т. 9: Прил ­ С. С. 56.
li mu zawodowego startu i nie zatrzymali
W roku 1918 zostaje czlonkiem ­kore-
dniowieczu, ale przede wszystkim trzema
Kultura wieków średnich, Warszawa 1959
w nauce. W latach 1898­1900 pracowal
spondentem, a w roku 1929 ­ czlonkiem
4. Чорновол І. 100 видатних львів'ян.
tomami edycji źródlowych ,,Monumenta
Dzieje handlu i kupiectwa w Krakowie,
jako aplikant w Archiwum Akt Dawnych
rzeczywistym Akademii Umiejętności w Kra-
2-ге вид. Львів: Левада, 2020. 443 c.
Poloniae Vaticana".
Kraków (1911) Gli Italiani a Cracovia dal
Miasta Krakowa i jako bibliotekarz w se-
kowie. Byl czlonkiem Towarzystwa nauko-
5. Z kraju. Zgon profesora. ,,Kurier
W latach 1903­1905 i 1908­1911 jest
XVI secolo al XVIII, Rzym (1909) Papiernie
minarium historycznym UJ. W 1901 roku
wego we Lwowie, Polskiego Towarzystwa
Warszawski", s. 3, Nr 54 z 24 lutego 1930.
czlonkiem ekspedycji archeologicznych,
w Polsce XVI w., Rozprawy PAU, t LXII,
Witryna literacka
Wiersze z cyklu: Spacer po Lwowie
Na Ormiańskiej
przemawia i Wanda swoje
bardziej niezwykla, bardziej bliska
zapatrzenie ciągle wznosi
niż nawet w najpiękniejszych snach.
Gdy na Ormiańskiej życie kwitnie
do tego który zmarl, lecz serce
Ulica Mariana Hemara
i krążą zakochane pary,
z nią na zawsze zlączyl
rzuć także mnie tam losie czasem
wieńcem otacza go czulości
bym przesiąkl miejsca tego czarem.
Gdzie jest ulica Mariana Hemara?
też za to iż swym pędzlem
Na księżycu co blądzi nad Lwowem
Stolików gwar niech wraz z muzyką
przedstawial zryw powstańczy
zagląda w stare zaulki śródmieścia,
przyjmie i mnie pod gwiazd bezmiary
tęsknoty które wciąż ożywial
snuje niemo srebrzystą opowieść.
które gdy w górze drżąc zatańczą
sceny dni tamtych jak świętości
rozsrebrzą dachy, mury, bruki stare.
i leczyl wielu ślepcom oczy.
A przy niej jakie gwiazdy blyszczą.
Ta z prawej ­ to Zuli Pogrzelskiej?
Rozmowa z Nikiforem
I daj rozmowę znów przyjazną
Inna to pewno Hanka Ordonówna?
jak zawsze gdy we Lwowie witam się
Ta przecudowna Miry Ziemińskiej?
z każdym prastarym kamieniem
Siedzisz sobie krynicki mocarzu
A ta Bogdańskiej, czy Santorki?
i wznoszę toast w bliskich gronie.
dawniej dziwną silą ciągle pędzony
I tyle nowych zapala się jeszcze...
aby malować dzień po dniu
Bo takie chwile są uśmiechem,
calymi latami w ciszy wielu godzin,
Ach, jakie roje drżące wokól krążą,
ULICA ORMIAŃSKA
który choć kruchy w sercu pozostaje.
a zawsze w biedzie i w chorobie.
ze światla wysnul pewno dźwięki,
Rozjaśnia szare dnie i mroki.
Tysiące dziel nas uczy twoich dzisiaj
tak malo slów, gdy szliśmy. Jej dloni
które w harmonie piękne się skladają
I jest królewskim darem.
Kapelusz zmięty i paleta w dloni
powitalny gest i lot, gdy staje przed
i lekko tworzą nadal cud ­ piosenki.
jak można na otoczenie spoglądać.
farby ze śliną gruźlika zmieszane,
I skąd ty dar taki zyskaleś
swym dawnym domem i wnika w czasy
Pod pomnikiem A. Grottgera
a jednak zjawy twe na kartkach
i takie okulary czulością natchnione?
zagubione, w milczącym natężeniu
Po polsku, w jidisz i po ukraińsku
tak wyśmiewane i lekceważone
chlonie... glosy i twarze już minione...
slowa jak jasne chmury się mieszają.
Na Lyczakowskiej
Ten kamień ciągle milczy,
na calym świecie teraz zachwycają.
Uśmiechy, brawa, lzy wzruszenia
A później mówi tak po prostu:
ale nadal mówi
,,No to już, proszę, idźmy jednak stąd".
blękitną drogę na blyszczącej tarczy
swoim istnieniem miasto
Siedzisz tak sobie ciemięgo zbolala,
Cieniom Haliny Herbert-Żebrowskiej
smugą akwarel lekko zaznaczają.
dziwnie zloci choć bialy
w życiu tak beznadziejnie zagubiona
Bo to jest tak z milością, która cale życie
marmur skryty jest w pólmroku
a jednak skrzydla są w twym pędzlu
I znowu tam zapada zmierzch
skrycie plonie kiedy się zdajezasypal ją,
MARIUSZ OLBROMSKI
oświeca myśli i zadumę rodzi.
niosą nas w światy barwą zaznaczone.
a w mojej myśli wraca tamten dzień.
przygasil mialkim piaskiem zdarzeń czas,
Glębia milości ciągle tam
Jej cichy glos i jego śpiewny ton
że ona wraca w miejscu odwiedzonym ­