12

nr 23 (459) 17­30.12.2024

Kurier kulturalny

www.kuriergalicyjski.com

Bajka wigilijna

Wiara i nadzieja na lepsze dni

AGNIESZKA SAWICZ

Szarówka rozlala się po

świecie  przytlaczając  jed-

nych, a drugim dając sposob-

ność wtopienia się w nijakość,

ukrycia się w niej. Liczne isto-

ty skwapliwie korzystaly z tej

możliwości, choć przyczyny,

dla których chcialy pozostać

niewidoczne, byly przeróżne.

Ktoś byl tak bardzo samotny,

że wolal, by go nie zauważano

­ czulby się źle obdarzony czy-

jąś uwagą, atencją do której nie

przywykl i w której upatrywal-

by falszu w miejsce życzliwo-

ści. Ktoś chcial spędzić święta

z dala od rodziny, która go nie

rozumiala i nie akceptowala

jego wyborów. Inny marzyl po

prostu o spokojnych wieczo-

rach, a komuś zależalo na tym,

by móc w ten czas spotkać się

z tym, co wydawalo się, że utra-

cil: z marzeniami. Choć dawno

zagubione, wciąż byly częścią

życia, bo przecież to, co dla nas

ważne, nigdy nie przemija.

Mag  przyglądal  się  im

wszystkim zastanawiając się,

jak wiele osób zanurzonych

w tej zwyczajności pozostaje

­ A dzieciom nie zdradzisz

adres, ale nie ma tam nikogo,

wiedzial, że brak jest jedynie

niewidzialnych dla tych, któ-

jest jemiola dla Smoka,

kto chcialby nas powitać.

zludzeniem,  nieumiejętno-

rzy mogliby zmienić ich co-

tej tajemnicy? ­ zaśmial się

mamy szczotkę do piór

­ Bywa, że nie jesteśmy go-

ścią zrozumienia, że wszystko,

dzienność na lepszą.

Mlodzieniec.

dla Aniola i jeszcze...

towi by wpuścić kogoś do swo-

co kochamy, zostaje z nami na

­ Mijają się nie wiedząc

­ Wnuki chętniej sluchają

o tym, co dzialo się w dawnych

jego życia.

wieki.

o swoim istnieniu i zdaje im

­ Cii... Nie zdradzaj wszyst-

czasach. Z rodzicami lepiej

­ Masz rację, ale zawsze

*

się, że zostali sami na świecie.

kich tajemnic! Najważniejsze,

można kogoś wyprosić, a za-

A wystarczyloby zwolnić, za-

że mamy siebie ­ upomnial

rozmawiać o bieżących spra-

prosić po raz drugi nie jest tak

Aniol zdmuchnąl z pele-

trzymać się na moment, by do-

Starą Kobietę Mag. Nie chcial

wach, a gawędy o dawnych la-

latwo. Czy nie lepiej, by nasz

ryny zabląkaną gwiazdę i ci-

strzec drugiego czlowieka.

się dowiedzieć, czego może się

tach najpiękniej opowiadają

staruszkowie.

gość zaczekal, aż zaparzy się

chutko wszedl do domu. Zanu-

­ A moim zdaniem na nie-

spodziewać. Pod tym wzglę-

Dobra Wróżka nie byla pew-

herbata i upiecze ciasto, za-

rzyl się w zapachu pierników,

widocznych latwiej wpaść! ­

dem pozostal dzieckiem, choć

na, czy powinna się obrazić,

miast martwić się, że w danej

uśmiechnąl na widok barszczu,

Mikolaj otrzepal przybrudzony

dorósl na tyle, że nie mialo

skoro przed kilkoma dniami

chwili nie możemy mu podać

ucieszyl z pierogów. Choinka

plaszcz. ­ Przed chwilą omal

znaczenia, co dostanie. Waż-

nic pysznego?

mrugnęla do niego ukruszoną

nie rozjechalem Aniola! Za-

ne bylo tylko to, czy w pa-

Dziecko z takim zainteresowa-

niem pytalo o jej wspomnienia,

­ Skoro mowa o smakoly-

bombką, tą najstarszą, pamię-

miast świecić przykladem po-

czuszce znajdą się czyjeś my-

Smok chichotal trącając przy

kach... Chyba powinniśmy już

tającą wiele świąt. W odpo-

szedl w ślady tych wszystkich

śli i uśmiech, bo na nie czekal

zasiadać do stolu? ­ wtrącil się

wiedzi obdarzyl ją uśmiechem,

szarych ludzi i ukryl się pośród

najbardziej.

tym bombki ogonem. Rozdzwo-

nily się, rozśpiewaly kolędą,

Kot. ­ Czekamy jeszcze na kogoś?

który potrafi sklejać nie tylko

wlasnych myśli. Dostrzeglem

­ Każdy z nas czeka ­ odpo-

popękane serca.

go w ostatniej chwili! Renifery

*

zawtórowaly im skrzaty sie-

dzące wśród galęzi choinki.

wiedziala Wiedźma.

ledwo wyhamowaly, prezenty

Świece drzemiące w świecz-

Gdzieś daleko i blisko

­ Nadchodząca noc nie bę-

Nie dodala, że na kogoś, kogo

rozsypaly się w saniach i oba-

niku stojącym na parapecie

rodzila się Milość,

się kocha, na czlowieka, które-

wiam się, że kilka zgubilem.

czekaly na swoją kolej, za to

dzie cicha ­ uśmiechnęla się

Sąsiadka.

go dopiero będzie można poko-

­ Nie martw się, pomogę ci

z lichtarza na stole zacząl już

a pomiędzy gośćmi

chać, na przyjaciól, którzy wy-

je pozbierać, a jeśli któregoś

kapać wosk. Splywal na bia-

­ Oby nie byla ­ powiedzial

szybowaly dobre slowa,

Przyjaciel.

ciągną pomocną dloń. Na tego,

zabraknie...

ly obrus, a ten szeleścil z cicha

życzenia przeslane

Jedyne ciche noce, jakie

kto sprawi, że się uśmiechnie-

pod wplywem jego ciepla. Nie

przez Karpia z rodziną,

­ Nikt tego nie zauważy,

my, że będziemy chcieli zmie-

narzekal, czekal na tę chwilę

znal, byly pelne smutku, żalu

dźwięczaly dzwonki

bo mamy też podarki

i tęsknoty. Te radosne zawsze

nić wszystko na lepsze. Na

caly rok i nie zamierzal maru-

wielu sań, bo przecież

dziecko, siostrę, która prze-

dzić tylko dlatego, że pokryly go

są gwarne, choć nie zawsze za

przygotowane przez

sprawą ludzi. Świat ma wiele do

stala się gniewać, ojca, który

pierwsze plamy.

każdy byl dzisiaj

gości ­ pocieszyla

powiedzenia, tylko nie każdy

powie ,,przepraszam", znajomą

­ Czy z nich też można so-

mikolajem.

go Stara Kobieta

sprzed lat. Na przewodnika po

bie wróżyć? ­ chcialo wiedzieć

potrafi go wysluchać.

zmierzająca w stronę

*

krętych ścieżkach życia, na-

­ Och, zapodzialem prezent

Dziecko.

domu z naręczem

uczyciela, powiernika, mistrza,

dla ciebie! ­ Ten jedyny, wy-

Dziewczyna przyjrzala się

jemioly. Ponieważ

Za oknem szarość przeista-

zbawcę. Na tych, co zaginęli,

jątkowy Mikolaj poczerwienial

woskowym ksztaltom i zoba-

czala się z wolna w noc.

tych co odeszli, na ludzi, którzy

i próbowal przeprosić Wiedźmę

czyla w nich śniegowe kule.

nie rosla w ogrodzie

zniknęli pewnego dnia, bo roz-

za to, że niczego dla niej nie ma,

­ Wszystko, co nas otacza,

­ W ciemności widać wy-

wybrala się po nią aż

raźniej  i  slychać  więcej.

mowa okazala się zbyt wielkim

ale nie czula się urażona.

pokazuje nam nie tylko teraź-

nad rzekę, traktując tę

wyzwaniem. Tego Wiedźma nie

­ Nie szkodzi ­ śmiala się.

niejszość, ale też to, co bylo i to, co

­ Wiedźma stala na progu

wyprawę jako pretekst

i machala Śmierci zmierza-

musiala tlumaczyć, dla Kota

­ Pewnie komuś byl bardziej

będzie. Co widzisz? ­ zapytala.

do odwiedzin w kilku

jącej w Zaświaty. Pod plotem

wszystko bylo jasne.

potrzebny. Czymkolwiek byl,

­ Pracę kogoś, komu tak

domach. Za chwilę

On też wypatrywal śladów

niech przyniesie radość temu,

na nas zależy, że przygotowal

przemknąl cień z przeszlości,

zaczynaly się przeróżne

drogą ktoś zmierzal do domu. ­

pozostawionych w poprzed-

kto go znalazl ­ wypowiedzia-

dzisiejszą kolację. Zebranych

nich życiach, wsluchiwal się

la życzenie, przekonana, że

w tym domu i cieszących się, że

Mam nadzieję, że nie zablądzi

święta i nie z każdym

­ szepnęla.

w glosy, które zdawalo się, że

wszystko, co jest nam przezna-

możemy ze sobą spędzić czas.

mieszkańcem Osady

­ Miej nadzieję, że czekają

zamilkly na wieki, a jednak

czone, i tak do nas trafia.

I jeszcze slyszę przyszlą histo-

będzie miala okazję się

wracaly w jego snach, myślach,

Ona miala dziś wszystko.

rię o tym, skąd wzięly się plamy

na niego szeroko otwarte drzwi

spotkać, ale każdemu

­ zaproponowal Wędrowiec. ­

w szeptach wiatru, pomru-

W tym wiarę i nadzieję na lep-

na obrusie. Opowiem ją swoim

życzyla dobrze. ­ Spójrz,

kach starych drzew. Doskonale

sze dni.

wnukom.

Często trafiamy pod wlaściwy