16

nr 1 (461) 17­30.01.2025

Wspomnienia

www.kuriergalicyjski.com

W stulecie urodzin Andrzeja Nikodemowicza (1925­2017)

Wspomnienie córki chrzestnej

2 stycznia 2025 r. minęla

setna rocznica urodzin

Andrzeja Nikodemowicza

­ wybitnego

kompozytora, pianisty,

pedagoga, niezwyklego

czlowieka. Los nie

szczędzil mu trudnych

doświadczeń, które

przyjmowal z pokorą

i glęboką wiarą w Boską

Opatrzność. We wszelkich

trudnych sytuacjach

i zdarzeniach potrafil

dostrzec coś dobrego,

budującego, jakiś znak

PROFESOR ANDRZEJ

Najwyższego. Obcując

NIKODEMOWICZ Z NAGRODĄ

z tym nietuzinkowym

ANGELUS (LUBLIN)

Artystą i Czlowiekiem

niezmiennie mialo się

Ze swoich obowiązków ojca

chrzestnego profesor Nikode-

świadomość, iż jest on

mowicz wywiązywal się bez

rzeczywiście blisko

zarzutu ­ zawsze pamiętal o mo-

ANDRZEJ NIKODEMOWICZ PRZY FORTEPIANIE

Stwórcy.

ich urodzinach oraz imieninach,

Wzrastalam

żywo interesowal się moimi

próby,

czlowieczeństwie.

kartkę z naszkicowaną ręką

w świadomości, że mam

postępami w nauce i w ogóle

Ojca krótką charakterystyką

A więc dobroć, życzliwość,

MARIA EWA SOLTYS

N

wszystkim, co mnie dotyczy-

studenta Andrzeja Nikode-

glęboką wiarę, niewzruszone

niejako dwóch ojców ­

ależę do osób, które zna-

lo. Dopiero po latach uświado-

mowicza. Odnotowane zosta-

zasady moralne, skromność ­

tego rodzonego, który

ly prof. Andrzeja Niko-

milam sobie, że mój Chrzestny

ly między innymi takie cechy

czyli takie zalety charakteru,

jest ze mną na co dzień

demowicza wyjątkowo

z natury byl osobą bardzo odpo-

które uważal za najistotniej-

ucznia jak: talent, wyjątkowa

i zawsze ma dla mnie czas

wiedzialną i każdy obowiązek

dlugo (de facto od zawsze); byl

pracowitość, rzetelność. Wy-

sze. Nic więc chyba dziwne-

i tego, którego nie widuję

traktowal poważnie.

moim ojcem Chrzestnym i ten

daje się jednak, iż oprócz wy-

go, że Adam Soltys zapragnąl,

wprawdzie zbyt często,

Moje relacje z prof. Andrze-

fakt w istotnym stopniu za-

mienionych tam cech, Ojciec

by byly uczeń zostal ojcem

jem Nikodemowiczem zacie-

ważyl na wielu moich życio-

mój, będąc wytrawnym peda-

chrzestnym jego córeczki (nb.

ale który jest również

wych wyborach i decyzjach.

śnily się zwlaszcza po śmierci

niejednokrotnie mialam do-

gogiem i czlowiekiem prze-

kimś ważnym w moim

Ojca (w 1968 r.). W tym kontek-

Zanim to jednak nastąpilo, An-

wody na to, że profesor An-

nikliwym, dojrzal w swoim

życiu, a jego wizyty

ście szczególne znaczenie mial

drzej Nikodemowicz studiowal

studencie także ­ a wlaściwie

drzej Nikodemowicz byl dum-

w naszym domu bardzo

nasz wspólny pobyt wakacyj-

kompozycję w klasie Adama

przede wszystkim ­ cechy,

ny z tego faktu, uważając go za

cieszą mojego Ojca.

ny ­ z Chrzestnym i jego mal-

Soltysa we Lwowskim Kon-

świadczące o jego, wysokiej

szczególne wyróżnienie).

serwatorium  Państwowym

żonką Kazimierą ­ w Karpa-

tach (w Mikuliczynie) w 1970 r.

(w latach 1946­1951). Nato-

To Chrzestny odkrywal przede

miast jego pierwsze zetknięcie

mną uroki tamtejszego krajo-

z przyszlym Mistrzem mia-

lo miejsce jeszcze przed wojną,

brazu ­ piękno górskich szczy-

w polowie lat trzydziestych

tów i rwących rzek, impo-

nującego w swym majestacie

ubieglego wieku. Zdarzenie to

gwiaździstego nocnego nieba.

po wielu latach mój Chrzestny

Z zapartym tchem sluchalam

pięknie opisal w poświęconym

swemu profesorowi artyku-

jego arcyciekawych opowieści

le, oto jego fragment: ,,Byla już

z dziedziny astronomii, będącej

późna noc. Nad glową czarna

zresztą pasją mojego Chrzest-

otchlań nieba i miriady gwiazd.

nego. Wtedy dowiedzialam się

Opustoszale ulice niosly w noc-

również o innej nieznanej mi

nej ciszy poglos naszych kro-

wcześniej pasji profesora Niko-

ków. Potem park i niezwykla

demowicza ­ korzenioplastyce

zieleń prześwietlonych gazo-

(glównie o charakterze sakral-

wymi latarniami liści drzew.

nym). Podczas naszych licznych

A w nas wciąż jeszcze przele-

wędrówek górskimi szlakami

wala się rzeka muzyki, którą

potrafil wypatrzyć prawdzi-

unosiliśmy ze sobą. A z muzyki

we, stworzone przez samą na-

wylaniająca się w fantastycz-

turę ,,dziela sztuki" (m.in. glowę

nych skojarzeniach dziecinnej

Chrystusa w cierniowej koro-

wyobraźni wizja czlowieka,

nie czy postać aniola). To wla-

który wladczymi gestami wy-

śnie z moim Ojcem chrzestnym

dobywal z olbrzymiej orkiestry

zdobylam pierwszy (i jedyny jak

wspaniale brzmienia.

dotąd) górski szczyt ­ Chomiak.

Wracaliśmy nocą ­ ja, dzie-

Niemale wrażenie wywarl na

sięcio-, może jedenastoletni

mnie fakt, iż Chrzestny, specjal-

chlopiec i mój starszy brat ­

nie z myślą o mnie przywiózl ze

z mojego pierwszego spotkania

Lwowa pokaźnych rozmiarów

z wielką Muzyką i z wielkim

walizkę, wypelnioną książka-

artystą Adamem Soltysem.

mi. Pamiętam, iż wybrana li-

I wtedy to w mojej dziecięcej

teratura wprost idealnie przy-

świadomości Jego postać i po-

stawala do moich ówczesnych

jęcie muzyki skojarzyly się na

zainteresowań (trzynastoletniej

zawsze w jedną nierozerwalną

wówczas dziewczynki).

calość".

Nieco później okazją do sys-

UROCZYSTOŚĆ NADANIA PROF. ANDRZEJOWI NIKODEMOWICZOWI HONOROWEGO OBYWATELSTWA

Porządkując archiwum ro-

tematycznego obcowania z moim

MIASTA LUBLINA (7 I 2010). OD LEWEJ STOJĄ: P. JOLANTA (ZNAJOMA), MALGORZATA NIKODEMOWICZ,

dzinne natknęlam się kiedyś

Chrzestnym staly się lekcje har-

ALEKSANDER NIKODEMOWICZ (STARSZY BRAT CHRZESTNEGO), AUTORKA ARTYKULU, ANDRZEJ

na teczkę, w której znalazlam

monii, na które uczęszczalam do

NIKODEMOWICZ, SYN AUTORKI MIECZYSLAW