5

nr 4 (464) 28.02.­13.03.2025

Wydarzenia

www.kuriergalicyjski.com

Studniówka w Liceum nr 24

im. Marii Konopnickiej we Lwowie

Poloneza czas zacząć...

Polina Dorosz: Dużo stresu.

Markijan  Filarowski:  Do

Tym tradycyjnym polskim

studniówki bylo dlugie przy-

tańcem rozpoczęla się

gotowanie, w tym momencie

studniówka maturzystów

trudno swoje emocje wyrazić

Liceum nr 24 im.

w slowach. To jest moment, kiedy

Marii Konopnickiej we

myślisz: tak, to już koniec. Jesz-

Lwowie. Pod muzykę

cze tylko pól roku do opuszcze-

skomponowaną przez

nia murów szkolnych i nastąpi

czas, kiedy będziesz mógl robić

Wojciecha Kilara siedem

wszystko co chcesz. Musimy

par po kolei krokiem

jeszcze się przygotować do eg-

tanecznym weszlo na salę.

zaminów, ale w szkole spędzili-

Dziewczyny w dlugich

śmy bardzo fajnie czas. Te chwi-

sukniach wieczorowych,

le na pewno będziemy wszyscy

chlopcy w uroczystych

wspominać. Nie wiemy co bę-

dzie za kilka lat i czy wszyscy się

garniturach. Efektowny

spotkamy. Teraz to osobliwy mo-

uklad.

ment dla nas wszystkich.

Julia Jaśkiw: Bardzo dlugo

ANNA GORDIJEWSKA

czekalam na studniówkę, bar-

TEKST

Maryli Rodowicz ,,Niech żyje

niektórzy uczniowie wyjecha-

Jeszcze jestem we Lwowie, ale

dzo jej chcialam. W życiu tylko

ALEKSANDER KUŚNIERZ

bal". Po sesji zdjęciowej ucznio-

li za granicę. Z tej klasy dwie

już tęsknię. Będziemy tęsknić

raz zdarza się studniówka.

ZDJĘCIA

D

wie klasy maturalnej opuścili

dziewczynki uczą się zdal-

za szkolą, będziemy wspomi-

Lukian Dub: Chcę studio-

yrektor szkoly Marianna

mury szkolne i wraz z rodzica-

nie ­ jedna w Niemczech i jed-

nać. Nauczyciele dali nam bar-

wać w Krakowie na kierunku

Pylyp przywitala gości

mi udali się na swój dlugo ocze-

na w Czechach. I przyjechaly

dzo wiele ­ emocji, doświadczeń.

pedagogicznym lub górniczym.

przybylych na uroczy-

kiwany bal studniówkowy.

na bal studniówkowy. Chcialy

Będziemy za tym tęsknić.

A potem może zostanę w Pol-

stość: kierownika Konsula-

­ To bylo fantastyczne prze-

być dzisiaj ze swoimi kolegami

Daria Azarenkowa: Od pierw-

sce, ale jeśli skończy się wojna ­

tu Rzeczpospolitej Polskiej we

życie. Jestem po raz pierwszy

i koleżankami. Kiedy wczoraj

szej klasy kolegujemy. Bardzo

wrócę do Lwowa. Czas spędzony

Lwowie konsul Dorotę Dmu-

na studniówce w Liceum nr 24,

je zobaczylam po trzech latach,

mi jest smutno, że pojedziemy

w szkole minąl bardzo szybko.

chowską, prezesa Towarzystwa

bylo to dla mnie nowe doświad-

rozczulilam się bardzo. Odczu-

do różnych miast. Ale nie tylko

Ostatnie trzy lata zlecialy jesz-

Kultury Polskiej Ziemi Lwow-

czenie, bardzo pozytywne. Mlo-

lam, że zdalne nauczanie nie daje

my z Zosią. Wszyscy nasi kole-

cze szybciej.

skiej Emila Legowicza, pro-

dzież jest kreatywna, utalen-

tych emocji co bliskość fizyczna,

dzy nie tylko z naszej klasy, ale

Artem Semczuk: A ja swoją

boszcza parafii św. Antoniego

towana, wysportowana. Pelna

kiedy można na żywo porozma-

z innych szkól też. Szkoda, że

przyszlość chcę związać z fizy-

o. Slawomira Bystrego, preze-

pomyslów i mlodzieńczej ener-

wiać ­ po przyjacielsku. Dziel-

nauczycieli się nie zobaczy. Ale

ką, z energetyką. Chcę się dostać

sa Polskiego Towarzystwa Ra-

gii. Widać, że ta mlodzież ze sobą

nie przygotowują się do matury.

mam zamiar przyjechać jesz-

na Politechnikę krakowską. Pa-

diowego Radio Lwów Teresę

jest mocno zżyta i wspólpracuje.

Wśród tych uczniów są laureaci

cze kiedyś do Lwowa, do szkoly,

miętam, że kiedy przyszedlem

Pakosz. Szczególnie serdeczne

Lata spędzone w szkole na pew-

szkolnych olimpiad. Są też tacy,

żeby się spotkać. Z jednej strony,

do szkoly do pierwszej klasy,

slowa pani dyrektor skierowala

no wzmocnily te więzi. Oni są

którzy wyczynowo zajmują się

jest to nowy etap w życiu. Potem

w pierwszym dniu otrzymalem

do przyszlych absolwentów, ich

przekonani o swojej świetlanej

sportem, są kandydaci na mi-

uniwersytet, studia, nowa praca.

dużo prezentów. Te lata szkol-

rodziców, dziadków, nauczy-

przyszlości i bardzo im takiej

strzów. Klasa jest bardzo zgrana.

A z innej strony, szkola od 11 lat

ne uplynęly bardzo szybko,

cieli i przyjaciól.

życzę. Glęboko wierzę, że war-

Myślę, że będzie nam ich bra-

stala się dla mnie drugim domem,

w mgnieniu oka.

tości i wiedza, którą zdobyli w tej

kowalo po tych stu dniach. Bę-

a nauczyciele prawie rodzicami.

Natomiast uczennica 11 kla-

Możemy dzisiaj być

szkole oraz w swoich rodzinnych

dziemy ich zawsze mile wspo-

Bardzo smutno, że to się kończy.

sy Jana Pidbolaczna napisa-

razem dzięki walecznym

domach na pewno zaprocentu-

minać. Życzę im dobrego startu

Maria Gryb: Przygotowania

la wiersz z okazji studniówki,

ją w przyszlości ­ powiedziala

w życie dorosle ­ podsumowala

do studniówki trwaly w przybli-

który zadeklamowala podczas

żolnierzom, którzy

konsul Dorota Dmuchowska.

pani dyrektor.

żeniu dwa miesiące. Bylo weso-

uroczystości.

bronią niepodleglości

­ Z dzisiejszą maturalną kla-

A oto co powiedzieli ,,Kurie-

lo i ciekawie. I bardzo smutno, że

Ukrainy, a wśród nich

Szkola to miejsce

są pracuję jako nauczycielka od

rowi Galicyjskiemu" przyszli

opuszczamy już wkrótce szkolę.

są ojcowie naszych

Wspomnień i marzeń,

siedmiu lat ­ powiedziala dy-

maturzyści:

Katarzyna Wowk: Bardzo

maturzystów. Kochane

Lekcji, przyjaźni,

rektor szkoly Marianna Py-

Zofia Wajda: Jeszcze troszkę

będę tęsknić.

Panie Oleno, Nino, Olgo,

Codziennych zdarzeń,

lyp. ­ Poznalam te dzieci jesz-

i ukończymy tę szkolę. Trochę

Oksana  Martynowa:  Do

Tablice, zeszyty,

cze w klasie 5 i mam bardzo

smutno, oczywiście. Jedenaście

studniówki  zaczęliśmy  się

proszę przyjąć od naszej

Sprawdziany w biegu, I

mile wspomnienia z tamtych

lat jesteśmy razem, jesteśmy so-

przygotowywać trochę za póź-

szkolnej spoleczności

Chwile radości w szkolnym szeregu,

lat. Teraz przygotowuję ich do

bie bardzo bliscy. Ale wszyst-

no, ale to co wyszlo nam wszyst-

te kwiaty jako wyraz

Sto dni przed nami,

matury. Uczniowie ci są bardzo

ko się kiedyś kończy. Wszystko

kim się podoba. Zostalo bardzo

glębokiego szacunku

Matury próg.

ambitni, wiedzą czego chcą, po-

ku lepszemu, będzie nowy etap

malo czasu do końca szkoly. Tro-

i podziękowania ­

Choć strach się miesza

trafią argumentować swoje po-

w życiu. Mam nadzieję, że bę-

chę martwimy się, ale przygoto-

zaznaczyla pani dyrektor.

z nadzieją nowych dróg.

mysly i pięknie pracują w ze-

dziemy się widzieć ze sobą. Mam

wujemy się do tego wszyscy.

Dziś tańczymy radośnie,

spole. Pracy w zespole nauczyla

bardzo mieszane uczucia w tej

Weronika Paluch: Tańczyć

bawimy się szczerze,

Następnie zgromadzeni mi-

ich pierwsza nauczycielka Pani

chwili. Jestem szczęśliwa, a rów-

poloneza bylo przecudownie!

Bo mlodość w sercach

nutą ciszy uczcili pamięć żol-

Helena. Kiedy zaczęla się wojna,

nocześnie jest mi bardzo smutno.

Jestem szczęśliwa.

wciąż tętni przecież

nierzy i osób cywilnych, którzy

Niech dzień ten

zginęli podczas trwającej wojny.

Wspomnieniem się stanie,

W imieniu pedagogów prze-

Śladem, co w sercu

mawialy nauczycielka klas po-

Na zawsze zostanie.

czątkowych Helena Galwicka

Sto dni przed nami,

oraz kierowniczka klasowa 11

Lecz dziś zapomnijmy,

klasy Inna Panczenko. W imie-

O trudach co czekają,

niu rodziców glos zabral Iwan

szczerze się śmiejmy.

Dub.

Muzyka niech plynie,

Po części uroczystej przy-

serca niech biją,

szli absolwenci z dużym po-

A chwile radosne niech

czuciem humoru i dystansu do

Wciąż w nas żyją.

siebie przedstawili program

Sto dni przed nami

artystyczny i tańce. Radosny

Czas pelen wyzwań,

nastrój udzielil się także za-

Lecz dziś niech radość

proszonym gościom. Na zakoń-

Rozbrzmiewa w gwiazdach.

czenie jedenastoklasiści wraz

Chwytajmy te chwile,

z kierowniczką klasową zato-

Cośmy przeżyli,

czyli kolo i symbolicznie poże-

By później wspominać

gnali się z obecnymi na sali pod

Jak piękne nam byly.

znaną piosenkę w wykonaniu