14

nr 15­16 (451­452) 30.08.­16.09. 2024

Wydarzenia

www.kuriergalicyjski.com

Byl czlowiekiem, który mial serce na dloni

Na starym polskim

cmentarzu w Drohobyczu

1 sierpnia br. zostal

pochowany Artur

Deska ­ publicysta,

historyk, filozof, dzialacz

spoleczny, nasz kolega

redakcyjny. Msza

święta pogrzebowa

z udzialem duchownych

Kościola lacińskiego

i Ukraińskiego Kościola

greckokatolickiego

zostala odprawiona

w kościele pw.

św. Bartlomieja

w Drohobyczu. Na

koszulę, pogadać, a przy okazji

byl ­ nie wiem, czy dobrze, czy

ostatnie pożegnanie

nakarmić barszczem na gęsinie.

źle ­ czlowiekiem dla wszyst-

przybyla rodzina

Artur pomagal ludziom. Pomagal

kich otwartym. I nawet byli na

Poznaliśmy się przypadkowo

kontynuować. Przyjeżdżam na

zmarlego, przedstawiciele

też pomagać. O tym, że byl sku-

pewno ci, którzy chcieli go tro-

przez internet i od razu coś mię-

Ukrainę od 2014 roku. Bylem po

wladz miejscowych,

teczny, że niósl dobro, świad-

chę przywlaszczyć dla siebie

dzy nami się zawiązalo. To wo-

raz pierwszy w Mariupolu. By-

czycie wy państwo licznie tu

bardziej, ale Artur byl tak jak

lontariusze, to jego chęć pomo-

lem tam na wojnie, bylem pod-

Konsulatu Generalnego

obecni.

ten duży kawalek chleba, który

cy, to co on robil. ,,Przyjeżdżaj do

czas oblężenia Mariupola, po-

RP we Lwowie,

Taras Kuczma, mer Drohoby-

można bylo rozdzielić między

mnie, drzwi są otwarte". Chyba

znalem ludzi i później to już tak

wspólnoty żydowskiej

cza, podkreślil, że Artur Deska

wielu. Byl wlaśnie tym czlowie-

cztery lata temu pierwszy raz

zostaje w sercu. Jeżdżę od po-

i Tatarów krymskich,

byl szczerym patriotą Polski,

kiem, który nie poświęcal czas

przyjechalem do Artura i od tej

czątku wojny, już nawet zaczy-

wolontariusze, sponsorzy

a również mial wielkie ukra-

dla jednego czlowieka, nie anga-

pory zawsze jak byla jakaś po-

na w moim paszporcie brakować

i przyjaciele z Ukrainy,

ińskie serce przepelnione mi-

żowal się dla jednego czlowieka,

trzeba, jak Artur prosil o po-

miejsca na stemple. I chcę, żeby

lością. Chcial, żeby wokól niego

ale angażowal się dla wielu lu-

moc dla Tatarów, czy nawet by

tę przyjaźń i tego, co zapocząt-

Polski i Holandii.

byly szczęśliwe dzieci, szczę-

dzi. Dla mlodzieży, dla dzieci, dla

po prostu porozmawiać. Mówil

kowaliśmy na początku wojny,

śliwa mlodzież i szczęśliwa

uchodźców, dla żolnierzy i dla

nieraz: ,,Przyjedź na barszcz".

nie stracić. I też chcę pokazy-

KONSTANTY CZAWAGA

spoleczność.

tych ludzi, którzy na ogól z nim

Zawsze przyjeżdżalem, bo ta-

wać ludziom, że to nie byl taki

ARTUR ŻAK

U

W imieniu Konsulatu Ge-

chcieli spędzić czas. Artur mial

kiego czlowieka nie da się za-

spontaniczny zryw, który trwa

roczystościom  pogrze-

neralnego RP we Lwowie slo-

wielkie serce, dużą mądrą glo-

stąpić. Jestem protestantem. Na

tylko chwilę, ale że trzeba dalej

bowym przewodniczyli:

wo pożegnalne wyglosil kon-

wę i to otwarte serce mial dla

pewne religijne rzeczy mogli-

pomagać, bo naprawdę potrze-

ks. proboszcz Miroslaw

sul Mateusz Natkowski, który

wszystkich ludzi, niezależnie od

śmy mieć różne poglądy, ale Ar-

by nadal są. Jeżdżę tam na front

Lech i o. Bruno Maria Neu-

powiedzial, że Artur Deska byl

narodowości czy religii. Myślę,

tur potrafil to tak wszystko do-

i widzę jak to wygląda i nie chcę

prawdziwym  ambasadorem

mann z klasztoru bonifratrów

że on nawet znajdowal wspólny

skonale polączyć, że mogliśmy

tego zaprzestać.

w Warszawie.

polskości na Ukrainie.

język z ateistami, bo i tacy z nim

rozmawiać również o islamie.

Z Warszawy po pogrzeb Ar-

Anna Jarocka, siostra Artu-

O. Ihor Kozynkiewicz, szef

prowadzili swoje dysputy. Tak-

Przecież mial wśród przyja-

tura przyjechal też Rafal Dzię-

ra, w swoim slowie pożegnal-

Caritasu  eparchii  (diece-

że jego mądrość, jego wiedza,

ciól Tatarów krymskich. Artur

ciolowski, dziennikarz, byly

zji) samborsko-drohobyckiej

nym wspomniala, że brat mial

jego erudycja, jego chęci jakby

zarazil mnie też historią Jero-

prezes Fundacji Solidarność

Ukraińskiego Kościola grec-

pasje różne, także sportowe.

sprawialy to, że obok niego byli

zolimy. Często tam jeżdżę, na-

Międzynarodowa.

Ćwiczyl kiedyś m.in. karate.

kokatolickiego zaznaczyl, że

wszyscy. Wszyscy poszukujący

sza Fundacja ma też placówkę

­ Artura poznalem na konfe-

­ Już w mlodości Artur byl

Artur Deska w ciągu prawie

czegoś dobrego.

w Jerozolimie. Mogliśmy o tym

rencji politologicznej w Jarem-

typem gastrycznym ­ mówi-

dwudziestu lat pracowal w tej

Wśród mówców na pogrzebie

wszystkim rozmawiać godzi-

czu, a więc poznalem go nie od

la dalej. ­ Wcześnie nauczyl

organizacji ofiarnie, bez żad-

byl też Max Ciszek z Fundacji

nami. To bylo widać też dzisiaj

strony humanitarnego aktywi-

się dobrze i smacznie gotować

nych wyplat.

Widzialna Ręka. Na prośbę Ar-

na pogrzebie. Kto przyszedl?

sty, poświęcającego się dla ubo-

oraz przyrządzać przyslowio-

Ks. Miroslaw Lech, pro-

tura Deski przywozil do Dro-

Przyszli mlodzi ludzie, starzy

gich i potrzebujących, tylko jako

we pyszne coś z niczego. Jed-

boszcz parafii świętego Bar-

hobycza pomoc humanitarną

ludzie, przyszli żolnierze, przy-

wnikliwego analityka skompli-

nak glównym hobby wspólnym

tlomieja w Drohobyczu, na py-

z Polski.

szli muzulmanie. Każdy tam byl,

kowanych relacji pomiędzy Po-

dla wszystkich w domu byly

tanie kim Artur Deska byl dla

­ Artur Deska byl przyja-

bo Artur potrafil cząstkę swo-

lakami i Ukraińcami ­ wyjaśnil

książki. Artur pochlanial po-

niego powiedzial:

cielem, kolegą, czlowiekiem,

jego życia, swojej osobowości

Rafal Dzięciolowski. ­ I wtedy

wieści, uwielbial Sienkiewi-

­ Myślę, że on byl wielkim

na którego zawsze moglem li-

zostawić w ich sercach i myślę,

zaimponowal mi przenikliwo-

cza. Zaczytywal się w tomach

czlowiekiem. Mogę go nazwać

czyć ­ mówi Max Ciszek. ­ Mial

że tę ideę, którą tutaj do Dro-

ścią, odwagą i bezkompromiso-

o tematyce historycznej, filozo-

przyjacielem, kolegą, ale on

otwarte drzwi dla wszystkich.

hobycza on przyniósl, trzeba

wością myśli, a nade wszystko

ficznej. Zostalo mu to na zawsze.

wiarygodnością swojej posta-

Jako mlodzieniec byl kochli-

wy. Bo kiedy goście z Polski

wym przystojniakiem. Wyso-

usilowali radykalizować pew-

ki, postawny, z czarnymi wlo-

ne oczekiwania wobec Ukraiń-

sami z burzą kręconych loków,

ców, a jednocześnie podkreślać

blękitnymi oczami przyciągal

slabość środowiska polskiego

spojrzenia dziewcząt. Z niektó-

na zachodniej Ukrainie, Ar-

rymi z nich przyjaźnil się do

tur powiedzial: ,,Sluchajcie, ale

dziś. Droga zawodowa Artura

przecież najprościej ­ i nic nie

byla skomplikowana. Intere-

stoi na przeszkodzie ­ przyjeż-

sowal się medycyną, biznesem,

dżajcie do Lwowa, do Iwano-

filozofią i historią. Mial znaną

-Frankiwska (Stanislawowa),

wam wszystkim wielką latwość

do Stryja i pokazujcie, jaka jest

nawiązywania

kontaktów

sila żywiolu polskiego. Zakla-

i przyjaźni. Uwielbial dyskusje,

dajcie firmy, budujcie swoje

polemiki, intelektualne spo-

projekty, realizujcie się na tych

ry. Czasem byl nużący w swojej

ziemiach. Pokażcie, że umiecie.

retoryce, umial jednak sluchać

I wtedy zapadla cisza. Jakoś nie

innych i ich poglądów. Artur

bylo chętnych, żeby przyjechać

swe prawdziwe powolanie od-

tu na Ukrainę i świadczyć o sile

nalazl w pracy spolecznikow-

polskości czy o dostojeństwie

skiej. Wlaśnie tu, w Drohoby-

przeszlości polskiej na tych

czu, rozkwitly i rozwinęly się,

ziemiach. A Artur to wszyst-

wzrastaly jego talenty wynaj-

ko swoim życiem potwierdzal

dywania potrzebujących i orga-

każdego dnia. Dzisiaj byliśmy

nizacji pomocy. Umial wesprzeć,

świadkami tego rezultatu, tego

pocieszyć, pomóc, poklepać po

owocu, tej misji, którą Artur pel-

ramieniu. Mógl oddać ostatnią

nil w Drohobyczu. Kilkadziesiąt